Η μουσική του Sebastien Tellier είναι αναμφισβήτητα καλή. Πολύ καλή. Μια εξαίρετη αποτύπωση του ρετροφουτουρισμού στη μουσική. Η ατμοσφαιρικότητα του παλιού και οι ηλεκτρονικές πινελιές του αύριο. Κι έτσι απλά δημιουργείται κάτι αδιευκρίνιστα όμορφο. Ένα γνήσιο τέκνο του Serge Gainsbourg.
Και εδώ έρχεται η προσωπικότητα του Sebastien να δημιουργήσει ένα δημιουργικό χάος. Περπατώντας τις τελευταίες ημέρες στο κέντρο της Αθήνας το μάτι δεν έλεγε να ξεκολλήσει από την αφίσα της συναυλίας. Ο Sebastien Tellier πάνω σε ένα άλογο να σε περιμένει, να σου κάνει νόημα “έλα στο Fuzz, και δεν θα χάσεις”. Η σοβαρή εικόνα της μουσικής του με την εικόνα από την αφίσα -κάπου δεν συμβάδιζαν αυτά τα δύο- κι αναρωτιόσουν τι θα αντικρίσουμε άραγε στο Fuzz.
Ο Γιώργος Μπέγκας, frontman των Liebe
Οι Liebe που άνοιξαν την βραδιά
Αρχικά οι Liebe ήταν εκεί για να ανοίξουν τη συναυλία , να κρατήσουν το κοινό ζεστό όπου και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφεραν καθώς γέμιζε σιγά σιγά ο συναυλιακός χώρος.
Όσοι είχαν παρευρεθεί στο Bios στη τελευταία του εμφάνιση το 2012 γνώριζαν τι εστί Tellier και οι υπόλοιποι φιλοπερίεργοι πήγαν για να μάθουν. Η επίσκεψη στο Fuzz τη Παρασκευή έλυσε κάθε απορία, και οι δύο αυτές εικόνες συνυπήρχαν μεταξύ τους, άλλοτε πάλευαν ποια θα επικρατήσει και άλλοτε συμβάδιζαν αρμονικά. Από τη μία η αλλοπρόσαλλη σκηνική του παρουσία με τα τεράστια μαύρα γυαλιά, τα μούσια και τη χίπικη αμφίεση, ασορτί με τις ξεσηκωτικές χορευτικές κινήσεις και από την άλλη η σοβαρή ευαίσθητη πλευρά, με αργόσυρτους ρυθμούς συνοδεία μας κιθάρας ή ενός πιάνου.
Ο ρυθμός άλλαζε διαρκώς, μία ακουγόταν το “Divine” με τον Tellier να δίνει ρεσιτάλ πάνω στη σκηνή κι έπειτα μια κιθάρα και η φωνή του, ένα μικρό διάλειμμα για να ζητήσει ένα ποτήρι κόκκινο κρασί μιας και όπως ανέφερε σαν Γάλλος θα πρέπει να πίνει κόκκινο κρασί και έπειτα πάλι το show του συνεχιζόταν αδιάκοπο. Το κοινό λατρεύει τον Sebastien και εκείνος τους αντάμειψε προσφέροντας τους μια πολύ όμορφη συναυλία γεμάτη από τα καλύτερα του τραγούδια είτε στην αυθεντική μορφή είτε πειραγμένα (βλέπε “Kilometer)”. Κορυφαία στιγμή βέβαια η εκτέλεση του “La Ritournelle”, το πιο χαρακτηριστικό του τραγούδι, πώς να μην είναι άλλωστε; Το live έκλεισε με το καθιερωμένο encore όπου ακούστηκαν τα “Sexual Sportswear” και “Fingers of Steel” με τον Tellier να εμφανίζεται με μια τεράστια χρυσή κάπα ώστε να μπορούμε όλοι να πούμε στο τέλος ότι έλαμψε κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Σίγουρα ήταν μία από τις καλύτερες φετινές συναυλίες.
