Φωτογραφία: Γρηγόρης Πανόπουλος

Φωτογραφία: Γρηγόρης Πανόπουλος

Οι Gandi δημιουργήθηκαν τον Απρίλιο του 2013 και με αφετηρία την indie pop, μπόλιασαν τον ήχο τους με folk πινελιές αλλά και post rock ξεσπάσματα. Το μουσικό τους υβρίδιο αποτυπώθηκε πρόσφατα στις μελωδίες του ντεμπούτο album τους Time and Youth, με το ζήτημα του χρόνου και της μνήμης, με την απαραίτητη βαρύτητα που κατέχει ο έρωτας σε αυτά, να βρίσκεται στο επίκεντρο. Ο χρόνος μπορεί τελικά να είναι ο χειρότερος γιατρός και ο Σπύρος Σπυράκος περνά μερικό στην Popaganda για να μιλήσει για σημαντικές μουσικές στιγμές στη ζωή του, όση ώρα προσεύχεται στον Michael Stipe.

Ποιος είναι ο πρώτος δίσκος που αγόρασες; Πότε; Πού βρήκες τα λεφτά;
Το Dangerous του Michael Jackson και το Like a prayer της Madonna και τα δύο σε  κασέτες. Αρχές ’90 αν θυμάμαι καλά και φυσικά, με λεφτά του μπαμπά.

Ποιος είναι ο τελευταίος;
To Carrie and Lowell του Sufjan Stevens. Από τους πιο μελωδικούς και βιωματικούς δίσκους που έχω ακούσει.

Ποιοι είναι οι 3 δίσκοι που έχεις στη δισκοθήκη σου αλλά ντρέπεσαι γι’αυτό; Και ποιοι οι 3 που δεν έχεις και ντρέπεσαι ακόμη περισσότερο γι’ αυτό;
Βασικά δε ντρέπομαι σε καμία από τις δύο περιπτώσεις. Έχει ένα ενδιαφέρον να συνυπάρχουν στο ράφι οι Def Leppard με τους National.  Ο κάθε δίσκος αντανακλά την αισθητική της κάθε περιόδου. Αναφορικά με τη δεύτερη ερώτηση, μπορώ να πω ότι μου λείπουν πολλοί, οπότε δε ξέρω από πού να ξεκινήσω. Abbey Road και Automatic for the People, πάντως, θα ήταν μια καλή αρχή.

Ποιους δίσκους έχεις δανειστεί από φίλους σου και δεν τους επέστρεψες ποτέ;
«Δανείστηκα» για περίπου 2 χρόνια το Unknown Pleasures των Joy Division, αλλά τελικά το επέστρεψα.

Ποια είναι η καλύτερη συναυλία που έχεις δει στη ζωή σου μέχρι σήμερα;
H πρώτη φορά που είδα τους Sigur Rós στο Μιλάνο το 2008.  Έμοιαζε περισσότερο με τελετή.

Ποιο είναι το πρώτο τραγούδι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι sex, drugs και rock ‘n’ roll (το καθένα από αυτά ξεχωριστά);
“L.A. Woman”. Τρία σε ένα.

https://www.youtube.com/watch?v=6QzCjmeLEBo

Είναι πρωί Κυριακής. Το κεφάλι σου κοντεύει να σπάσει από τον πονοκέφαλο και το στομάχι σου είναι σαν πλυντήριο στη λειτουργία του στυψίματος. Δυσκολεύεσαι να θυμηθείς όλα όσα συνέβησαν το προηγούμενο βράδυ. Τι μουσική θα βάλεις να παίζει για να έρθεις στα ίσια σου;
Εδώ και πολλά χρόνια τα πρωινά της Κυριακής ξυπνάω σε αρκετά καλή κατάσταση, αλλά ακόμα και όταν συνέβαινε το αντίθετο, προτιμούσα να μην ακούω μουσική.   

Είσαι backstage, έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή για μία συναυλία. Ξαφνικά σε ενημερώνουν ότι στο venue έχει έρθει ο Iggy Pop. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που περνάει από το μυαλό σου;
Αν ήρθαν και οι Stooges.

Μιας και τον έφερε η κουβέντα: David Bowie ή Iggy Pop;
Σίγουρα David Bowie. Ήταν πιο ολοκληρωμένος καλλιτέχνης.

Πόσες φορές στη ζωή σου μέχρι σήμερα έχεις μετανιώσει που παίζεις μουσική και δεν ζεις μία «κανονική» ζωή;
Καμία. Η μουσική είναι ένα μεγάλο κομμάτι της κανονικής μου ζωής.

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του Rob Gordon στο High Fidelity. Το έτερόν σου ήμισυ σε έχει μόλις αφήσει σύξυλο, της σέρνεις τον εξάψαλμο από το παράθυρο και όταν το κλείνεις, βάζεις τέρμα τη μουσική. Ποιο τραγούδι ακούγεται;
Το “Strawberry Fields Forever” στο repeat.

Τι μουσική άκουγες την τελευταία φορά που σου έκαναν παρατήρηση οι γείτονες για να χαμηλώσεις την ένταση;
Δεν ήταν ακριβώς παρατήρηση. Έμοιαζε περισσότερο με νουθέτηση. Το συμπέρασμα που έβγαλα ήταν ότι δεν είχαν ιδιαίτερο πρόβλημα με την ένταση αλλά με το είδος της μουσικής και προφανώς δεν ήταν fan των Wolf Parade. Τα τελευταία χρόνια, όμως, οι περισσότεροι ένοικοι είναι μουσικοί, οπότε υπάρχει αμοιβαία κατανόηση.

Φωτογραφία: Γρηγόρης Πανόπουλος

Φωτογραφία: Γρηγόρης Πανόπουλος

Κρατάς στα χέρια σου το τιμόνι ενός Delorean. Ποιες τρεις από τις παρακάτω χωροχρονικές περιόδους θα ήθελες να επισκεφτείς και γιατί; 1) To 1962 στην Ύδρα, με τον Leonard Cohen. 2) Το 1968 στην Καλιφόρνια, με τον Neil Young. 3) To 1960 στην Ινδία με τους Beatles. 4) Το 1973 στη Νέα Υόρκη με τους New York Dolls. 5) Το 1977 στο Λονδίνο με τον Joe Strummer. 5) Το 1979 στο Manchester με τους Joy Division. 6) Το 1987 στη Θεσσαλονίκη με τον Γιάννη Αγγελάκα. 7) Το 1990 στο Seattle με τον Kurt Cobain. 8) Το 1993 στο Περιστέρι με τους Στέρεο Νόβα.
Kurt Cobain, σίγουρα. Οι Nirvana είναι μία από τις μπάντες που θα ήθελα πολύ να δω live, Joy Division, διότι ήταν το αγαπημένο μου συγκρότημα για πολλά χρόνια και Ινδία με τους Beatles, διότι από μόνο του ακούγεται αρκετά εντυπωσιακό.

Ποια μπάντα θα ήθελες να παίξει live στην κηδεία σου;
Οι Sigur Rós. Έχω βάσιμες υποψίες ότι αυτά τα ξωτικά μπορούν να ανασταίνουν.

Με ποιον από τη «μεγάλη μπάντα του ουρανού» θα έκανες κολλητή παρέα;
Τον Leonard Cohen. Είναι καλό να έχεις ένα ποιητή δίπλα σου.

Είναι τέλικα ο Morrissey ο Μεγαλοδύναμος;
Εγώ προσεύχομαι στον Michael Stipe.

Περισσότερες πληροφορίες για τους Gandi: Facebook / Bandcamp