To Davadur! αυτού του Σαββάτου θα είναι πολύ διαφορετικό από τα άλλα. Φιλοξενεί το πρώτο του live με ένα ιδιαίτερο σχήμα από τον Έβρο, το παραδοσιακό συγκρότημα Εβρίτικη Ζυγιά. Πέντε φίλοι, ο Αλέξης (θρακιώτικη λύρα), ο Σπύρος (γκάιντα, καβάλι), ο Στρατής (φωνή, καβάλι), ο Άγγελος (κρουστά) και ο Γιώργος (ακορντεόν) ένωσαν τις δυνάμεις τους το 2007 και με κοινό το βίωμα και αγάπη για την τοπική μουσική της Θράκης, της ιδιαίτερης πατρίδας τους.
«Ζυγιά» σημαίνει ζευγάρι και στον Ελλαδικό χώρο χρησιμοποιείται για να δηλώσει την αντιπροσωπευτική παραδοσιακή ορχήστρα του κάθε τόπου. Η Εβρίτικη Ζυγιά λοιπόν, αποτελείται από όργανα αρχέγονα, βαθιά ριζωμένα στην παράδοση και μνήμη των ανθρώπων της Θράκης. Η γκάιντα, η λύρα, το καβάλι ,το νταούλι. Όργανα που αποτελούσαν και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του κύκλου της ζωής των Θρακιωτών, στη χαρά,στη λύπη,στο γάμο, στο θάνατο,στη δουλειά, στην ξενιτιά.
«Ζυγιά» σημαίνει ζευγάρι και στον Ελλαδικό χώρο χρησιμοποιείται για να δηλώσει την αντιπροσωπευτική παραδοσιακή ορχήστρα του κάθε τόπου. Η Εβρίτικη Ζυγιά λοιπόν, αποτελείται από όργανα αρχέγονα, βαθιά ριζωμένα στην παράδοση και μνήμη των ανθρώπων της Θράκης.
Ένα βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα της «ζυγιάς», που της προσδίδει αυτό το μοναδικό ύφος, είναι η επιλογή των τραγουδιών που πλαισιώνουν το ρεπερτόριο της. Οι αμέτρητες καταγραφές των μελών του σχήματος στα περισσότερα από τα χωριά του Έβρου έχουν γίνει αιτία να αναστηθούν και να ξανακουστούν τραγούδια που ήταν θαμμένα για καιρό στο συρτάρι του χρόνου. Επιπλέον, η καθημερινή επαφή των μουσικών με τον ντόπιο λαό, τους καθιστά γνώστες του αυθεντικού τρόπου γλεντιού, του παλιού και παραδοσιακού – όπως λέμε- τότε που άνθρωποι γλεντούσαν με την ψυχή και τα πόδια. Αυτή την ιδιαίτερη και νοσταλγική ατμόσφαιρα θα μεταφέρουν οι πέντε μουσικοί από το βορειότερο άκρο της χώρας, στο Bios Tesla και λίγο πριν το live μιλούν στην Popaganda, για τη θέση της παράδοσης στο σήμερα, το πώς την αντιμετωπίζουν οι νεότεροι, αλλά φυσικά και για το τι θα δούμε από εκείνους επί σκηνής.
Είστε νέοι. Πώς αποφασίσατε να στραφείτε στην παράδοση και στη μουσική του τόπου σας; Έχοντας γεννηθεί και ανατραφεί στην ιδιαίτερη μας πατρίδα, την Θράκη, η απόφαση δεν ήταν και τόσο δύσκολη. Αγαπήσαμε την τοπική μας μουσική , πρώτα απ’ολα μέσα από τα σπίτια μας, όπου δεν χρειαζόταν να παίξει το ραδιόφωνο και η τηλεόραση. Έπειτα, έξω από τα σπίτια, όλοι οι συντοπίτες μας σε όλες τις κοινωνικές εκδηλώσεις (γάμους, έθιμα, πανηγύρια) πάλι με θρακιώτικα γλεντούσαν. Η σχέση μας είναι πιο πολύ βιωματική. Εκείνο βέβαια που μας ώθησε καταλυτικά στο να ασχοληθούμε με την τοπική μας παράδοση είναι η μαγεία που ασκεί στους θρακιώτες και όχι μόνο.
Πως θα περιγράφατε την θρακιώτικη μουσική; Αν σας προσέδιδε κάποιος τον όρο ψυχεδελικό θα το δεχόσαστε ως στοιχείο της μουσικής σας παράδoσης; Η θρακιώτικη μουσική ροκ-αρει, ψυχαδελ-ίζει και groov-αρει. Η ποικιλία των ρυθμών και ο πλούτος των μελωδιών της Θράκης συνθέτουν ένα απερίγραπτο αμάλγαμα συναισθηματικής φόρτισης, το οποίο δεν το συναντάς σε άλλη τοπική παράδοση. Λόγω κοινωνικών και ιστορικών βίαιων συγκυριών, η Θράκη είναι μια μικρογραφία των πολύπαθων Βαλκανίων. Όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί στην μουσική της δημιουργώντας ένα εκρηκτικό μείγμα ετερόκλητων στοιχείων, έτοιμα για απογείωση.
Πώς νιώθετε που θα παίξετε στο Davadur! και σε ένα αθηναϊκό κοινό ίσως πιο ιδιαίτερο; Πριν από αυτό είχατε ξαναπαίξει ποτέ στην Αθήνα; Φυσικά είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα είμαστε στο Davadur και ευχαριστούμε τους ανθρώπους του BIOS για την πρόσκληση. Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε την ευκαιρία να ερχόμαστε συχνά στην πρωτεύουσα για να δείξουμε την δουλεία μας, είμαστε και λιγάκι μακρυά (1000χλμ). Σαν μονάδες μουσικοί έχουμε παίξει πολλές φορές στην Αθήνα, αλλά σαν «Εβρίτικη Ζυγιά» ελάχιστες φορες.
Όσον αφορά για την διαφορετικότητα του κοινού, αυτό ακριβώς αναζητούμε. Θέλουμε ο κόσμος να γνωρίσει την θρακιώτικη μουσική, να έρθει και να μοιραστεί μαζί μας κομμάτια της ψυχής μας. Το αθηναϊκό κοινό δεν είναι τόσο διαφορετικό από άλλα. Ο κόσμος διψάει για ωραίες μουσικές και πραγματικές καταστάσεις.
Ποιο είναι το πιο «περίεργο» μέρος ή κοινό που έχετε παίξει ποτέ; Το πιο περίεργο μέρος που παίξαμε ποτέ ήταν στην ομογένεια, γ΄και δ΄ γενιάς Ελλήνων μεταναστών στις ΗΠΑ. Το περίεργο της υπόθεσης και ταυτόχρονα συγκινητικό, ήταν ότι η νεολαία της ομογένειας τραγουδούσε και χόρευε παραδοσιακούς χορούς, ενώ η πλειοψηφία τους δεν μιλούσε πλέον ελληνικά.
Παρατηρείτε μια επιστροφή του κόσμου και ιδιαίτερα των νέων στο παραδοσιακό; Όλο και περισσότερα σχήματα συνδυάζουν διάφορους ήχους όπως π.χ. metal με την παραδοσιακή μουσική. Πώς νιώθετε για αυτή τη μουσική μεταστροφή; Όντως υπάρχει μια μεγάλη επιστροφή του κόσμου στην παραδοσιακή μουσική. Από την μία βοήθησε ο θεσμός των μουσικών σχολείων, από την άλλη το γεγονός ότι η δημοτική μας μουσική κατάφερε να απαγκιστρωθεί από τα στείρα «εθνικά» στερεότυπα της εποχής του ’70 και του ’80. Επίσης, ολοένα και περισσότερα νέα παιδιά, διαμέσου των χορευτικών συλλόγων έχουν έρθει σίγουρα πιο κοντά στην παραδοσιακή μας μουσική. Βέβαια στο σήμερα, το ιντερνετ, μας έχει κάνει παγκόσμιους πολίτες. Όλα τα είδη μουσικής στο τραπέζι σου. Οι ανησυχίες και τα οι αναζητήσεις των νέων κάνουν απίστευτα ταξίδια. Είναι λογικό να δημιουργούνται πλέον οι προϋποθέσεις πειραματισμού με άλλα είδη μουσικής. Όλα τα είδη μουσικής μπορούν να συνυπάρξουν και να σμιλευτούν διαμάντια, αρκεί φυσικά να υπάρχει ο ανάλογος σεβασμός, σε αυτόν που δημιουργεί , αλλά και σε αυτόν που είναι από κάτω και ακούει, τον ακροατή.
Μιλήστε μας λίγο για τα παραδοσιακά όργανα που παίζετε. Πώς τα μάθατε οι ίδιοι, ποια η ιστορία και οι καταβολές τους; Θεωρείτε ότι άλλα σύγχρονα όργανα εκφύλισαν για κάποιο καιρό τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο κόσμος την παραδοσιακή μουσική; Εμείς κατά βάση ασχολούμαστε με τα παλιά, τα πιο αρχέγονα όργανα της Θράκης. Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν σχεδόν όλα τα μουσικά όργανα, από τα πιο σύγχρονα και νεώτερα έως τα πιο πρωτογονικά. Καθένα από αυτά έχει την αξία του και διαγράφει την μουσική του ξεχωριστή πορεία. Θα διαφωνήσω με τον όρο εκφυλισμό. Η μουσική είναι ζωντανή και εξελίσσεται, πάντα σε σχέση με τον παράγοντα άνθρωπο. Όταν ένας άνθρωπος εκφράζει τον συναισθηματικό του κόσμο με ένα πιο σύγχρονο όργανο και γίνεται αποδεκτό από την τοπική κοινωνία, δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις για εκφυλισμό.
Εμείς βέβαια από την άλλη, ίσως λόγω βιωματικής σχέσης, είμαστε πιο κοντά στον πυρήνα των «αυτόχθονων» οργάνων. Όργανα όπως τη γκάιντα, το καβάλ(ι) ,τη λύρα και το νταούλι, τα οποία είναι συνυφασμένα από εκατοντάδες , ίσως και χιλιάδες χρόνια με την Θράκη. Αυτά είναι που μας μάγεψαν και μας κέρδισαν από μικρούς. Αυτά είναι που θα ακούσετε το Σάββατο στο BIOS. Η μουσική του χθες της Θράκης, στο σήμερα.
Τι να περιμένουμε από εσάς στο προσεχές μέλλον; Ήδη τον ερχόμενο Γενάρη θα κυκλοφορήσει η δεύτερη δισκογραφική μας δουλειά με τίτλο «Νερ για διείτι αφιγκραστίτε». Είναι μια συνεργασία με τον Πολιτιστικό Λαογραφικό Σύλλογο τα «Δίδυμα Τείχη» Διδυμοτείχου. Πραγματεύεται μια μουσικοχορευτική παράδοση της ευρύτερης περιοχής της Μακράς Γέφυρας της Ανατολικής Θράκης.
