Μπορείς να δεις μια εικαστική έκθεση, και ταυτόχρονα να στηρίξεις το έργο μίας σημαντικής οργάνωσης. Μπορείς να παίξεις ένα «παιχνίδι», και να προσφέρεις πολύτιμη βοήθεια στους αστέγους της Αθήνας. Η έκθεση «ΕΚΠΛΗΞΗ 8» πραγματοποιείται για όγδοη συνεχόμενη χρονιά, συνδυάζει την τέχνη με την κοινωνική προσφορά, και η Αλεξάνδρα Κολλάρου, επιμελήτριά της, μας είπε ό,τι χρειάζεται να ξέρουμε γι’ αυτήν.
Η Αλεξάνδρα Κολλάρου, επιμελήτρια της έκθεσης «ΕΚΠΛΗΞΗ 8»
Η έκθεση είναι μία συνεργασία του artAZ με την ΜΚΟ Κλίμακα, και βασίζεται σε μία απλή ιδέα: μία σειρά καλλιτεχνών, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, προσφέρουν έργα αφιλοκερδώς, τα οποία αγοράζονται από τους επισκέπτες της έκθεσης, και τα έσοδα διατίθεται στην Κλίμακα, για την υποστήριξη της δουλειάς της. Η Αλεξάνδρα Κολλάρου είναι ιδρύτρια και επικεφαλής της πλατφόρμας artAZ: μία πλατφόρμα προώθησης της σύγχρονης τέχνης με αποστολή να δημιουργεί συνδέσεις – μεταξύ καλλιτεχνών και κοινού, μεταξύ Ελληνικής και διεθνούς εικαστικής σκηνής. Στη συζήτησή μας, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδέα αυτή. «Η ιδέα μου ήρθε το 2008, περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας. Διαπίστωσα οτι είχε αρκετούς αστέγους και με εντυπωσιάσε – ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδει στην Ελλάδα και με στενοχώρησε. Σκέφτηκα να κάνουμε κάτι για αυτό, μέσα από το artAZ, συνδέοντας δηλαδή την τέχνη με την προσφορά. Ήταν κάπως προφητική η έμπνευση, έκτοτε η κατάσταση χειροτέρεψε πολύ».
Η έκθεση ονομάζεται ΕΚΠΛΗΞΗ, γιατί αυτό την διαφοροποιεί από τις συνηθισμένες εκθέσεις: η ταυτότητα του δημιουργού του κάθε έργου παραμένει κρυφή, μέχρι να αγοραστεί. «Είναι το κλείσιμο του ματιού σε όλους. Αφαιρούμε την υπογραφή και μαζί αφαιρούμε και το «στρες» που αυτή ασυναίσθητα προκαλεί. Η απουσία φανερής υπογραφής σε συνδυασμό με την ενιαία τιμή εξισώνει κατά κάποιο τρόπο τα έργα και και απενοχοποιεί τη διαδικασία της επιλογής. Έχουμε έργα για όλα τα γούστα και έχει ενδιαφέρον τι διαλέγει κανείς όταν δεν έχει την πίεση της πληροφορίας. Ο κανόνας είναι ότι οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις έχουν περιορισμένη ανταπόκριση. Ήθελα να φτιάξουμε κάτι που να ξεφεύγει από το κλασικό, άχρωμο και κουραστικό για τους καλλιτέχνες και μάλλον αδιάφορο για το κοινό, «έκθεση για φιλανθρωπικό σκοπό». Κάτι που να κάνει τον κόσμο να γουστάρει, να εξιτάρει κοινό και συμμετέχοντες. Και φυσικά και να έχει αποτελέσματα. Θέτοντας τις παραμέτρους της ενιαίας διάστασης και τιμής και εισάγοντας το στοιχείο της κρυφής υπογραφής η διαδικασία έγινε σαν παιχνίδι. Η συμβολική τιμή απο την άλλη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι συμμετέχουν στην έκθεση και πολύ γνωστοί καλλιτέχνες ιντριγκάρει το κοινό, το βάζει στη διαδικασία να παίξει το παιχνίδι. Δίνεις 50 ευρώ και παίρνεις ένα έργο που κάνει 100, 300, 500 ευρώ – σε μερικές περιπτώσεις και περισσότερο. Και την ίδια στιγμή προσφέρεις ενεργά. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; Είναι κάτι μεταξύ γιορτής και παιχνιδιού. Ολη η διαδικασία, από το ξεκίνημα, που πρέπει να μπεις στη σελίδα της έκθεσης online να δεις τα έργα , να σημειώσεις τους κωδικούς που σου αρέσουν από τα 275 εκθέματα. Μετά έρχεσαι σε εμάς και γίνεται χαμός, τα εγκαίνια μας είναι πάντα επιτυχημένα, σαν ένα μεγάλο πάρτυ – θα περάσεις ωραία”.
Η Αλεξάνδρα Κολλάρου με τον SER, street artist και συνεργάτη του artAZ.
Η συνεργασία με την Κλίμακα στο πλαίσιο αυτό ήταν η ιδανική επιλογή: «Θέλαμε να συνεργαστούμε με έναν δυναμικό και αξιόπιστο φορέα. Συζητώντας με τους ανθρώπους της ΚΛΙΜΑΚΑ μου ενέπνευσαν αμέσως εμπιστοσύνη. Τα προγράμματα τους είναι πρωτοποριακά, δε κάνουν το κλάσικό είδος φιλανθρωπίας (γειά σας, σας δίνουμε κάτι να φάτε και γειά σας ξανά) – επικεντρωνονται στην επανένταξη των ανθρώπων, προσπαθώντας να δημιουργήσουν συνθήκες και να τους δώσουν τα εφόδια να γίνουν ξανά ενεργά μέλη της κοινωνίας. Η ΚΛΙΜΑΚΑ διαφοροποιείται από τις λοιπές οργανώσεις του είδους, όπως και η ΕΚΠΛΗΞΗ διαφοροποιείται από τις λοιπές εκδηλώσεις του είδους – είμαστε λοιπόν πολύ καλό ζευγάρι».
Φέτος, ο στόχος της έκθεσης είναι να γυρίσει σε προ- κρίσης εποχές, που κάθε χρονιά πωλούνταν όλα τα διαθέσιμα έργα. Πέρα από αυτό, στο μέλλον η Αλεξάνδρα προσδοκά η έκθεση να επεκταθεί και εκτός Ελλάδας: ήδη την προηγούμενη χρονιά πραγματοποίησαν μία έκθεση στη Λατινική Αμερική, προκειμένου να ενισχύσουν τα θύματα του σεισμού στο Κίτο. Όσο για την Ελλάδα; «Δε θεωρούμε τίποτα δεδομένο – η δράση προφανώς στηρίζεται στην υποστήριξη των καλλιτεχνών και του κοινού. Είναι δύσκολο να διατηρήσρεις το ενδιαφέρον αμείωτο σε μια εκδήλωση που τρέχει 8 χρόνια. Παραμένει ωστόσο ένα απο τα πιο δημοφιλή εικαστικά γεγονότα στην Ελλάδα και μοναδικά επιτυχημένο στον χωρο της κοινωνικής προσφοράς. Προσδοκούμε λοιπόν να καταφέρουμε να παραμείνουμε ενδιαφέροντες και να να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στους λιγότερο τυχερούς συμπολίτες μας μέσα απο το έργο μας, κάνοντας αυτο που ξέρουμε καλά – να δημιουργούμε τέχνη».
