Δεν έχει περάσει μια δεκαετία από την περίοδο που ο Win Butler θρηνούσε την απώλεια της όψης του Σαν Φρανσίσκο που είχε αγαπήσει, και τώρα, στο νέο album των Arcade Fire, είναι ολόκληρη η Καλιφόρνια που μοιάζει να χάνεται – όπως μας εισάγει το εκθαμβωτικό εναρκτήριο κομμάτι του WE με τίτλο “End of the Empire I-IV”. Από τα πρώτα δείγματα δουλειάς τους πίσω στο 2001 και τις ημέρες που το ντεμπούτο άλμπουμ τους, “Funeral” (2004) τους τοποθετούσε στον χάρτη των κορυφαίων alt-rock συγκροτημάτων, η κινητήριος ενέργεια των Arcade Fire βρισκόταν ανέκαθεν σε τραγούδια που μας καλούσαν να αγκαλιάσουμε την κάθαρση η οποία επέρχεται κάθε φορά που θυμόμαστε ότι είμαστε ζωντανοί: Όταν ακούμε το Suburbs, μπροστά στα μάτια μας ανοίγεται ένας ατελείωτος δρόμος κι εμείς μέσα από ένα κάμπριο αμάξι, χαιρόμαστε τη ζωή. Όταν ακούμε το Funeral, γινόμαστε τα ατίθασα εκείνα παιδιά που συνεχίζουν να πηγαίνουν κόντρα στον άνεμο.
Κατά την εμφάνιση των Arcade Fire στο Coachella τον περασμένο μήνα, ο Butler δεν θέλησε να κρύψει τη συγκίνησή του. Σύστησε στο κοινό το “Unconditional I (Lookout Kid)”, ένα τρυφερό single από τον νέο δίσκο τους, οι στίχοι του οποίου – σε αντίθεση με το synth-pop διαμάντι Everything Now του 2017, δεν καταβάλουν καμία προσπάθεια να υπερπηδήσουν και να απομακρυνθούν από τις σύγχρονες τραγωδίες της κοινωνίας. Αντιθέτως, μένουν και παλεύουν με αυτές.
Μερικοί από τους παρελθοντικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης, μοιάζουν τώρα για τα μέλη του συγκροτήματος με ένα μάτσο νεανικές συγκινήσεις (μαζί και τα κοστούμια εποχής, αλλά και οι επιτηδευμένες τρέλες τους επί σκηνής). Πυρήνας των Arcade Fire, παραμένει το δίδυμο των Butler και Régine Chassagne, οι οποίοι συνυπογράφουν τα τραγούδια και μοιράζονται τα βασικά φωνητικά (εκτός από το ότι είναι παντρεμένοι γονείς ενός 9χρονου αγοριού) και τα καλύτερα κομμάτια τους εξακολουθούν να φαίνονται προορισμένα για να τραγουδηθούν ως όσο πιο δυνατά γίνεται, με μάτια κλειστά, από κάποιο τεράστιο πλήθος.
https://www.youtube.com/watch?v=qJiALpiqpk8
Έμπνευση για το WE που παρουσιάζει την κατάρρευση του δυτικού πολιτισμού, υπήρξε ένα ρωσικό μυθιστόρημα του 1924 με τίτλο «Εμείς». Αποτελώντας την πρώτη κυκλοφορία του group μετά από πέντε χρόνια δισκογραφικής απουσίας, αλλά και τη μικρότερη σε διάρκεια, ο Butler και η Chassagne γνωστοποίησαν πως έγραψαν ολόκληρο τον δίσκο στην κιθάρα και στο πιάνο στο σπίτι τους στη Νέα Ορλεάνη, διασφαλίζοντας ότι ο σκελετός του είχε σταθεροποιηθεί, προτού τον παρουσιάσουν στα υπόλοιπα μέλη. Ο παραγωγός των Radiohead, Nigel Godrich, αγκάλιασε τις ιδέες τους, εμποτίζοντας τη φυσική δυναμική των Arcade Fire με μία ατμοσφαιρική διάθεση στο στούντιο του και βοηθώντας τους να συνθέσουν ένα λαμπερό alt-rock / sci-fi disco pop αποτέλεσμα.
Με τον ίδιο τρόπο που οι ζωηρές αναμνήσεις της παιδικής τους ηλικίας, διαμόρφωσαν την αρχική φουρνιά της σύνθεσης των κομματιών τους, το δίδυμο ανατρέχει αυτή τη φορά στην ιστορία που τους συνδέει ως συνεργάτες στην ενήλικη ζωή, μετατρέποντάς την σε μία μελωδική διήγηση. Όπως μάλιστα μοιράστηκαν οι ίδιοι, τμήματα του πολυμερούς single “The Lightning”, χρονολογούνται από την εποχή του Funeral , ενώ σημεία του επίσης πολυμερούς “End of the Empire”, ήρθαν στη ζωή για πρώτη φορά όταν οι δυο τους σπούδαζαν ακόμη στο κολέγιο.
Οι επιρροές του WE, ξεκινούν από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ και καταλήγουν στο Dark Side of the Moon των Pink Floyd. Ολόκληρος ο δίσκος, είναι δομημένος ως ένα ταξίδι από το εσωτερικευμένο άγχος στην κοινοτική υπέρβαση, δηλαδή από το εγώ στο εμείς, από το ατομικό στο συλλογικό. Η αλήθεια είναι πως όση έμπνευση και ευφάνταστες ιδέες κι αν κουβαλάει το έκτο άλμπουμ των indie rockers, ο απόηχος της πρώτης ακρόασης δεν έχει τη δυναμική εκείνη που θα το κάνει να αντέξει στον χρόνο – όπως συνέβη με τα δύο πρώτα άλμπουμ-σταθμούς για την indie μουσική, των Arcade Fire. Μπορεί η στιχουργική προσπάθεια καταπολέμησης της σύγχρονης παρακμής, να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα από την παρελθοντική απομάκρυνση από αυτή, ωστόσο μουσικά, δεν υπάρχει κάτι νέο να προσφέρουν και το άλμπουμ στο σύνολό του είναι κάπως υποτονικό.
Ευτυχώς, η σπίθα στο WE επανέρχεται χάρη στις εμβληματικές συνεισφορές μακροχρόνιων συνεργατών, όπως ο Owen Pallett και η Sarah Neufeld, οι Preservation Hall Jazz Band, ο Father John Misty, ο Peter Gabriel – ακόμη και ο 9χρονος γιος των ερμηνευτών, Έντι συμμετέχει δίνοντας το παρών με ορισμένους «ψίθυρους». Έπειτα από μερικές ακροάσεις, η πιο τολμηρή και ίσως αξιομνημόνευτη δήλωση του άλμπουμ έρχεται αναμφίβολα μέσα από την εννιάλεπτη δημιουργία “End Of The Empire I-IV”, του επικού εκείνου εναρκτήριου θρήνου για μια Αμερική που πεθαίνει, αλλά δεν το βάζει στα πόδια.
Ακούστε ολόκληρο το WE εδώ.
Release Date: 6/5/2022
Metascore: 74/100
Record Label: Columbia
