—
Ε Π Ι Κ Ι Ν Δ Υ Ν Η Μ Ο Ν Α Ξ Ι Α
του Ντίνου Χριστιανόπουλου
—
Όταν τις νύχτες τριγυρνώ στη μοναξιά μου,
ψάχνω μεσ᾿ σε χιλιάδες πρόσωπα να βρω
εκείνο το τρεμούλιασμα στην άκρη του ματιού σου.
Αν έστω κι ένας μόνο απηχούσε
κάτι απ᾿ τη δική σου ομορφιά,
θα του ῾λεγα: -«Λοιπόν, τι περιμένεις;
με τα καρφιά των παπουτσιών σου κάρφωσέ με».
και δε θα καρτερούσα πια γλυκό φιλί
ούτε μία τρυφερή περίπτυξη.