Η Αθήνα ποτέ δεν ήταν μια απλή πόλη. Είναι ζωντανή, γεμάτη αντιφάσεις, πάθη και θόρυβο. Και μέσα σε αυτόν τον θόρυβο, κάποιοι βρίσκουν τον τρόπο να αρθρώσουν λόγο, να φτιάξουν μουσική και να πουν τις ιστορίες που πολλοί φοβόμαστε να πούμε φωναχτά. Κάποιοι από αυτούς είναι ο Sigmataf και ο VoxPopuli, δύο καλλιτέχνες που δεν φοβούνται να βάλουν τον κόσμο τους κάτω από το μικροσκόπιο, να τον αποδομήσουν και να τον ανασυνθέσουν μέσα από στίχους, ήχους και εικόνες.
Ο Sigmataf επιστρέφει με το νέο του, πέμπτο άλμπουμ, Μετακανονικότητα, που στην πραγματικότητα είναι μια καταγραφή της αστικής καθημερινότητας μέσα από τη σκοπιά ενός ανθρώπου που τη ζει και τη νιώθει στο πετσί του. Spoken word με ηλεκτρονικά στοιχεία, 90s αναφορές, και στίχοι που δεν κρύβεται πίσω από ρομαντισμούς. Είναι το soundtrack της πραγματικότητας που ξέρουμε αλλά δεν γνωρίζουμε πώς να εκφράσουμε. Στη δική του Πατησίων θα δεις τον κόσμο όπως τον ξέρεις, χωρίς φίλτρα. Ή, μάλλον, με φίλτρα, αλλά εκείνα που φτιάχνουν οι εμπειρίες.
Από την άλλη, ο VoxPopuli με την τελευταία του κυκλοφορία P:UNC, μας έδωσε ένα άλμπουμ-μανιφέστο για όλους εκείνους που ζουν μεταξύ επιβίωσης και δημιουργίας. Το όνομα, που σημαίνει Plebs: United Nations of Creativity, μιλά για τους αφανείς δημιουργούς, τους εργάτες της τέχνης, εκείνους που δουλεύουν 12ωρα και ακόμα βρίσκουν χρόνο να ονειρεύονται. Με μουσικές που ταξιδεύουν από το Detroit στο Bristol και από την Ατλάντα στην Αθήνα, φέρνει μια ενέργεια που από τη μία σε ξεσηκώνει και από την άλλη σε προσγειώνει. Η πολιτική του ματιά είναι ξεκάθαρη στον τρόπο που βλέπει και διηγείται τον κόσμο.
Και κάπου εκεί έρχονται τα Διλήμματα, γιατί φυσικά αυτή δεν είναι μία τυπική συνέντευξη. Ο Sigmataf και ο VoxPopuli κάθισαν ο ένας απέναντι από τον άλλον, έτοιμοι να θέσουν -και να απαντήσουν- ερωτήσεις που περισσότερο μοιάζουν με παιχνίδι παρά με «επαγγελματική κουβέντα» και να αποκαλύψουν τις προσωπικότητές τους χωρίς φίλτρα. Η κουβέντα αυτή έχει λίγο απ’ όλα, από μουσική και πολιτική, μέχρι σοφτ πορνό, φαλάφελ και ελληνική τηλεόραση, γιατί -όπως λένε και οι ίδιοι- αν δεν μπορούμε να γελάσουμε με τα διλήμματα της ζωής, τότε μάλλον τα παίρνουμε όλα πολύ στα σοβαρά.
Οι κανόνες είναι απλοί: 9 διλήμματα στα οποία πρέπει να απαντήσουν αυθόρμητα χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και έχουν το δικαίωμα τρίτης επιλογής σε μία μόνο ερώτηση, γιατί τελικά δεν είναι οι απαντήσεις που έχουν σημασία, αλλά το γεγονός ότι κάποιος τόλμησε να ρωτήσει.
Θα αρχίσω με 2 τοποθεσίες από τραγούδια σου και θα ρωτήσω. Επιλέγεις Πατησίων εξευγενισμένη με τουρίστες Βερολινέζους φραγκάτους και digital nomads ή Παγκράτι με εμβατήρια κάθε μέρα από μεγάφωνα; «Εννοείται Πατησίων, να ακούω γερμανικά και να θυμάμαι τα soft porn του ‘90».
8ωρη βόλτα με συνομοσιολογο ταρίφα ή στολισμός Αθήνας με Μπακογιάννη; «8ωρη βόλτα με ταρίφα και του λέω πως είμαι Μπασίστας του Μαζωνάκη και κάποτε έκανα δεύτερες φωνές στον Μητροπάνο».
Φαλάφελ 20 cm που κοστίζει 4.50 ευρώ στην πλατεία Βάθη ή 10 ευρώ για 2 πίτες στην Δραπετσώνα; «Φαλάφελ στην πλατεία Βάθη και καπάκι, μεταμεσονύχτια βόλτα στα στενά της Μάρνης, Ζήνωνος και ξημέρωμα στο σιντριβάνι της Ομόνοιας. Α, και το σκηνικό χειμωνιάτικο».
Κεντρικός ομιλητής στη Στέγη με θέμα εκπαίδευση φτωχών στην υψηλή τέχνη ή live Sigmataf σε γκαλερί πλουσίων στο Κολωνάκι; «Καθώς δεν πολύ σκαμπάζω από υψηλή τέχνη, θα διαλέξω το Live στο Κολωνάκι και θα ξεκινήσω με το κομμάτι μου Ε 2.0».
Χρυσηίδα Δημουλίδου ή Μάρκος Σεφερλής; «Επιλέγω Δημουλίδου γιατί έχει μόνο λέξεις και δεν έχεις να διαχειριστείς και τη φωνή».
24 ώρες με κουλτουριάρικες, ακίνδυνες ταινίες στο cinobo ή 24 ώρες με ντοκιμαντέρ από γκέτο στο Netflix; «24 ώρες με γκέτο στο Netflix, τρώγοντας μπέργκερ με πατάτες και ρουφώντας αναψυκτικά».
Παραδοσιακός γάμος αξίας 30.000 ευρώ με νταούλια και γερουσία ή δημοτικός γάμος με δήμαρχο Μπογδάνο; «Θα πάρω την τρίτη επιλογή και θα πω σύμφωνο συμβίωσης και παρτάρα σε κτήμα στο Πήλιο με θέα το Αιγαίο, βαρέλια να τρέχουν κρασί και μουσική από φίλους».
Τελευταία βραδιά της ζωής σου. Live σε Θανάση Παπακωνσταντίνου με καπνογόνα ή βραδιά σε Μαζωνάκη με όλα τα hits; «Live σε Παπακωνσταντίνου γιατί θα με αφορά σίγουρα πολύ περισσότερο το μήνυμά του».
Συνεργασία με Λένα Πλάτωνος σε γλέντι Ρομά στο Μενίδι ή συνεργασία με ΤΡΥΠΕΣ σε Ικαριώτικο γλέντι; «Δύσκολη ερώτηση αλλά θα επιλέξω συνεργασία με ΤΡΥΠΕΣ και τέρμα ενισχυτίλα και ηλεκτρισμένη νύχτα».
Θα μπω κι εγώ με τίτλους τραγουδιών σου και ρωτάω, Mad Max και δεμένος σε όχημα σαν άλλος Τομ Χάρντι ή γυμνός σε Citroen Saxo στην κεντρική πλατεία της Κηφισιάς με κάμερες του ΣΚΑΙ γύρω σου; «Γυμνός στην Κηφισιά. Θα πάω στο σπιτάκι τους να το εξευγενίσω (γέλια)».
Επιλέγεις για Intro στο δίσκο σου, τον Βελόπουλο να διαβάζει επιστολές του Ιησού ή τη Λατινοπούλου να παραγει body shaming; «Αν είναι να κρατήσω κάτι ακροδεξιό να μπει στο δίσκο μου, θα επιλέξω την παραδοσιακή ακροδεξιά και όχι την alt right. Άρα Βελόπουλο».
10 μέρες σε διαστημικό σταθμό με Έλον Μασκ ή 10 μέρες σε καταφύγιο στα Ιμαλάια με Κιμ Γιονκ Ουν; «Το 2ο ξεκάθαρα γιατί έχω να ρωτήσω πιο πολλά τον Κιμ. Για παράδειγμα, πως κατάφερε να φαίνεται η χώρα του Κομμουνιστική ενώ είναι τέρμα καπιταλιστική».
15 Αυγούστου Party σε γιοτ με Τραμπ ή με Πούτιν; «Θα πάρω την τρίτη επιλογή και θα πω, 15Αύγουστο στην Ικαρία χωρίς φαγητό, μόνο με νερό και αραλίκι με Μπέρνι Σάντερς».
Βρεγμένες κάλτσες τον χειμώνα ή καύσωνας χωρίς σκιά το καλοκαίρι; «Βρεγμένες κάλτσες τον χειμώνα. Δεν είμαι καθόλου της ζέστης».
Εύπεπτη, απολιτίκ indie ή καγκούρικη τραπ; «Καγκούρικη τραπ και με τα 2 χέρια».
Υπερατλαντικό ταξίδι και συζήτηση με Φλατ Έρθερ ή 12 ώρες προβολή, σε λούπα, των ερωτικών σκηνών του Παπακαλιάτη; «12 ώρες προβολή σε λούπα των ερωτικών σκηνών του Παπακαλιάτη!»
Πρωινό με Λιάγκα ή βραδινό με Αρναούτογλου; «Θα πάω στον Λιάγκα για να τα κάνω ώπα, γιατί ο Αρναούτογλου θα μου αρχίσει φιλική κουβεντούλα και μπορεί να με φέρει στα μέτρα του».
Στόρι στo ίνστα με γάτες και ηλιοβασιλέματα ή τικ τοκ με μπέργκερ και σουβλάκια; «Ξεκάθαρα tik tok με Μπεργκερ και σουβλάκια!»
