Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaΘΕΑΤΡΟ

Η «δική μου» Έντα Γκάμπλερ

Για πρώτη φορά το αριστούργημα του Ίψεν γίνεται όπερα και έξι συντελεστές της παράστασης που ανεβαίνει στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής εξομολογούνται στην Popaganda τι σημαίνει η Γκάμπλερ γι’ αυτούς.
Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Η Έντα Γκάμπλερ, «ο Άμλετ των γυναικείων ρόλων», είναι ένα από τα πιο γνωστά και πολυπαιγμένα έργα του Χένρικ Ίψεν, του συγγραφέα που άλλαξε με επαναστατικό τρόπο τα δεδομένα στη δραματική γραφή και το θέατρο εν γένει. Για πρώτη φορά η Έντα Γκάμπλερ γίνεται όπερα ύστερα από πρόσκληση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ για τη δημιουργία ενός νέου έργου σε συμπαραγωγή με την ομάδα The Medium Project. Η μουσική της όπερας φέρει την υπογραφή του συνθέτη και πιανίστα Γιώργου Δούση και χαρακτηρίζεται από το προσωπικό του μουσικό ιδίωμα, με την άμεση, λιτή και καθαρή μελωδική του γραφή. Έξι βασικές συντελεστές της παράστασης καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα της Popaganda «Ποια είναι η δική σας Έντα Γκάμπλερ;».

«Η Έντα Γκάμπλερ ήταν παρούσα σε όλα τα στάδια σύνθεσης του έργου»

Με συντρόφευε, με επόπτευε, με ξενάγησε, με καθοδήγησε, με απειλούσε, με ικέτευε, με παραπλάνησε, με αποπλάνησε, με λύτρωσε. Ήταν παρούσα όταν έγραψα τα θέματα για τους λοιπούς ήρωες, ήταν παρούσα όταν δεν έγραφα το έργο. Με παρακολούθησε με ευχαρίστηση να οδηγώ τον Άιλερτ στην καταστροφή του. Με παρακολούθησε με αγωνία να την προετοιμάζω για τον τελευταίο της χορό. Τον χόρεψε αδιαμαρτύρητα, σχεδόν ερωτικά. Χόρεψα και εγώ μαζί της. Αυτή λυτρώθηκε. Εγώ στέκομαι και την κοιτάζω ακόμα, δέσμιός της.

Γιώργος Δούσης, συνθέτης, πιανίστας

«Σημασία είχε για μένα ο χώρος στον οποίο ζει η Έντα Γκάμπλερ»

Ένα σχήμα που θυμίζει σπίτι αλλά δεν είναι ακριβώς, ένα χώρος ανοιχτός όπου νιώθει ότι την παρακολουθούν, ένα μέρος από το οποίο θέλει να απεγκλωβιστεί αλλά το στο οποίο έχει διαλέξει η ίδια να φυλακιστεί . Μόνη διαφυγή το δωμάτιο της όπου εκεί μπορεί να κρύψει τα μυστικά της σε μία βρώμικη μαύρη τρύπα στο πάτωμα, σύμβολο του υπαρξιακού κενού της μέσα σε αυτό το κλινικό περιβάλλον στο οποίο κινείται.

Παύλος Θανόπουλος, σκηνογράφος, ενδυματολόγος

Για πρώτη φορά η «Έντα Γκάμπλερ» γίνεται όπερα ύστερα από πρόσκληση της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ για τη δημιουργία ενός νέου έργου σε συμπαραγωγή με την ομάδα The Medium Project.

«Ποια είναι η Έντα Γκάμπλερ που κάθε τι που αγγίζει ταπεινώνεται σε φθηνό και γελοίο;»

Που μόνη κλίση της στη ζωή είναι να πλήττει μέχρι θανάτου; Και που έχει για τον θάνατο αισθητική άποψη; Είναι ένας από κείνους τους χαρακτήρες, όπως λ.χ. ο Άμλετ, για τους οποίους το μόνο που μπορείς να πεις με σιγουριά είναι πως δεν μπορείς να πεις τίποτα με σιγουριά. Σχεδόν κάθε ερμηνεία προστίθεται ως επιπλέον στοιχείο σ’ ένα ατέλειωτο ψηφιδωτό που αντί ν’ αποκαλύπτεται σιγά-σιγά, τα κενά του διαστήματα ολοένα και αυξάνονται. Σ’ αυτά τα κενά διαστήματα γίνεται η αναμέτρηση του καθενός μας με την Έντα, σ’ αυτά κρύβεται ο φόβος και ο έλεος του έργου.        

Έρι Κύργια, δραματουργός, συγγραφέας του λιμπρέτου της Έντα Γκάμπλερ 

«Όταν καλούμαι να ζωντανέψω έναν ρόλο, προσπαθώ να ενωθώ με την προσωπικότητά του»

Να δω μέσα από τα δικά του μάτια, καθώς και να ανακαλύψω τον τρόπο που θα αντιδράσει κάθε στιγμή, σύμφωνα με τις εμπειρίες που θεωρητικά έχει.  Η Έντα δεν είναι ένας συμπαθητικός άνθρωπος, αλλά την καταλαβαίνω και συνάμα την συμπονώ γιατί δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τα δεσμά της. Είναι ένας μοναχικός άνθρωπος για τον οποίο μάλλον κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά. Για εμένα η πρόκληση αυτού του ρόλου είναι να τον ερμηνεύσω όσο πιο διαφορετικά γίνεται και να βρω εκείνες τις στιγμές, με τις οποίες μπορεί να ταυτιστεί ο κόσμος. Στην πορεία συνειδητοποίησα ότι η Έντα είναι ταυτόχρονα θύτης και θύμα.

Γιούλια Ρουτιλιάνο, υψίφωνος

«Η Έντα δεν είναι ένας συμπαθητικός άνθρωπος, αλλά την καταλαβαίνω και συνάμα την συμπονώ γιατί δεν μπορεί να ελευθερωθεί από τα δεσμά της», Γιούλια Ρουτιλιάνο.

«Είμαι υπερήφανη για τη δουλειά μας πάνω σε αυτό το θεατρικό αριστούργημα του Ίψεν»

Θα μιλήσω για τη δική μας Hedda Gabler, αυτή που της δώσαμε πνοή και έγινε όπερα για πρώτη φορά στα χρονικά. Είμαι υπερήφανη για τη δουλειά μας πάνω σε αυτό το θεατρικό αριστούργημα του Ίψεν, όπου η Έρι Κύργια φιλοτέχνησε το λιμπρέτο χωρίς να λείπει τίποτα ουσιώδες από το αρχικό έργο, και την αριστοτεχνική μουσική γεμάτη εικόνες και μελωδίες του Γιώργου Δούση. Με την Έντα Γκάμπλερ διανύω μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου, δίπλα σε ταλαντούχους και καταξιωμένους συνεργάτες. Η Έντα μας ταξιδεύει όλους στο υπαρξιακό αδιέξοδο αυτής της αντιηρωίδας μέσα από την αίσθηση αγωνίας που βιώνει στη ζωή της. Σίγουρα, είναι μια περιπέτεια που δεν θέλω να τελειώσει.

Ράια Τσακηρίδη, σκηνοθέτης, ψυχοθεραπεύτρια

«Η δική μας Έντα είναι σαν ένα παιδί από πολυγονεϊκή οικογένεια».

Γεννήθηκε από την Έρι Κύργια, ξεκίνησε να περπατάει με μένα, ζωή της έδωσε ο Γιώργος Δούσης, και προσωπικότητα η Ράια Τσακηρίδη. Δε θα ξεχάσω ποτέ το κάθε στάδιο της ανάπτυξής της, τις συζητήσεις που κάναμε με τους ευαίσθητους και ταλαντούχους δημιουργούς της, τους προβληματισμούς μας, την αγωνία να πάρει ο καθένας από τον προηγούμενο τη σκυτάλη, με την ευθύνη ενός γονέα που έχει καθήκον να οδηγήσει το παιδί του στην επόμενη φάση της ζωής του. Η δική μας Έντα μεγάλωσε και είναι έτοιμη πια να μιλήσει από μόνη της μέσα από ένα συγκλονιστικό καστ λυρικών τραγουδιστών και μουσικών μαζί με μια υπέροχη ομάδα ταλαντούχων καλλιτεχνών που τη βοηθούν να ξεχωρίσει.

Ανδρέας Τσελίκας, αρχιμουσικός

Γιώργος Δούσης, Έντα Γκάμπλερ. Όπερα, Πρώτη παρουσίαση / Συμπαραγωγή με την ομάδα μουσικού θεάτρου The Medium Project/ 25, 26, 27 Ιανουαρίου & 1, 2, 3 Φεβρουαρίου 2019. Ώρα έναρξης: 20.30. Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Λιμπρέτο Έρι Κύργια, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Χένρικ Ίψεν. Μουσική διεύθυνση Ανδρέας Τσελίκας. Σκηνοθεσία Ράια Τσακηρίδη. 
POP TODAY
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.