Η Εύα Μαραθάκη ολοκλήρωσε το πτυχίο της στη ζωγραφική και τις μεταπτυχιακές της σπουδές στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, είναι ιδρύτρια του SKOUZE3 artist run space και έχει κάνει σκηνικά για το θέατρο.
Ποια ιδέα υπάρχει πίσω από το έργο σου;
Έννοιες όπως η αξιολόγηση, η αποτυχία, ο εγκλεισμός, οι σχέσεις εξουσίας, διαπερνούν όλο το σώμα της δουλείας μου. Προσωπική μνήμη και βιωματικές εμπειρίες ανασυγκροτούνται, προβάρονται και “παίζονται”. Στην έκθεση “You and I” παρουσιάζω μια σειρά σχεδίων με μολύβι και ένα γλυπτικό αντικείμενο που εμπνέονται από το βιβλίο Η Αυτοκράτειρα του Δούκα Καπάνταη. Τα σχέδια -που συμπεριλαμβάνονται και στο βιβλίο- δεν είναι απεικονίσεις των σεξουαλικών στιγμιότυπων, ακριβώς επειδή το βιβλίο είναι πρωτίστως σεξουαλικό, σαδομαζοχιστικό, ασφυκτικό, αλλά απεικονίσεις καθημερινών και παράλληλα φαντασιακών “φετιχοποιημένων” αντικειμένων, αντικειμένων που θα ήθελα να έχω ή θα μπορούσα να είμαι.
Ποιά είναι τα μέσα που χρησιμοποιείς στη δουλειά σου; Τα σχέδια μου είναι αποτυπωμένες δράσεις και οι video performances που εκτελώ και καταγράφω είναι σχέδια στο χώρο και το χρόνο. Το σχέδιο και το βίντεο, η περφόρμανς και οι εγκαταστάσεις, είναι τα μέσα τα οποία χρησιμοποιώ και επιθυμώ να ερευνήσω περαιτέρω.
Ποια εποχή της ιστορίας της τέχνης αποτελεί σημείο αναφοράς για σένα; Το απροσδόκητο του σουρεαλισμού, η υποκειμενικότητα και ο αντιρεαλισμός του εξπρεσιονισμού, οι δεκαετίες του ’50, του 60 και του 70 και η ενασχόληση του καλλιτέχνη με το εφήμερο και το καθημερινό και η ενσώματη εμπλοκή του ως μέρους της δημιουργίας και ύπαρξης του έργου τέχνης.
Παραστατική τέχνη, αφαίρεση, εννοιολογική τέχνη, οικειοποίηση, αρχείο, κτλ. Με ποιο εικαστικό ρεύμα ταυτίζεσαι, με ποιο όχι; Δεν υπάρχει κάποιο εικαστικό ρεύμα με το οποίο νιώθω να ταυτίζομαι πλήρως, αλλά ούτε και κάποιο άλλο που να μη νιώθω έστω και μια μακρινή συγγένεια. Yπάρχουν όμως καλλιτέχνες όπως ο Goya, o William Morris, η Meret Oppenheim, ο Acconci, o Nauman, η Valie Export, η Janine Antoni, ο Boris Nieslony, η Eija-Liisa Ahtila με τους οποίους πιστεύω ότι μπορώ να ταυτισθώ, έστω φαντασιακά.
Ποιος είναι ο σκοπός της τέχνης; Η τέχνη απελευθερώνει την ανθρωποφάγα φύση σου και τη θρησκευτική σου λατρεία, στέκεσαι πάνω από την ανοιχτή πληγή και είναι το πιο ωραίο θέαμα που έχεις δει, ότι πιο οικείο.
“You and I”, έκθεση της Εύας Μαραθάκη με έργα για το βιβλίο “Αυτοκράτειρα” του Δούκα Καπάνταη (εκδ. Νεφέλη), γκαλερί Can, 29.10 έως 9.11.2013
H Εύα Μαραθάκη συμμετέχει επίσης στην Μπιενάλε της Αθήνας στο workshop Αξία, στις 26 Οκτωβρίου με την δράση Unforgiving Measurements (σε συνεργασία με την καλλιτέχνιδα Ηώ Χαβιαρά), καθώς και στην περφόρμανς Fuck off value στις 9 Νοεμβρίου, Κτήριο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Σοφοκλέους 8-10.
