Οι τελευταίοι μήνες, τον βρήκαν να καταπιάνεται στο studio της δισκογραφικής του εταιρείας, United We Fly, με τη δημιουργία του τέταρτου προσωπικού του δίσκου, από τον οποίο και πρόκειται σύντομα να ακούσουμε το πρώτο single. Ο Theodore, σίγουρα δεν φανταζόταν έπειτα από την κυκλοφορία του τελευταίου του άλμπουμ “Inner Dynamics” το 2018, πως οι ηχογραφήσεις για την επόμενη δουλειά του θα γίνονταν εν μέσω μίας θανατηφόρας πανδημίας.
Έχοντας ζήσει επί αρκετά χρόνια στο Λονδίνο και πραγματοποιήσει live από το Abbey Road Studio μέχρι το South by SouthWest στην Αμερική, αυτή είναι η πρώτη φορά που επί τόσο μεγάλο διάστημα δεν ταξιδεύει στο εξωτερικό και δεν μοιράζεται τη μουσική του με τον κόσμο σε κάποιο stage. Διόλου τυχαίο άλλωστε, πως έχει αρχίσει να βλέπει συστηματικά στον ύπνο του ότι ανεβαίνει στη σκηνή.
Ο ήχος του Theodore είναι ένα συνονθύλευμα κλασικών συνθέσεων με πιάνο και ηλεκτρονικών στοιχείων, που κυμαίνονται από ambient και minimal, έως gritty synth-wave της δεκαετίας του ’80. Αυτή τη φορά, τα ηλεκτρονικά στοιχεία πολλαπλασιάζονται, μαζί με τα – εξ ανάγκης – νοητά ταξίδια για την άντληση έμπνευσης. Μερικές ημέρες πριν από τη μεγάλη, διήμερη online συναυλία της United We Fly με τη συμμετοχή περισσότερων από 40 καλλιτεχνών στις 12 και 13 Μαΐου, το σύνολο των εσόδων της οποίας θα διατεθεί ως ένδειξη αλληλεγγύης στο περιοδικό δρόμου «Σχεδία», ο Theodore μίλησε στην Popaganda για την απογοήτευση που του προκαλεί η «ευκαιριακή» αξιοποίηση της ιστορίας, δίχως η στήριξη των δημιουργών και η ενθάρρυνση της δημιουργίας πολιτισμού να αποτελούν προτεραιότητα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά και για τις συναυλιακές συγκινήσεις που ελπίζει να βιώσει ξανά στο μέλλον πάνω και μπροστά από κάποιο stage.
https://www.youtube.com/watch?v=pyZP5CuJ99w
Το τελευταίο διάστημα βρίσκεσαι στο studio ετοιμάζοντας τον τέταρτο προσωπικό σου δίσκο, από τον οποίο θα ακούσουμε σύντομα και ένα single. Μίλησέ μας για τη κατεύθυνσή του, τη δημιουργική διαδικασία και τους ανθρώπους που φροντίζουν μαζί σου για την υλοποίησή του. Αυτές τις μέρες κάνω τις μίξεις του νέου μου δίσκου ο οποίος έχει πάρει μια κατεύθυνση αρκετά φρέσκια για ‘μένα. Έχει εμφανώς περισσότερα ηλεκτρονικά στοιχειά και ταυτοχρόνως οι φωνές είναι πιο εξωστρεφείς από ό,τι συνηθίζω. Αξιοποίησα στο έπακρο το στούντιο της United We Fly και σε αντίθεση με τις προηγούμενες δουλειές μου – προφανώς λόγω της υπάρχουσας συνθήκης – δεν ταξίδεψα καθόλου ούτε για έμπνευση, ούτε για ηχογραφήσεις. Υπό αυτή την έννοια ο δίσκος δημιουργήθηκε με σχετικά «στατικές» διαδικασίες, ταξίδεψε όμως πολύ η φαντασία μου γιατί το θέμα που επέλεξα – κάτι το οποίο ονειρεύομαι χρόνια – σχετίζεται με το διάστημα.
Σε ψυχολογικό και συναισθηματικό επίπεδο, πώς είναι να δημιουργείς νέο υλικό μέσα σε μία πανδημία; Οι πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε κάνουν τα συναισθήματα και τον ψυχισμό όλων μας να χτυπούν κόκκινο. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό για να γράψεις μουσική. Είχα επίσης το χρόνο να ψάξω περισσότερο τον ήχο μου κάτι που νομίζω ακούγεται αρκετά σε αυτή τη δουλειά και σίγουρα θα διαμορφώσει και την επομένη.
Όντας ένας καλλιτέχνης που έχει ζήσει στο Λονδίνο για αρκετά χρόνια και έχοντας ταξιδέψει ανά τον κόσμο πραγματοποιώντας live εμφανίσεις, πώς βιώνεις την απουσία συναυλιών του τελευταίου έτους; Πρώτη φορά βρίσκομαι στην Ελλάδα για τόσο μεγάλο συνεχόμενο χρονικό διάστημα. Το να οργανώνω και να ταξιδεύω για να δίνω συναυλίες ήταν πολύ μεγάλο κομμάτι της ζωής μου και μου λείπει πολύ. Τελευταία έχω αρχίσει να βλέπω συστηματικά στον ύπνο μου ότι ανεβαίνω στη σκηνή.
Πριν από μερικές ημέρες, πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη μία «πειραματική» συναυλία 5000 ατόμων, τα οποία φορούσαν μάσκες και είχαν υποβληθεί σε τεστ covid. Στην Ελλάδα δε, η κυβέρνηση επιμένει να «γυρίζει την πλάτη» στα αιτήματα των καλλιτεχνών. Τι σκέψεις σου δημιουργεί αυτό το κλίμα; Στην Ισπανία υπάρχει σαφής πάγια πολιτική στάση σχετικά με την μουσική. Δεν είναι μόνο κομμάτι του πολιτισμού τους, είναι και κομμάτι της οικονομίας τους. Διοργανώνουν το Primavera που αν δεν κάνω λάθος προσελκύει τα τελευταία χρόνια γύρω στους 200.000 ανθρώπους εκ των οποίων περίπου το 60% προέρχονται από άλλες χώρες. Λογικό, εφόσον είναι σταθερά οργανωμένοι να έχουν καλύτερα αντανακλαστικά σε τέτοιες κρίσεις.
Στη χώρα μας δυστυχώς δεν υπάρχει σοβαρή και οργανωμένη πολιτική στάση, με σαφές σχέδιο για τις μουσικές παραγωγές, και την εκμετάλλευση του σύγχρονου πολιτισμού. Για την εξαγωγή του προφανώς, ούτε λόγος. Μιλώ τουλάχιστον για τα ενήλικα μου χρόνια που παρακολουθώ τα πράγματα πιο στενά. Η πανδημία απλά ανέδειξε την πραγματικότητα. Η δημιουργία πολιτισμού, η διευκόλυνση και κινητοποίηση των δημιουργών δεν είναι προτεραιότητα. Πολύ θλιβερό για την ιστορία μας που την χρησιμοποιούμε μόνο ευκαιριακά και δεν εμπνεόμαστε από αυτήν. Η κληρονομιά μας, πέρα από το να μας γεμίζει περηφάνια, πρέπει να φωτίζει σαν φάρος τον δρόμο της δημιουργίας. Αλλά δεν θέλουμε, γιατί θα φωτίσει και τα σκοτάδια μας. Τι κρίμα.
Η United We Fly, η εταιρεία της οποίας είσαι δημιουργός, κλείνει πέντε χρόνια ύπαρξης, έχοντας μεγαλώσει την οικογένειά της με την παρουσία αγαπημένων καλλιτεχνών όπως ο Παύλος Παυλίδης, οι Whereswilder, η Νεφέλη Φασούλη και οι SWORR, ενώ πλέον διαθέτει και το δικό της δισκογραφικό label. Τι σε ώθησε πέρα από την προσωπική σου καλλιτεχνική πορεία να δημιουργήσεις μία «στέγη» για άλλους μουσικούς; Η United We Fly είναι οι άνθρωποι που δουλεύουν, οι καλλιτέχνες που την εμπιστεύονται και οι συνεργάτες που συμμερίζονται το όραμα. Μας ενδιαφέρει να δημιουργήσουμε και να επικοινωνήσουμε ξεχωριστές μουσικές και συναυλιακές εμπειρίες. Ο στόχος είναι η United We Fly να αποτελεί τη μουσική στέγη που θα ήθελα να υπάρχει όταν ξεκινούσα να παίζω μουσική. Να στηρίζει δηλαδή ολοκληρωμένα το καλλιτεχνικό όραμα των μουσικών που συνεργαζόμαστε και να τους δημιουργεί τις συνθήκες ώστε να ονειρεύονται όλο και περισσότερα. Ο πήχης είναι ψηλά. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας!
Οι συνθήκες έχουν οδηγήσει στην ενδυνάμωση του live streaming, το οποίο μέσω των “Stay Home Sessions” αξιοποιήσατε κι εσείς κατά την πρώτη καραντίνα, διοργανώνοντας διαδικτυακά live με αγαπημένους καλλιτέχνες. Τι σκέψεις κάνεις για την «επόμενη μέρα» των gigs και το μέλλον των συναυλιακών χώρων; To live streaming ήταν μια αναγκαιότητα της πρώτης καραντίνας. Βρισκόμασταν στα σπίτια μας μουδιασμένοι από την κατάσταση. Ο κόσμος είχε ανάγκη από ψυχαγωγία και επαφή. Οι μουσικοί το ίδιο. Στήσαμε 20 συναυλίες μέσα σε έναν μήνα και η 21η συναυλία ήταν η αυλαία που εμπεριείχε ένα τραγούδι από όλους τους καλλιτέχνες που είχαν λάβει μέρος σε αυτό το ιδιόμορφο φεστιβάλ, με στόχο την στήριξη μας στο περιοδικό του δρόμου, Σχεδία. Μπορώ να πω πως πέρασα υπέροχα όλο αυτό το διάστημα. Δεν κατάλαβα πώς πέρασαν οι μέρες! Ταυτοχρόνως συνειδητοποιήσαμε όλοι ότι η οθόνη δεν μπορεί να μεταφέρει τις συγκινήσεις της πραγματικής συναυλίας. Στην πολυαναμενόμενη επομένη μέρα ελπίζω ότι ο κόσμος θα τρέξει να δει όσα πιο πολλά live μπορεί και θα στηρίξει εμπράκτως τους χώρους και τους ανθρώπους που δημιουργούν τις συναυλίες που τόσο πολύ μας έλειψαν.
Τι να περιμένουμε στη συνέχεια από την United We Fly; Να περιμένετε πολλά τραγούδια, δίσκους και video clip, καθώς στο σύνολό του, το roster της United We Fly, βρίσκεται είτε στο στούντιο, είτε έχει μόλις ολοκληρώσει μια νέα δουλειά. Ετοιμάζουμε, επίσης, την επετειακή δεύτερη διαδικτυακή συναυλία μας, στην οποία ένα μεγάλο μέρος της αθηναϊκής και κυρίως της εναλλακτικής μουσικής σκηνής της χώρας μας, θα παίξει ένα ακόμη τραγούδι για τη Σχεδία, κάτι που περιμένουμε με ανυπομονησία. Έχουμε ξεκινήσει και πολλά και διάφορα νέα project τα οποία θα μπορούμε να ανακοινώσουμε σύντομα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μου έχουν εκφράσει μία αυξημένη επιθυμία μετατόπισης από τις ψηφιακές πλατφόρμες, στον ρομαντισμό του βινυλίου κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους. Ποια μορφή ακρόασης σε ελκύει περισσότερο; Ποιοι δίσκοι σε έχουν συντροφεύσει το διάστημα της πανδημίας; Τα τελευταία χρονιά απολαμβάνω να ακούω μουσική μέσω των βινυλίων. Ακούω ολόκληρους τους δίσκους, κάτι που ο ψηφιακός κόσμος δεν ενθαρρύνει. Κατά την διάρκεια της πανδημίας άκουσα αρκετά Stars Of The Lid – And their refinement, το Sleep του Max Richter , τον τελευταίο δίσκο των Efterklang και τον solo δίσκο του τραγουδιστή τους Cusper Clausen. Έκανα επίσης τυχαίο rotation στους κλασικούς μου δίσκους.
https://www.youtube.com/watch?v=rpskvsTg-9A
