Ε Π Ι Τ Ο Υ Χ Υ Μ Ε Ν Ο Υ Α Ι Μ Α Τ Ο Σ
της Νίκης Μαραγκού
Ο Σεργκέι ήταν αποθηκάριος
στην αποθήκη 7 ή όπως επαναλάμβανε
για να μην το ξεχνάει
στην εκκλησία του Σωτήρος
«επί του χυμένου αίματος».
Ο παππούς του ιστόρησε πώς έγινε το φονικό.
Κάπου κάπου καθάριζε τον τοίχο με ένα ρούχο
σε σημείο κρυφό που να μη φαίνεται
και τότε έλαμπε ο αχάτης, ο ιάσπης,
ο πορφυρίτης και ο ροδονίτης,
και πρόσεχε να μη γδέρνει τα μάρμαρα
όταν με τον ανυψωτήρα μετέφερε την ξυλεία
στην αποθήκη μέχρι να ‘ρθουν
άλλοι καιροί.
Από την ποιητική ανθολογία «Προς αμυδράν ιδέαν» από τις εκδόσεις Το Ροδακιό
