Δεν γνωρίζω άλλο συγγραφέα που για ένα βιβλίο θα πουλούσε ως πλανόδιος το περιοδικό «Σχεδία», θα περιπλανιόταν ξημερώματα με MKO βοηθώντας αστέγους και ναρκομανείς και θα έφτανε μέχρι τα ελληνικά «στρατόπεδα συγκέντρωσης» των μεταναστών και τα γαλλικά κέντρα μελέτης του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο Βασίλης Αλεξάκης, λίγο προτού κυκλοφορήσει το τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο «Κλαρινέτο», στη Γαλλία (τον Φλεβάρη), ένα έργο για την ελληνική κρίση και τις δαιδαλώδεις λειτουργίες της μνήμης, θα πραγματοποιήσει εντατικό σεμινάριο δημιουργικής γραφής στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στην Κυψέλη (14 – 22 Ιανουαρίου).
Περνώντας το κατώφλι του σπιτιού του -σε καλωσορίζει επιθετικά με ένα αυτοκόλλητο του ΣΥΡΙΖΑ- έχεις την αίσθηση ότι βρίσκεσαι χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της Αθήνας, σε μία μονοκατοικία στην εξοχή. Κι ενώ κερνά, για δοκιμή, τη μια ρακή μετά την άλλη («είναι απ’ τα νησιά μας»), αρχίζει να μιλά για τις ευθύνες της Δύσης για την τραγωδία στο Charlie Hebdo, την κτηνωδία της κυβέρνησης Σαμαρά και την Αθήνα που τον εμπνέει περισσότερο από το Παρίσι.
Σοκαριστήκατε, κύριε Αλεξάκη, από το μακελειό στο Charlie Hebdo; Ναι, τον Cabu μάλιστα που δολοφονήθηκε τον γνώριζα. Αλλά μην λέμε πράγματα που εξυπακούονται, ότι «είναι τραγικό αυτό που συνέβη» κ.λπ. Ας πάμε λίγο πιο πέρα. Πρώτον, ζούμε την εκμετάλλευση αυτής της δολοφονικής επίθεσης για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Άκουσα δηλαδή τον Σαμαρά να χρησιμοποιεί το έγκλημα αυτό σαν επιβαρυντικό στοιχείο για όλους τους ξένους, γενικώς κι αδιακρίτως. Κάπου υπάρχει μια τάση να ταυτίζουμε -το κάνουν όλοι ο Δεξιοί και οι ακροδεξιοί- τους ισλαμιστές με τους μουσουλμάνους. Πράγμα που είναι βεβαίως σκανδαλώδες και ντροπή για έναν πολιτικό. Το δεύτερο θέμα είναι ότι ένα περιοδικό σαν το Charlie Hebdo, που δεν κορόιδευε μόνο τον Μωάμεθ, κορόιδευε και τον Πάπα και τον Θεό και τον στρατό και τους πάντες, με τρόπο πολύ αστείο και προκλητικό, δεν θα μπορούσε να κυκλοφορούσε στην Ελλάδα. Ούτε ένα τεύχος του δεν θα μπορούσε να βγει στην Ελλάδα, επειδή έχουμε μεσαιωνικούς νόμους που απαγορεύουν την βλασφημία και την ειρωνεία εις βάρος της θρησκείας. Η κατάσταση του Τύπου στην Ελλάδα εμένα μου θυμίζει μάλλον την Τουρκία παρά την Δυτική Ευρώπη. Η ελευθερία του Τύπου είναι ανύπαρκτη στη χώρα αυτή».
Οι θρησκείες σε ποιο βαθμό ευθύνονται για κρούσματα βίας όπως το πρόσφατο; Οι θρησκείες έχουν μια από τη φύση τους ευθύνη για αυτά τα εγκλήματα. Ενώ όλες οι μονοθεϊστικές θρησκείες διδάσκουν την καλοσύνη, έχουν μια φαινομενική αγαθότητα, εμπεριέχουν και την έννοια του κακού, του Αντίχριστου, μια έννοια που φαίνεται και στις ενέργειες των Ισλαμιστών. Γιατί απ΄τη στιγμή που προσωποποιεί κάποιος το κακό, τον Σατανά, προκαλεί τη βία. Οι θρησκείες διδάσκουν λοιπόν ότι υπάρχει το απόλυτο κακό. Το απόλυτο κακό δεν είναι άξιο οίκτου. Προφανώς δεν αισθάνονται οι Ισλαμιστές ότι είναι άνθρωποι όσοι πυροβολούν ή κόβουν τον λαιμό τους. Κατά τον ίδιο εγκληματικό τρόπο, μην το ξεχνάμε, επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Οι Χριστιανοί κάνανε σωρεία εγκλημάτων και άσκησαν έναν πόλεμο αμείλικτο στους λεγόμενους ειδωλολάτρες. Έχουν σφάξει κόσμο για να επιβάλλουν τη θρησκεία τους.
Τι θα πρέπει να κάνουν στην πράξη οι δυτικές κοινωνίες για να προστατευτούν και να μην ξαναζήσουμε τραγωδίες σαν το Charlie Hebdo; Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να δώσει κάποιο νόημα στη ζωή του. Αν η ζωή που προτείνουμε εμείς οι δυτικοί δεν έχει νόημα, τότε ανοίγουμε την πόρτα σε όλες τις μορφές βίας. Έχει ευθύνη το γαλλικό κράτος που μεγαλώνει τα παιδιά με άθλια εκπαίδευση, χωρίς καμία επαγγελματική προοπτική, χωρίς κανένα ορίζοντα. Έχει ευθύνη το γαλλικό κράτος που η ζωή στα περίχωρα του Παρισιού είναι άθλια για όλους τους νέους, ασχέτως αν κατάγονται από ξένους ή όχι -γιατί κι αυτοί οι νέοι στα γαλλικά περίχωρα είναι Γάλλοι εδώ και 15 γενιές. Η βία δηλαδή δεν αφορά μόνο τους νέους με καταγωγή από την Αλγερία ή το Μαρόκο, αφορά και τους βέρους Γάλλους. Ακούω χρόνια τώρα να λένε στη Γαλλία ότι θα πάρουν μέτρα να βοηθήσουν τους νέους στα προάστια και δεν κάνουν τίποτα. Ε, επιτέλους ας κάνουν κάτι και οι Γάλλοι και οι Άγγλοι και οι Γερμανοί.
Όταν σας ρώτησα, κλείνοντας τηλεφωνικά το ραντεβού μας για τη συνέντευξη, «πώς βλέπετε το κλίμα στη χώρα;» (είχαν μόλις προκηρυχτεί οι εκλογές), θριαμβολογήσατε. Ε, βέβαια, θριαμβολόγησα. Το μόνο ευχάριστο γεγονός που συνέβη στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια είναι το ότι έπεσε ο Σαμαράς. Γιατί σας κάνει εντύπωση; Ένα από τα κύρια θέματα του τελευταίου βιβλίου μου, με τίτλο «Το Κλαρινέτο» (είναι γραμμένο στα γαλλικά και τώρα θα το μεταφράσω και στα ελληνικά), είναι η ελληνική κρίση τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Έκανα ολόκληρη έρευνα για αυτό. Είδα τους άστεγους, είδα τους μετανάστες που τους έχουν παρκάρει σε εφιαλτικά στρατόπεδα, είδα ότι έχουμε να κάνουμε με μια ακροδεξιά κυβέρνηση, με φασιστοειδή. Κι ο Χρυσοχοΐδης και διάφορα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και ο σύμβουλος του Σαμαρά τέτοιοι είναι. Υποτίθεται ότι κάνουμε έναν αγώνα κατά της Χρυσής Αυγής και η μισή Χρυσή Αυγή βρίσκεται μέσα στην κυβέρνηση. Χαίρομαι πάρα πολύ που τελειώσαμε με αυτούς.
Προσεγγίσατε αστέγους στο πλαίσιο της έρευνας για το νέο βιβλίο σας; Ναι. Έχω πουλήσει τη Σχεδία, έχω κάνει τα πάντα. Τους έχω φέρει εδώ τους άστεγους, τους ξέρω, βρε παιδάκι μου. Μιλάμε για μια συνεχή απάτη της κυβέρνησης, η οποία τέσσερα χρόνια μετά την εμφάνιση τόσων άστεγων ανακαλύπτει ότι υπάρχουν άστεγοι. Το αγνόησε το γεγονός μέχρι το 2012, σαν οι άστεγοι να προέκυψαν απ΄το 2012 και μετά. Το κράτος είχε όλα κι όλα 140 κρεβάτια ενώ οι άστεγοι είναι 20.000 χιλιάδες. Προκύπτει δηλαδή ότι εδώ υπάρχει μια κτηνωδία της κυβέρνησης. Δεν μιλάμε για ανεπαρκή μέριμνα, μιλάμε για κτηνωδία. Αμφισβητεί ότι υπάρχουν άστεγοι και ότι είναι 20.000. Τώρα λένε «α, είναι 1.000!». Η κτηνωδία της κυβέρνησης έγκειται και στα στρατόπεδα, καμιά δωδεκαριά, που έχει δημιουργήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Εκεί έχουν παρκάρει τους ανθρώπους σαν ζώα, χωρίς δίκη, χωρίς προοπτική. Και τους κρατάνε αυθαίρετα καταρχήν 18 μήνες. Είναι δηλαδή οι άνθρωποι καταδικασμένοι χωρίς να έχουν κάνει τίποτα. Οι περισσότεροι είναι πολιτικοί πρόσφυγες από τη Συρία, στους οποίους οφείλουν άσυλο. Γίνονται δίκες κάθε μήνα και καταδικάζεται το ελληνικό κράτος για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μας έχει καταδικάσει 50 φορές και έχουμε πληρώσει αποζημιώσεις, αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός. Το διανοείστε αυτό; Και διασύρουν το όνομα της χώρας και στο εξωτερικό.
Σας επέτρεψαν την είσοδο στα στρατόπεδα αυτά; Μπήκα με μια βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις με τις οποίες επίσης πήγα, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα που κάνουν έρευνες για τις ασθένειες…
Μπορείτε ναπεριγράψετε τι εικόνες αντικρίσατε; Τι θέλετε να σας περιγράψω; Μιλάμε για κανονικό στρατόπεδο συγκέντρωσης. Πενήντα άτομα, σε δωματιάκια, το ένα πάνω στον άλλο, μία γυναίκα την οποία έχουν αφήσει μέσα σε 200 άνδρες τα ζώα, παιδάκια, άρρωστοι…Και ζούνε αυτή την φρικτή πραγματικότητα, για την οποία φυσικά τα μέσα ενημέρωσης δεν ασχολούνται, δεν ασχολείται ποτέ κανείς. Η εικόνα της Ελλάδα είναι τραγική όχι μόνο οικονομικά, αλλά κυρίως ανθρωπιστικά.
Στο τελευταίο πάντως πογκρόμ των Σύρων στο Σύνταγμα απέναντι στη ανάλγητη, ρατσιστική κυβέρνηση είδαμε μια συνενοχική, μάλλον απαθή κοινωνία. Μα εδώ δεν αντιδρούν για τίποτα. Τους κόβουν το μισθό στα 300 ευρώ και δεν αντιδρούν. Διανύουμε μια περίοδο πολύ περίεργη, η οποία όμως είναι εκρηκτική. Όλη αυτή η βουβαμάρα, από τότε που κάψανε το Αττικόν μέχρι σήμερα, εγώ τη θεωρώ πάρα πολύ ανησυχητική.
Στην επόμενη σελίδα ο Βασίλης Αλεξάκης απαντάει στο αν θα τα καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση και εξηγεί γιατί τα κομπιούτερ έχουν ρίξει το επίπεδο της λογοτεχνίας.
