Los Bitchos
Το Plisskën Festival 2024 έρχεται με τέσσερις σκηνές και ανοίγει τις πόρτες του την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου στους χώρους της Πειραιώς 260. Το αγαπημένο φθινοπωρινό -πλέον- φεστιβάλ ηλεκτρονικής (και όχι μόνο) μουσικής, φέτος φιλοξενεί πολλά γυναικεία ονόματα που ξεχωρίζουν τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια σκηνή.
Από την αισθαντική Billy Nomates, μέχρι τις οργισμένες Lambrini Girls, η λίστα περιλαμβάνει θηλυκότητες που έχουν κάνει αίσθηση με το ταλέντο, τη δημιουργία, τα μηνύματα και τον τσαμπουκά τους. Και φυσικά τη διάθεσή τους να μας κάνουν να ξεδώσουμε στο dancefloor.
Παρασκευή 13/09
Main Stage, 21:40-22:45
Η Billy Nomates είναι Αγγλίδα μουσικός και τραγουδοποιός και το πραγματικό της όνομα είναι Tor Maries. Το καλλιτεχνικό της όνομα (no mates: χωρίς φίλους) το εμπνεύστηκε από μια προσβολή που της έκαναν όταν πήγε μόνη της σε μια συναυλία. Η μουσική της έχει post punk και 80s new wave στοιχεία (αν και η ίδια περιγράφει τον εαυτό της ως “no-waver”) και τα τραγούδια της αποδοκιμάζουν τον σεξισμό, τις αδιέξοδες δουλειές και την κοινωνική ανισότητα. Έχει αντλήσει έμπνευση από τη ρευστότητα του David Bowie, που είναι το ίνδαλμά της, και από τον δυναμισμό τραγουδοποιών όπως η Kim Carnes.
Έχει υπάρξει μέλος σε διάφορα συγκροτήματα που δεν τα κατάφεραν τελικά, πριν γνωρίσει επιτυχία ως σόλο καλλιτέχνιδα. Μετά από μια περίοδο κατάθλιψης και αποστασιοποίησης από τα καλλιτεχνικά πράγματα, παρακολούθησε μια συναυλία των Sleaford Mogs, η οποία την ενέπνευσε να επιστρέψει στη μουσική. Το ομώνυμο, ντεμπούτο άλμπουμ της, το οποίο ηχογράφησε με τον Geoff Barrow των Portishead, ήρθε το 2020 και την καθιέρωσε ως ένα μοναδικό ταλέντο.
Τον Οκτώβριο του 2021 κυκλοφόρησε επίσης το EP, Emergency Telephone ενώ το 2023 ήρθε το δεύτερο άλμπουμ της, CACTI. Το single της No μετράει σχεδόν 3μιση εκατομμύρια ακροάσεις στο Spotify και οι στίχοι του που μοιάζουν με σλόγκαν, ξεδιπλώνονται με έντονο προφορικό λόγο σαν μια φεμινιστική ανατροπή στον μονόλογο “Choose life” του Mark Renton (Ewan McGregor) στο Trainspotting: “No to protein shakes and mirrors / Yes to running at night fearless”. Το 2020 η Amy Lamé του BBC Radio 6, επέλεξε το ντεμπούτο άλμπουμ της Nomates ως το Άλμπουμ της Χρονιάς.
Παρασκευή 13/09
Aquarium Stage, 20:40-21:35
Οι Bar Italia ήταν η πιο πολυσυζητημένη μπάντα του lockdown, αλλά κανείς δεν είχε ιδέα ποιοι ήταν. Μέχρι την άνοιξη του 2023, το συγκρότημα δεν είχε δώσει κανένα όνομα, καμία φωτογραφία, καμία απολύτως πληροφορία. Οι λονδρέζοι Sam Fenton και Jezmi Tarik Fehmi γνωρίστηκαν το 2018 σε μια open mic βραδιά και άρχισαν να συνεργάζονται πριν μετακομίσουν μαζί σε ένα διαμέρισμα. Στον επάνω όροφο έμενε η Nina Cristante, η οποία τότε δούλευε πάνω στο απόκοσμο σόλο υλικό της. Το τρίο ένωσε τις δυνάμεις του στα τέλη του 2019 και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, άρχισαν να φτιάχνουν μαζί πιασάρικα, κιθαριστικά, όμορφα τραγούδια.
Η Cristante -η οποία μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο από την πατρίδα της τη Ρώμη το 2007- ήταν εκείνη που διάλεξε το όνομα Bar Italia για το συγκρότημα, ως μια αναφορά στο φημισμένο καφέ του Soho, αλλά όχι και στο ομώνυμο θρυλικό κομμάτι των Pulp. «Δεν νομίζω ότι σε κανέναν από εμάς αρέσουν ιδιαίτερα οι Pulp. Ο Τζάρβις ήρθε μια φορά σε μια συναυλία μου και δεν του άρεσε», έχει δηλώσει στο παρελθόν ο Fehmi. Η αλήθεια είναι ότι πιο πολύ φαίνεται να έχουν επιρροές από τους Sonic Youth και η δυναμική τους είναι μοναδική όχι μόνο για τον συνδυασμό βρώμικης κιθάρας και μελωδικότητας αλλά και χάρη στην αλληλεπίδραση μεταξύ των τριών χαρακτηριστικών φωνών τους: τις ανάσες του Fenton, τους επίπεδους τόνους της Cristante και τα πιο σκληρά ξεσπάσματα του Fehmi.
Παρασκευή 13/09
Tunnel Stage, 22:00-00:30
Terr ονομάζεται το συναρπαστικό μουσικό πρότζεκτ της Daniela Caldellas, της DJ/παραγωγού και ιδιοκτήτριας label, που μεγάλωσε στο Belo Horizonte της Βραζιλίας κι έχει ως έδρα το Βερολίνο. Πέρασε τα πρώτα της καλλιτεχνικά χρόνια παίζοντας κιθάρα σε διάφορα πανκ συγκροτήματα και κάποια στιγμή αποφάσισε να μάθει τα βασικά μουσικά πράγματα στον υπολογιστή για να μπορεί να εκφράσει πιο περίπλοκες ιδέες. «Η ηλεκτρονική μουσική μού επέτρεψε να ζωντανέψω τους ήχους που είχα στο μυαλό μου», έχει δηλώσει. Κάπως έτσι εθίστηκε με το στούντιο, εξερευνώντας ήχους με αναλογικά synths και εφέ.
Το πρότζεκτ Terr γεννήθηκε το 2016 ως η πρώτη της σόλο δουλειά και το όνομα προέρχεται από την ταινία του 1970 “Fantastic Planet”: Terr είναι το όνομα του κύριου ανθρώπινου χαρακτήρα. Έχει κυκλοφορήσει EPs και singles, ενώ το EP Energy Sync ήταν το soundtrack για το fashion show του Moschino Φθινόπωρο-Χειμώνας 2020. Οι επιρροές της είναι πολλές: από το grunge, το electroclash, την κλασική disco και τον Philip Glass, μέχρι τους The Knife, τον Leonard Cohen, την acid house, την techno, τη βραζιλιάνικη pop, αλλά και ταινίες και βιβλία. H ίδια λέει: «Πιστεύω ότι οι ιδέες είναι κύματα της ενέργειας που ρέει μέσα από το σύμπαν και οι καλλιτέχνες είναι σαν κεραίες. Προσπαθώ να κρατήσω τον εαυτό μου και τις αισθήσεις μου ανοιχτές για να τα καλωσορίσω».
Σάββατο 14/09
Main Stage, 21:40-22:35
Εδώ μιλάμε για μια έκρηξη μελωδικών χρωμάτων. Το συγκρότημα αποτελείται από τη Serra Petale, την Agustina Ruiz, τη Josefine Jonsson και τη Nic Crawshaw, και για εκείνες προέχει η διασκέδαση. Από το 2019 που δημιουργήθηκαν, χαρακτηρίστηκαν ως μία από τις καλύτερες must follow μπάντες του Λονδίνου. Έκτοτε έχουν παίξει σε πολλά φεστιβάλ και συναυλίες, και συνεχίζουν να εξερευνούν την χαρούμενη πλευρά του rock ‘n’ roll. Το τελευταίο άλμπουμ τους Talkie Talkie πήρε το όνομά του από ένα φανταστικό κλαμπ, που έχει το ίδιο όνομα και είναι σαν έναν νυχτερινός παράδεισος όπου ο κόσμος νιώθει ελεύθερος να εκφραστεί, να χορέψει, να ξεφύγει από την πραγματικότητα και να ανακαλύψει νέα, αναζωογονητικά ηχοτοπία. Σαν μία έκρηξη Technicolor στο dancefloor. Και για καλή μας τύχη, θα έχουμε την ευκαιρία να μπούμε στον κόσμο του το Σάββατο το βράδυ.
Σάββατο 14/09
Aquarium Stage, 20:40-21:35
Η Nabihah Iqbal είναι Βρετανίδα μουσικός, συγγραφέας και ραδιοτηλεοπτική broadcaster. Άρχισε να δημιουργεί μουσική ενώ εργαζόταν ως δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και στις πρώτες της κυκλοφορίες είχε το ψευδώνυμο Throwing Shade. Τότε μάλιστα ξεκίνησε και μια εκπομπή στο NTS Radio εξερευνώντας μουσικές από όλο τον κόσμο, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα. Αποφάσισε να αλλάξει πάλι στο κανονικό της όνομα όταν κυκλοφόρησε το ντεμπούτο της άλμπουμ Weighing of the Heart, ένα μείγμα από πειραματικά και πιο προσανατολισμένα στο dancefloor ηλεκτρονικά στυλ, συμπεριλαμβανομένου του προφορικού λόγου.
Έχει συνεργαστεί με μεγάλα καλλιτεχνικά ιδρύματα όπως η Tate Modern, το Barbican, το Μουσείο Victoria & Albert στο Λονδίνο, το Ινστιτούτο Τέχνης K11 στη Σαγκάη, και το MoMA PS1 στη Νέα Υόρκη, έχει δώσει διαλέξεις στο Royal College of Art, ενώ ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Σύγχρονων Τεχνών του Λονδίνου. Το 2022 ανατέθηκε στη Nabihah ένα ειδικό έργο στον εμβληματικό χώρο Southbank Centre του Λονδίνου, όπου ερμήνευσε ένα ηχητικό και προφορικό κομμάτι για την άγνωστη ιστορία γύρω από τον Τάμεση, σε δύο sold-out βραδιές. Έχει προσκληθεί στο μεγαλύτερο φεστιβάλ πολλαπλών τεχνών της Αγγλίας, το Brighton Festival και έχει κάνει εκτενείς περιοδείες στον κόσμο τόσο ως live act όσο και ως DJ σε φεστιβάλ και venues όπως το Inner Varnika στην Αυστραλία, το SXSW στο Όστιν του Τέξας, το Glastonbury Festival, το Boiler Room και το Sonar.
Σάββατο 14/09
Aquarium Stage, 01:00-02:00
Αν μιλάμε για το happening now οργισμένο queer punk κίνημα, τότε το πρόσωπό του είναι οι Lambrini Girls. Punk rock μουσική γεμάτη θυμό, χιούμορ και ειρωνεία από δύο κορίτσια που έρχονται από το Brighton, έχουν τον Iggy Pop ως πιστό φαν τους και τα μεγαλύτερα μουσικά μέσα τις εκθειάζουν. Μιλάμε για τη Phoebe Lunny στην κιθάρα και τα φωνητικά και τα Lilly Macieria στο μπάσο (χρησιμοποιούν για τους εαυτούς τους τις αντωνυμίες she και they).
Το ντεμπούτο ΕΡ τους ονομάζεται You’re Welcome, το buzz δεν υπάρχει μόνο στη μουσική τους αλλά και γύρω από το όνομά τους και με τους στίχους τους προσπαθούν να αφυπνίσουν το βρετανικό κοινό αφού τα βάζουν με όλους και με όλα. Πολιτικούς, υποκριτές, τα ανδρικά προνόμια, τη διαφθορά. Το τραγούδι τους Boys in the Band είναι μία αιχμή για τη μουσική βιομηχανία και όλα αυτά τα μηνύματα θα τα περάσουν με τη δική τους εκρηκτική ενέργεια το Σάββατο βράδυ στην Πειραιώς.
Σάββατο 14/09
Tunnel Stage, 20:00-22:00
King Kami είναι το καλλιτεχνικό όνομα της Kamila Ferreira, μιας Βραζιλιάνας DJ που ζει στη Λισαβόνα και ξεκίνησε την καριέρα της το 2015 στο δίδυμο Caravagyo με τα πάρτι «Noites Medusa» που διοργάνωναν. Μόνιμη στο Radio Quantica (Λισαβόνα), τα ηχητικά σκηνικά της εξερευνούν τη μουσική της βορειοανατολικής Βραζιλίας, εμπνευσμένα από τα ρομαντικά synths, τους ρυθμούς brega και το funk. Έχει παίξει σε μεγάλα φεστιβάλ όπως τα: Sonar, Primavera, Trans Musicales, Horst, Roskilde και Dour.
Σάββατο 14/09
Tunnel Stage, 22:00-00:30
Η Jennifer Loveless είναι μια ήρεμη δύναμη πίσω από τα decks που βρήκε την αγάπη της για την club music μέσα από το πιο θεμελιώδες στοιχείο της, τον χορό. Οι σπάνιες ζωντανές εμφανίσεις της είναι πειραματικές, ρευστές και συναισθηματικά φορτισμένες, αφού υφαίνει τη μουσική της γλώσσα μέσα από αφηγήσεις που ενσωματώνουν την αγάπη της για τη φύση, την κοινότητα, τον ωκεανό, τη νοσταλγία και την ανάταση. Είτε παράγει μουσική, είτε παίζει ως DJ, είτε δημιουργεί μουσική για βίντεο, η Loveless έχει μια υπέροχη ηχητική ευελιξία και το εκλεκτικό της μουσικό υπόβαθρο είναι αυτό που την κάνει επιδέξια στο να δημιουργεί βραδιές εξίσου μεθυστικές είτε παίζει στο Panorama Bar, είτε στο De School.
Σάββατο 14/09
Tunnel Stage, 00:30-02:30
Η Samantha Poulter, γνωστή ως Logic1000, είναι Αυστραλή μουσικός και DJ που γεννήθηκε στο Σίδνεϊ. Οι πρώτες της επιδρομές στη μουσική ήταν στο ροκ συγκρότημα της αδερφής της ως ντράμερ, αλλά σύντομα άρχισε να ασχολείται με την παραγωγή και το 2020 μετακόμισε στο Βερολίνο. Έχει μιλήσει ανοιχτά για τη διαχείριση της σχιζοφρένειας και για το πώς ο τρόπος που την αντιλαμβάνεται η κοινωνία είναι λάθος, περιγράφοντας πώς ένα προσωπικό της περιστατικό το 2011 παραλίγο να την οδηγήσει στη φυλακή. H Logic1000 αρχικά ονομαζόταν DJ Logic, έκανε μία παύση και επανήλθε το 2019 με το τωρινό της ψευδώνυμο. Η πρώτη αναγνωρισιμότητα ήρθε μέσω του Four Tet που έπαιξε τη μουσική της σε ένα σετ του στο Coachella και σύντομα ακολούθησαν remix για καλλιτέχνες όπως ο Caribou. Της αρέσει να εργάζεται με αναλογικά synths και να ηχογραφεί ακατέργαστες ιδέες και η μουσική της χαρακτηρίζεται από ευφορική μελωδία. Ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε δηλαδή έτσι όπως μπαίνει σιγά-σιγά το Φθινόπωρο στην Αθήνα.
Σάββατο 14/09
Tunnel Stage, 02:30-05:00
Η Sherelle ηγείται μιας νέας γενιάς ravers υψηλής ταχύτητας, που είναι εθισμένοι σε μουσικά και χορευτικά ιδιώματα όπως το jungle, το drum ‘n’ bass, το footwork και το juke. Μέσω των DJ set, των ραδιοφωνικών εκπομπών και της δισκογραφικής της, προωθεί τη χορευτική μουσική των 160bpm+. Η δισκογραφική της Hooversound Recordings που διευθύνει μαζί με τη Naina, έχει δημιουργήσει τη φήμη ως ένα από τα πιο φρέσκα αποτελέσματα που αναδύθηκαν από την club culture του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά ο ρόλος της όμως δεν σταματά εκεί αφού διευθύνει και τη δισκογραφική εταιρεία BEAUTIFUL που λειτουργεί ως πλατφόρμα, στούντιο ηχογράφησης αλλά και ακαδημία για queer, μαύρους καλλιτέχνες. Κάνει sold out εμφανίσεις στα κλαμπ του Λονδίνου, παίζοντας σε υπόγεια που στάζουν ιδρώτα και παρουσιάζει ραδιοφωνικές εκπομπές σε κορυφαίους σταθμούς της πόλης. Έχει κερδίσει το BBC Essential Mix of the Year το 2020, ήταν η Καλύτερη Βρετανίδα DJ του DJ Mag το 2021 και επιλέχθηκε ως One To Watch από το περιοδικό NME το 2022, ενώ είναι συχνό πρόσωπο στη λίστα Dazed 100. Η εμφάνισή της το Σάββατο, αναμφισβήτητα θα είναι μια από τις πιο δυνατές στιγμές του φετινού Plisskën Festival.
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
