Τον Tom Hardy τον έμαθες ως Bane. Κρυμμένος πίσω από μια μεταλλική μάσκα, μιλώντας με παραμορφωμένη, συνθετική φωνή και φορτωμένος με μια 15άρα κιλά έξτρα μυική μάζα, ο 35άρης τότε ηθοποιός δεν στάθηκε απλώς απέναντι στον Batman του Christian Bale απειλώντας να του σπάσει το σβέρκο με την ίδια άνεση που σπας ένα φιστίκι αράπικο. Με την επιβλητική σωματική του παρουσία να σιγοντάρει τη μεφιστοφελική του εκφορά, ο Hardy έκανε τις λιγοστές ατάκες του ρόλου του να ηχούν σα να ξεγλίστρησαν απ’ τις πιο κρύες, σκοτεινές στοές των στοιχειωμένων σου εφιαλτών, προσδίδοντας στο The Dark Knight Rises την ελισαβετιανή βαρύτητα που αποζητούσε η σαιξπηρική δραματική ποιότητα του χαρακτήρα του, για να απλώσει τη σκιά του πιο βαριά κι από τον Σκοτεινό Ιππότη και να αναδειχθεί σ’ έναν απ’ τους εικονικότερους αντιπάλους που έχει αντιμετωπίσει μασκοφόρος εκδικητής επί οθόνης εδώ και χρόνια.
Τον Tom Hardy όμως, τον γνώρισες αλλού. Έχοντας κρατήσει από έναν μικρό ρόλο τόσο στο Band of Brothers (Στην Πρώτη Γραμμή) όσο και στο Black Hawk Down (Μαύρο Γεράκι: Η Κατάρριψη), ο Tom Hardy έσκασε στη διεθνή σκηνή στο πλάι του Leonardo Di Caprio, προσθέτοντας ακριβώς τη τζούρα αντισυμβατικής, σταρχιδιάρικης, σχεδόν αμοραλιστικής ακεραιότητας που χρειαζόταν η παρέα του Inception, για να κινδυνέψει να κλέψει την παράσταση κι από τον ίδιο της τον πρωταγωνιστή. Κι όταν ο Christopher Nolan αποφάσισε ότι θέλει να δώσει σ’ αυτόν τον αγριομούτσουνο, στραβοδόντη Λονδρέζο με το μελανοστιγματισμένο στέρνο τη μεγαλύτερη ευκαιρία της καριέρας του, αναθέτοντάς τον του Bane, ο κινηματογραφικός κόσμος ανακάλυψε το Bronson. Μια tour de force ενός ως τότε πρακτικά άγνωστου Βρετανού, που για το ρόλο του τίτλου είχε μεταμορφώσει το σώμα του σε βουνό από μύες, αλλά το κτήνος που ερμήνευε το φανέρωνε κυρίως στη γυαλάδα του ματιού και την βαθιά, εντερική φωνή. Αυτή πάλι η εκφορά, που έβγαζε απ’ τα καυτά αχνιστά του σπλάχνα την ανιμαλιστική εκρηκτικότητα και την ακόρεστη μανία ενός στοιχείου της φύσης, που σε έπιανε απ’ τα μαλλιά κι έσερνε τη μούρη σου στο πάτωμα απ’ την πρώτη ως την τελευταία του σκηνή.
Οι δυο μεγαλύτεροι ρόλοι της μικρής διεθνούς καριέρας του, ήταν δυο ρόλοι με μεγάλες απαιτήσεις για τη μικρή του σωματοδομή. Τόσο αταίριαστη είναι με την αληθινή του διάπλαση η εικόνα που του έχει αποδόσει η μεγάλη οθόνη, που όσοι τoν συναντούν, αναρωτιούνται αν μπήκε στο πλύσιμο. Κι αν τον τσεκάρεις στο Rock n Rolla στο ρόλο του Handsome Bob, σου φαίνεται κι εκεί σχεδόν μισός. Διάολε, ακόμα κι ο Gerard Butler στα ξεφούσκωτά του, τού ρίχνει ένα κεφάλι άνετα. «Δεν είμαι και πολύ μεγαλόσωμος στ’ αλήθεια», λέει κι ο ίδιος ο Hardy. Εβδομήντα κιλά έχει όλα κι όλα, μοιρασμένα σε 175 εκατοστά ύψος, άλλωστε. «Οι ταινίες σε κάνουν να φαίνεσαι μεγάλος, αλλά είμαι ακόμη εκείνος κοκαλιάρης τύπος απ’ το Rock n Rolla –και νιώθω ακόμα πιο κοκαλιάρης μέσα μου. Δεν είμαι και τόσο πορωμένος όσο ο Christian Bale για τα ανεβοκατεβάσματα του όγκου μου όμως. Αυτός έχει τεράστιες διακυμάνσεις, φτάνει τα 30 κιλά πάνω-κάτω, εγώ είμαι στα 17. Κωλοεφιάλτης όμως, το τόσο γυμναστήριο. Κι ανησυχώ για τα νεφρά μου, το συκώτι μου, όλα. Δε είναι ότι μικραίνω κιόλας, στα 35 σου το σώμα σου αρχίζει να σου λέει “Το’χεις υπόψιν σου ότι είσαι θνητός, έτσι;”. Αλλά, δεν υπάρχει ζωή χωρίς ρίσκο».
Έτοιμος να παίξει τον Elton John στο βιογραφικό Rocketman, ο Tom Hardy μπαίνει στη χρονιά που θα τον φτιάξει, ή θα τον σπάσει.
Τα μεγάλα ρίσκα, βέβαια, ο Hardy τα είχε πάρει στα μικράτα του. «Ήμουν απ’ τους ευαίσθητους. Και δεν ήθελα να είμαι απ’ τους ευαίσθητους», έλεγε για την περίοδο που πέρασε χαμένος στο αλκοόλ και το κρακ. «Ήθελα να είμαι σκληρό αντράκι. Κι αντί γι’ αυτό, είχα γίνει μια ντροπιαστική στατιστική. Έπινα, κι έκανα ναρκωτικά, κι έτρωγα αποβολές απ’ το σχολείο». Μοναχοπαίδι μπουρζουά οικογένειας με καλλιτεχνικές ανησυχίες και μεγαλωμένο σε αστική γειτονιά του Λονδίνου, ο Hardy στην εφηβεία του αποζητούσε την αγριάδα των περιφερειακών γειτονιών της μητρόπολής του, την παρέα πιτσιρικάδων λίγο πιο δύσμορφων απ’ τον ίδιο, κάτι να του δώσει ένα αντίβαρο στην προσκόλληση που ένιωθε στη μητέρα του, τα φορέματά της και την τάση του να της διαλέγει τα παπούτσια για τις βραδινές της εξόδους όταν ήταν μικρός. «Ήμουν νέος, το έκανα και το σταμάτησα αρκετά γρήγορα, όταν ήμουν 25. Τώρα είμαι νηφάλιος σχεδόν τόσα χρόνια, όσα πέρασα πίνοντας και κάνοντας ναρκωτικά».
Για έναν Λονδρέζο ηθοποιό, που έχει στο καλλιτεχνικό του DNA την παράδοση ενός Peter O’ Toole, ή ενός Richard Burton, όλα αυτά μπορεί να τα πει κανείς και πλημμελήματα. Έτσι κι αλλιώς, ο Hardy έχει βρει άλλες διόδους για να τονώσει την αρσενικότητά του πια. Συμμετέχει τακτικά σε προγράμματα εκπαίδευσης Βρετανών πεζοναυτών, λατρεύει τα σκυλιά όσο λατρεύει και τα όπλα –έναν τοίχο στο διαμέρισμά του κοσμεί μια σιλουέτα εξάσκησης σκοποβολής– κι έχει γίνει διαβόητος για την τάση του να αρπάζεται με σκηνοθέτες και συμπρωταγωνιστές. Με τον Shia LaBeouf, για παράδειγμα, παίξανε μπουνιές για να εκτονώσουν την ένταση των γυρισμάτων του Lawless, της τρίτης του μεγάλης κινηματογραφικής εμφάνισης. Εκείνη που τον έφτασε στις Κάνες πριν δυο χρόνια, στο ρόλο του μεγαλύτερου απ’ τα τρία αδέρφια Bondurant, διαβόητα για την αδίστακτη επιχείρηση παραγωγής και διακίνησης παράνομου αλκοόλ που είχαν στήσει στην Αμερική της ποτοαπαγόρευσης.
Έτοιμος να παίξει τον Elton John στο βιογραφικό Rocketman, ο Tom Hardy μπαίνει στη χρονιά που θα τον φτιάξει, ή θα τον σπάσει. Με το Locke έχει ήδη πάρει τα διαπιστευτήρια των κριτικών και του βρετανικού κοινού για την σόλο ερμηνεία του στον αβανταδόρικο όσο και απαιτητικό ρόλο ενός εργοδηγού που καλείται να σώσει τη ζωή της γυναίκας του χωρίς να κάνει τίποτε άλλο απ’ το να οδηγεί και να μιλάει στο τηλέφωνο (σκέψου το σαν το Buried με τον Ryan Reynolds, αλλά σε αμάξι). Και με το Mad Max: Fury Road το Μάη του ’15, θα αποδείξει κι επί του πρακτέου, αν μπορεί να ανοίξει μόνος του μεγάλη χολιγουντιανή ταινία. Εντάξει, όχι τελείως μόνος του. Θα έχει δίπλα του την Charlize Theron. Στην αφίσα τουλάχιστον. Γιατί στα promo, ίσως να μην έχει ξεπεράσει ακόμη το σοκ από τον τύπο που έβρισκε «αλλόκοτο και τρομακτικό» και προσπαθούσε να αποφύγει στα γυρίσματα.
Αυτή είναι μάλλον η χειρότερη αντίδραση που μπορεί να θέλει άντρας να προκαλέσει σε μια γυναίκα σαν την Charlize Theron, αλλά όπως λέει κι ο Hardy «είναι δύσκολο να χωθείς σε μια μπίζνα σαν το Χόλιγουντ, χωρίς να κάνεις ένα κάποιο σαματά, να σού βγει ένα κάποιο όνομα. Κι ένα όνομα μπορεί να δουλέψει υπέρ σου, μπορεί να δουλέψει κι εναντίον σου. Αλλά προτιμώ να έχω κακό όνομα, παρά να μην έχω κανένα όνομα. Γιατί αν δεν έχεις κανένα όνομα, τότε κανείς στον πούτσο δε θα σε θέλει έτσι κι αλλιώς…»
