Ποιο ήταν το αγαπημένο σας βιβλίο όταν μεγαλώνατε; Αν και διάβαζα τόνους κόμικς όταν ήμουν παιδί νομίζω ότι ήταν το «Οι περιπέτειες του Τομ Σόγιερ». Λίγο μετά ήρθε κι ο Ιούλιος Βερν. Είχα και μια σπάνια έκδοση του Winnie the Pooh στα ελληνικά εντελώς άγνωστο τότε, που νομίζω ότι τον έλεγαν Πουφ το αρκουδάκι.
Ποιο βιβλίο διαβάσατε και ξαναδιαβάσατε; Τη «Λάμψη» του Στίβεν Κινγκ. Την έχω διαβάσει σε τρεις γλώσσες πάνω από 8 φορές.
Σας ώθησε ποτέ βιβλίο να κάνετε κάτι ανόητο; Πολλά βιβλία με ώθησαν να κάνω πολλά ανόητα πράγματα, ευτυχώς χωρίς συνέπειες, αλλά το θεωρώ φυσιολογικό, κάπως έτσι μεγαλώνουμε και πορευόμαστε. Σήμερα δε μετανιώνω για τίποτα απ’ όσα μ’ έχουν βάλει να κάνω τα διαβάσματά μου.
Σας ενέπνευσε κάποιο βιβλίο να γίνετε κάτι άλλο εκτός από συγγραφέας; Δεν μπορώ να απαντήσω κάτι συγκεκριμένο. Σε πολλά από τα βιβλία που διάβαζα μικρός επηρεαζόμουν από τους πρωταγωνιστές ή κάποιους δευτεραγωνιστές, κυρίως τους αποτυχημένους, τους λούζερ, τους νικημένους από τη ζωή, τους αλκοολικούς, αλλά και τους μοναχικούς εξερευνητές, τους ερημίτες, αλλά και τους σκληρούς ντετέκτιβ κτλ. Χίλιοι βίοι λοιπόν που δε θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία και μόνο ιδιότητα που τους περιέχει όλους: συγγραφέας.
Ποιο βιβλίο εύχεστε να είχατε γράψει; Το «Άλικο και το Λευκό» του Φέιμπερ και το «Ο γηρευτής του χρυσού» του Λε Κλεζιό.
Το μυθιστόρημα «Ο κρυφός πυρήνας των Ερυθρών Ταξιαρχιών» του Δημήτρη Μαμαλούκα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος.
