Προφανώς δεν είναι η πρώτη φορά που αμιγώς ηλεκτρονική μουσική παραδίδεται στα χέρια μουσικών με κλασσική παιδεία αλλά και σύγχρονη αισθητική. Η ρετροσπεκτίβα του ARTéfacts Ensemble στη μουσική του Κ.ΒΗΤΑ ήταν ξεκάθαρα επιτυχημένη κι ερμηνευμένη από μουσικούς που εκτός από γνώση των μουσικών οργάνων τους απέδειξαν ότι καταλαβαίνουν πλήρως το έργο του συνθέτη.
Η χορευτική μουσική με φυσικά όργανα είναι αποδεδειγμένα ελκυστική, είτε στη ροκ εκδοχή των Electro Guzzi είτε στην περίπτωση του Brandt Frauer Frick Ensemble όπως έχει παρουσιαστεί στο Mr.Machine, το οποίο συστήνεται ανεπιφύλακτα σε όσους ενθουσιάστηκαν με τη ματιά του ARTéfacts Ensemble. Το σχήμα πλησίασε προφανώς με διαφορετικό τρόπο τις ορχηστρικές συνθέσεις του απ’ότι τα τραγούδια με τα πρώτα να κερδίζουν μάλλον τις εντυπώσεις. Τα περίπου είκοσι άτομα του σχήματος έμειναν πολύ σωστά μακριά από τις ευκολίες (για το δικό τους επίπεδο) μιας κλασικής προσέγγισης, μεταμορφώνοντας όμως ριζικά τα κομμάτια σε σημείο που δυσκολευόσουν να αναγνωρίσεις τις αρχικές συνθέσεις. Πραγματικά κορυφαίες στιγμές τα “Νέα Ζωή 705” και “Ντισκολάτα”.
Τα τραγούδια, απ’την άλλη, μου ακούστηκαν σαν σπουδές της Χατζιδακικής σχολής (με εξαίρεση το “Μικρό Αγόρι”), ή τέλος πάντων, μετατόπιζαν το ενδιαφέρον απ΄τη φωνή της mezzo soprano Θεοδώρας Μπάκα στα εξαιρετικά βίντεο που συνόδευαν τα κομμάτια, με αποτέλεσμα να υπονομεύονται κατά κάποιο τρόπο οι εξαιρετικές ενορχηστρώσεις του Κορνήλιου Σελαμσή. Βέβαια, αυτή η αίσθηση μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι έχει πάψει να με ενδιαφέρει η χατζιδακική χροιά οποιουδήποτε τραγουδιού, ακόμα κι αν μιλάμε για αγαπημένα τραγούδια όπως το “Ταξίδι στη γη” και το “Άστρο”.
Συνολικά πάντως, το συγκεκριμένο πείραμα κρίνεται απολύτως επιτυχημένο και αξίζει να κυκλοφορήσει επίσημα για να προστεθεί στη συλλογή όσων ακολουθούν τα κατορθώματα του Κωνσταντίνου Β. Μέχρι τότε, μπορείτε να μπείτε εδώ για να πάρετε μια γεύση.
