Είμαι ψυχαγωγός, όχι πολιτικός. Δεν γράφω δοκίμια, δεν προσπαθώ να σου αλλάξω γνώμη. Γράφω περιπέτειες. Έχω έναν κεντρικό χαρακτήρα, κι αυτός προσπαθεί να αποκαλύψει την αλήθεια για κάποια εγκλήματα. Αυτό κάνω! Στο τραγούδι του, «Songwriter», ο Van Morrison λέει: «I’m not a sage, I’m not a seer, I’m not a prophet, I’m a songwriter. Don’t call me those things». Συμβαίνει συχνά με τον Bob Dylan ή τον Leonard Cohen ή τον Van Morrison, να ψάχνουμε για θεμελιώδεις αλήθειες στα τραγούδια τους. Τους βλέπουμε σαν κάτι περισσότερο από τραγουδοποιούς. Όμως αυτό είναι!
O Van Morrison έχει τη φήμη πως μπορεί να γίνει πολύ δύσκολος. Γνωριστήκαμε τον Ιούλιο στο Εδιμβούργο και πήγαμε για δείπνο, γιατί είχα γράψει την εισαγωγή στο βιβλίο με τους στίχους του. Είχα αγωνία μήπως δεν θα με συμπαθούσε, μήπως δεν θα μιλούσε… Αλλά ήταν υπέροχος. Ένιωσα μεγάλη ανακούφιση και ευγνωμοσύνη για αυτή την εμπειρία.
Οι Rolling Stones είναι πάντα οι Rolling Stones. Μπορεί ο Bob Dylan να λέει ότι χωρίς τον Bill Wyman στο μπάσο είναι κατά βάση ένα tribute act, αλλά ακόμη και να ισχύει, σίγουρα είναι ένα εξαιρετικά καλό tribute act! Είναι το καλύτερο ποπ συγκρότημα που έχει υπάρξει.
Έχω διαβάσει και τα δύο μυθιστορήματα του Nick Cave (σ.σ. το And th Ass saw the Angel και το The Death of Bunny Munro). Το πρώτο δεν το θυμάμαι, πάει καιρός. Αλλά το δεύτερο το απήλαυσα πραγματικά. Δεν ήταν καθόλου το βιβλίο που νόμιζα πως θα έγραφε, φανταζόμουν κάτι σε αυστραλέζικο γκόθικ. Πάντως όχι μια ιστορία που να λαμβάνει χώρα στο Μπράιτον, όπου μένει τα τελευταία χρόνια, και να αφορά έναν περιοδεύοντα πλασιέ. Ήταν καλογραμμένο, αστείο και γκροτέσκο. Είναι καλός συγγραφέας! Θα δώσει μια συναυλία στο Εδιμβούργο την επόμενη χρονιά σχεδόν ακουστική, την ημέρα των γενεθλίων μου, κι έχω ήδη βγάλει εισιτήρια. Κι αυτή την εβδομάδα θα δω τους Godspeed You! Black Emperor. Σπουδαίο γκρουπ! Έχω όλους τους δίσκους τους, αλλά δεν τους έχω δει ποτέ Live. Έχουν αυτή την αίγλη γύρω τους… Σχεδόν σαν σέχτα.
Παλιότερα, για περίπου έξι μήνες, τραγουδούσα σε ένα new wave/punk συγκρότημα. Δεν βγάλαμε ποτέ δίσκους, δώσαμε περίπου έξι συναυλίες. Νομίζω πως κάθε νέος άντρας πρέπει να είναι για λίγο σε ένα συγκρότημα. Για να μην έχει το απωθημένο. Θα προτιμούσα να είμαι rock star παρά συγγραφέας, όπως και οι περισσότεροι συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων που γνωρίζω! Αν ρωτήσεις τον John Connoly, τον George Pelecanos, τον Michael Connelly αυτό θα σου πουν.
Οι περιοδείες που κάνω για τα βιβλία μου είναι παρόμοιες με μιας ροκ μπάντας, αν βέβαια εξαιρέσεις το sex, τα drugs και το rock ‘n’ roll. Βέβαια, ούτε καν για τις μπάντες δεν ισχύει πια αυτό το τρίπτυχο. Αν διαβάσεις το rider τους, συνήθως ζητάνε πράσινο τσάι και χούμους στο καμαρίνι τους. Όχι Jack Daniels!
Είναι μύθος ότι οι συγγραφείς καταλαβαίνουν περισσότερα από τους άλλους, ή πως είναι πιο ευαίσθητοι. Είναι μαλακίες όλα αυτά. Πάντα ψαχουλεύουμε στα σκοτεινά, αναζητώντας τις απαντήσεις σε ερωτήματα, χωρίς να τις βρίσκουμε. Κι επειδή δεν τις βρίσκουμε, πρέπει να συνεχίσουμε να γράφουμε.
Όταν ήμουν νεότερος, δεν υπήρχε τρόπος να έρθεις σε επαφή με τον αγαπημένο σου συγγραφέα. Μπορούσες να γράψεις στον εκδοτικό οίκο, ίσως να του έδιναν το γράμμα, ίσως εκείνος να απαντούσε. Στις μέρες μας έχεις αυτόματη πρόσβαση σε οποιονδήποτε στον κόσμο. Μπαίνεις στο Twitter, και να σου ο Ίαν Ράνκιν! Μπαίνω λοιπόν στο Twitter και λέω πως θα είμαι στην Ελλάδα την ερχόμενη εβδομάδα, κι όποιος θέλει έρχεται στην εκδήλωση. Έτσι μπορώ να είμαι σε επαφή με ανθρώπους που θαυμάζω, όπως τους μουσικούς που γνώρισα μέσω Twitter και κατέληξα να συνεργάζομαι μαζί τους. O Tim Burgess των Charlatans είναι fan των βιβλίων μου. Αρχίσαμε να ακολουθούμε ο ένας τον άλλο στο Twitter, και κάναμε ένα ΕΡ που μόλις κυκλοφόρησε, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Στη μια πλευρά είναι μια ιστορία μου για ένα συγκρότημα, που τη διαβάζει ένας ηθοποιός, και από την άλλη έχει μουσική του Tim Burgess και του Nick Boyd. Είμαι λοιπόν σε βινύλιο για πρώτη φορά!
Λαμβάνω mail κάθε τόσο, που λένε: «κάνω τη διατριβή μου πάνω στα βιβλία σου, θα μπορούσες να απαντήσεις σε μερικές ερωτήσεις;» Κι εγώ απαντώ: «Όχι! Κάν’ το μόνος σου!». Όταν έκανα τη διατριβή μου πάνω στη Muriel Spark, δεν της έστειλα ποτέ ένα γράμμα που να λέει «έχω 20 ερωτήσεις για σένα, Muriel, κι αν τις απαντήσεις θα έχω ήδη γραμμένη τη διατριβή μου». Όχι. Να κάτσετε να δουλέψετε!
Δεν είναι πάντα καλό να γνωρίζεις τους ήρωές σου.
Τα βιβλία του Ίαν Ράνκιν κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
