Ο Δημήτρης Μανουσάκης πριν από μερικά χρόνια άφησε την Ελλάδα προκειμένου να σπουδάσει στο Ρίτσμοντ, μια περιοχή στη Βιρτζίνια των Η.Π.Α. Τελικά ξέμεινε στην Αμερική και πλέον διαμένει μόνιμα στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης όπου και εργάζεται σε ένα μπαρ. Εκεί, συχνά πέφτει πάνω σε εικόνες πρωτόγνωρες γι’αυτόν και σε στιγμές που τον ωθούν να τις αποτυπώσει με τη φωτογραφική του μηχανή και να τις μοιραστεί μαζί μας μέσω του Tumblr του, Moments In Time, (http://artcollectionofmoments.tumblr.com/). Με τη βοήθεια αυτών των φωτογραφιών, μας βοηθά να πάρουμε μια γεύση απ’όσα παράξενα και ενδιαφέροντα συναντά στη Νέα Υόρκη κάποιος που τη ζει και τη βιώνει σαν την πόλη του και όχι σαν σκηνικό κάποιας ταινίας που έχει δει στην τηλεόραση.
Ας παραχωρήσουμε όμως το βήμα στον Δημήτρη:
Στη Nέα Υόρκη κάθε στιγμή μετράει. Οι ρυθμοί της πόλης καθορίζουν τις στιγμές που εναλλάσσονται συνεχώς. Στιγμές γεμάτες με αριθμούς, δρόμους, κατευθύνσεις και γρήγορες εναλλαγές. Στην παύση των στιγμών βρίσκομαι με την κάμερα μου και απεικονίζω την τυχαίοτητα και τη μαγεία της στιγμής που σχεδόν πάντοτε κρύβει από μια ιστορία -μια σχέση που δημιουργείται μεταξύ του υποκειμένου. Ζω μέσα σε αυτές τις παύσεις βρίσκοντας γαλήνη στην απεικόνιση ακατέργαστων και όμορφων στιγμών.
1
Το Bossa Nova Civic Club δεν έχει καμία σχέση με Μπόσα Νόβα. Είναι ένα «υπόγειο» κλαμπ με άφθονη τη χρήση ναρκωτικών. Αλλά την Δευτέρα που οι θαμώνες επιλέγουν μουσική από το YouTube, μπορεί να ακούσεις μέχρι και Ημισκουμπρια. Στη φωτογραφία απεικονίζεται η στιγμή ενός χορού από μια τυχαία γνωριμίας της βραδιάς.
2
Το μπαρμπέρικο επί της Broadway στο Brooklyn είναι γεμάτο χαρακτήρες, κανόνες συμπεριφοράς γραμμένους με μάρκαδορους, και φωτογραφίες από περίτεχνα κουρέματα. Η τυχαιότητα της διακόσμησης με ώθησε μέσα στο μπαρμπέρικο, η δουλειά των μπαρμπέρηδων όμως με ώθησε να απεικόνισω την τυφλή εμπιστοσύνη στη λεπίδα.
3
Κάθε στάση του μετρό κρύβει και από μια σκηνή. Ανάμεσα από τις κολώνες, στην απέναντι αποβάθρα, στο άλλο επίπεδο, δημιουργείται ένα σκηνικό που αξίζει να απαθανατιστεί. Στη φωτογραφία απεικονίζεται η αποβάθρα μιας τυχαίας στάσης μετά από μια εξίσου τυχαία επανακατεύθυνση της διαδρομής μου.
4
Στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, μπορείς, εδώ και εκεί, να βρεις νησίδες ηρεμίας. Εκείνες τις νησίδες όπου τα πάντα απλά πάνε πιο αργά και πιο ήρεμα. Όταν τις βρίσκω, σταματάω για μια στιγμή και τις απεικονίζω. Δεν απεικονίζονται 6 λωρίδες δρόμων στη μέση του Μανχάταν γεμάτες με αυτοκίνητα, ούτε και εκατοντάδες άνθρωποι να τρέχουν καθώς προσπαθούν να ανέβουν έναν ακόμα όροφο.
5
Κατά τη διάρκεια μιας τυχαίας βόλτας μου στο Μπρούκλυν, βρέθηκα μπροστά σε ένα γραφείο τελετών. Στο παράθυρο είδα το πνεύμα του Halloween μέσα σε μια κολοκύθα και απεικόνισα αυτή την ακίνητη ζωή.
6
Πολλές φορές μου αρέσει να ακολουθώ το ένστικτο μου και ενώ βρίσκομαι σε ένα μέρος πηγαίνοντας προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, βρίσκομαι ξαφνικά να αλλάζω πορεία και να καταλήγω κάπου εντελώς διαφορετικά. Όπως σε κάποιο υπόγειο κλαμπ της νεοϋρκέζικης αριστοκρατίας, όπου βλέπω ανθρώπους να χορεύουν σε άλλοκοτους ρυθμούς. Βρέθηκα σε αυτό το κλαμπ στο Τσέλσι κατά τύχη αλλά ο χαμηλός φωτισμός και τα καρναβαλικά κοστούμια κέντρισαν το ενδιαφέρον μου και κράτησαν απασχολημένη την κάμερα μου.
Τις φωτογραφίες του Δημήτρη Μανουσάκη θα μπορούμε να τις δούμε και στην έκθεση Uncut που θα πραγματοποιηθεί από τις 7 μέχρι και τις 27 Φλεβάρη στο art.estate (http://www.artestate.gr/) στο Χαλάνδρι.
