Ο Πάνος, ο Δημήτρης, ο Αντώνης και ο Γιώργος, οι Deaf Radio δηλαδή, μάζεψαν τον εξοπλισμό και το crew τους και αποφάσισαν να ζήσουν για λίγες ημέρες στα “Backseats” ενός βαν. Βόλος, Βελιγράδι, Σκαλίκα, Μπρατισλάβα, Νόβι Σαντ, Σόφια, Θεσσαλονίκη, για να καταλήξουν απόψε στη σκηνή του ΑΝ Club, κάνοντας τον αθηναϊκό τους σταθμό πριν κλείσουν την περιοδεία τους -που ονομάζεται “ALARM” από τον ομώνυμο πρώτο δίσκο- αύριο στη Σύρο. Σε αυτό το φθινοπωρινό και εντελώς μα εντελώς ηλεκτρικό (με κάποιες διακοπές ρεύματος) ταξίδι, συνέβησαν πολλά ευτράπελα. Το ημερολόγιό τους το αποδεικνύει.
https://www.youtube.com/watch?v=VsS–JduCIM&feature=youtu.be
Αθήνα, 13 Σεπτεμβρίου 2017
Αύριο ξεκινά η πρώτη μας Ευρωπαϊκή-Βαλκανική περιοδεία. Όχι, δεν έχουμε ανυπομονησία. Καθόλου. Απλώς δεν μπορούμε να κοιμηθούμε από τον ενθουσιασμό.
Αθήνα-Βόλος, 14 Σεπτεμβρίου 2017
Ξεκινάμε για Βόλο με δύο μόλις ώρες καθυστέρηση. Γενικώς έχουμε μία τάση να ξεχνάμε διάφορα πράγματα και αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Γιώργου να ξεχάσει το διαβατήριό του. Όχι δεν θα μας λυγίσει αυτό, θα τα καταφέρουμε. Θα βγούμε πιο δυνατοί. Θα νικήσουμε το χρόνο.
Φορτώστεεεεεε! Ρε μαλάκες, πώς θα χωρέσουν όλα; Γκλουπ!
Φτάσαμε Βόλο (ευτυχώς στην ώρα μας), στήσαμε (και πάλι στην ώρα μας) για να παίξουμε σε ένα γεμάτο μαγαζί. Η ιδανική αρχή του τουρ για να πάρουμε το πρώτο boost. Ο ενθουσιασμός συνεχίζεται αλλά η κούραση μάς νικά. Καταφέρνουμε να κοιμηθούμε μιάμιση μόνο ώρα.
Βόλος, 15 Σεπτεμβρίου 2017
Μας τηλεφωνούν από τη ρεσεψιόν για αφύπνιση στις 5:15 τα ξημερώματα. Τραγωδία. Ξεκινάμε με 870 χλμ. μπροστά μας. Σύντομη αναφορά στον Σώτη Βολάνη (don’t ask why) και μετά όλοι νεκροί στο βαν. Ο Μάγος (ηχολήπτης μας) ξεκινάει τις φανκιές και χωρίς να μας αποκαλύπτει πώς και γιατί, καταφέρνει και οδηγεί σερί ένα χαλαρό εξαωράκι. Μάγος είπαμε.
Βελιγράδι, 15 Σεπτεμβρίου 2017
Το Βελιγράδι είναι πολύ φιλόξενο, η διοργάνωση εξαιρετική και ο κόσμος απίστευτα διαχυτικός. Το Elektropionir είναι μέρος ενός εντυπωσιακού συγκροτήματος με bars, gig spaces, βινυλιάδικα κλπ. Πολύ καλή φάση. Η συναυλία όμως είναι η πραγματική αποκάλυψη. Από τα πιο παθιασμένα gigs που έχουμε παίξει ποτέ, με το κοινό να τραγουδάει μαζί μας όλο το Backseats, όπως και άλλα κομμάτια. Bonus: Η Σέρβα φαν που είχε κατέβει Αθηνα για να πάει στο “Καραμέλα live”. Deaf Radio και Παντέλος. \m/
Got my mojo working, Etta και ξερό ψωμί.
Σκαλίκα, 16 Σεπτεμβρίου 2017
Φεύγοντας από το Βελιγράδι το σκηνικό σταδιακά αλλάζει, καθώς διασχίζουμε την Ουγγαρία και κινούμαστε προς τη Σλοβακία. Σκοτεινιά, ψιχάλες και άδεια τοπία. Η περίεργη ατμόσφαιρα συνεχίζεται στο live. Ο χώρος; Μία μπυραρία. Οι ντόπιοι όλοι καθιστοί και στη μέση δέκα σκληροπυρινικοί πιτσιρικάδες. Για ήχο ούτε λόγος ενώ η οροφή στάζει. Παρ’ όλα αυτά επικρατεί μια ιδιόμορφη «τρουήλα», απόδειξη της οποίας η ομαδική φώτο με τους φανς στο τέλος. Bonus: ο local ηχολήπτης που μαζεύει τα πράγματα φορώντας λευκά γάντια… silk killer.
Αλλά ας φάμε μία πίτσα να έρθουμε στα ίσα μας.
Μπρατισλάβα, 17 Σεπτεμβρίου 2017
Ξεκινάμε για Μπρατισλάβα και φτάνουμε εκεί σε μία μόλις ώρα. Το venue λέγεται Fuga και είναι ό,τι πιο underground έχουμε συναντήσει. Ένα σκοτεινό υπόγειο, τίγκα στα αντιφασιστικά αυτοκόλλητα. Το σόου μπαίνει αυτόματα στα αγαπημένα μας, με τον κόσμο να τραγουδάει μαζί μας και τα φώτα να δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που πραγματικά κάθε μπάντα θα ήθελε στα live της.
Στο δρόμο για Νόβα Σαντ, ξεμείναμε στη Μπρατισλάβα, 18 Σεπτεμβρίου 2017
Σηκωνόμαστε νωρίς, ετοιμαζόμαστε να ξεκινήσουμε και… κάπου εδώ το βαν μάς αφήνει. Αρχικά φαίνεται πως είναι η μπαταρία και οι προσπάθειές μας να το βάλουμε μπροστά σπρώχνοντας, προκαλούν τις παρατηρήσεις νομοταγούς Σλοβάκας γιατί το σημείο που το αφήνουμε (ναι, σπρώχνοντας) είναι, όπως λέει, λάθος. Η οδική έρχεται μετά από τρεις ώρες και ο χαμογελαστός οδηγός δεν ξέρει γρι αγγλικά. Περνάμε φανταστικά!
Με τα πολλά φτάνουμε στην επίσημη αντιπροσωπεία. Όμως, το επόμενο διαθέσιμο slot για service είναι στις 2 Οκτωβρίου. Μετά από πολλές ώρες και φιλότιμες προσπάθειες διάφορων Σλοβάκων, αποτυγχάνουμε. Νωρίς το απόγευμα φεύγουμε με δεύτερη οδική και βρισκόμαστε σ’ ένα σκηνικό βγαλμένο από ταινίες τρόμου. Για την ακρίβεια, έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι ίσως παίζουμε σε σίκουελ του Ηostel. Χαλάσματα, μυστήριες φάτσες, λαμαρίνες και λάστιχα.
-“Ναι, γεια σας, μη μας σκοτώσετε σας παρακαλούμε”. -“Πεθαίνουμε εκεί που υπάρχει διαταραχή”.
Όταν κοιτάς από ψηλάαα, μοιάζει η γη με ζωγραφιάαα…
Η Μπρατισλάβα είναι φίλη μας, η συνέχεια, 18 Σεπτεμβρίου 2017
Μας έχει πιάσει σύγκρυο με το ενδεχόμενο να χρειαστεί να μείνει εδώ το βαν μαζί με τον εξοπλισμό. Η συνεννόηση με τους μάστορες γίνεται μέσω google translate και body language από τους Σλοβάκους. Ενώ τα πράγματα σκουραίνουν και φαίνεται ότι δεν μπορούμε να το έχουμε έτοιμο σήμερα, λαμβάνουμε την εξής αλλοπρόσαλλη απάντηση από τον σιωπηλό μέχρι τότε μάστορα μέσω του translate: «Πεθαίνουμε εκεί που υπάρχει διαταραχή». Ξεκάθαρα αυτό θα γίνει στίχος. Μια ακτίδα φωτός φαίνεται, ένα ανταλλακτικό εμφανίζεται από το πουθενά, οι συνεννοήσεις γίνονται και οι ρόδες από τη Μπρατισλάβα αρχίζουν και τσουλάνε.
Βελιγράδι, 18 Σεπτεμβρίου 2017
Αποφασίζουμε να γυρίσουμε για διανυκτέρευση στο Βελιγράδι αφού δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά ελπίδα να γίνει το live στο Νόβι Σαντ με κανέναν τρόπο. Και ενώ διασχίζουμε την Ουγγαρία ακούγοντας Fleetwood Mac και Childish Gambino και μπαίνουμε Σερβία, κάπου στα διόδια άλλο ένα στραβό: Σέρβοι μπάτσοι μας σταματούν και με αστεία αφορμή μας λένε πως θα μας κόψουν κλήσεις. Οι διαπραγματεύσεις πίσω από το βαν λήγουν με λάδωμα και υπόσχεση ότι δεν θα το πούμε πουθενά.
Τα παγκάκια στο Βελιγράδι έχουν ακόμα το άρωμά μας (το άρωμα της ταλαιπώριας δηλαδή)
Σόφια, 19 Σεπτεμβρίου 2017
Μετά τη διανυκτέρευση στο Βελιγράδι ξεκινάμε για Βουλγαρία. Ευτυχώς δεν υπάρχουν απρόοπτα και το gig στη Σόφια πάει μια χαρά. Παρ’ ότι δεν ήταν τόσο πολύς ο κόσμος όσο στα προηγούμενα, υπήρχε παλμός και τραγουδούσαν μαζί μας τα κομμάτια. Το Ευρωπαϊκό σκέλος κλείνει με μια κλήση 34 λέβα (17 ευρώ) για παρκάρισμα γιατί είμαστε και Ελληνάρες και το παρκάραμε όπου να ‘ναι.
Θεσσαλονίκη, 20 Σεπτεμβρίου 2017
Επιστροφή στα πάτρια εδάφη και επιτέλους καφές με παγάκια. Yeah! Η «Σαλούκα», η πόλη του «Θείου« (Χ. Παπανατσιδης, ο τουρ μανατζέρ μας), ξέρει να ζει, να δισκεδάζει και να φιλοξενεί αληθινά. Έτσι το Rover γεμίζει ασφυκτικά και η συναυλια κυλάει τέλεια. Μετά την επιβεβλημένη πρωινή μπουγάτσα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής για Αθήνα. Και μετά από όλα αυτά, το μόνο που έχουμε να πούμε, είναι ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στους φίλους μας που μας ακολούθησαν στα Βαλκάνια! Ήσασταν τρομερό crew μάγκες.
Οι Deaf Radio είναι οι:
Πάνος Γκλίνος – φωνητικά / κιθάρα
Δημήτρης Σακελλαρίου – κιθάρες / φωνητικά
Αντώνης Μάντακας – μπάσο / δεύτερα φωνητικά
Γιώργος Διαθεσόπουλος – drums / δεύτερα φωνητικά
Θα εμφανιστούν απόψε, 22 Σεπτεμβρίου, μαζί με τους Circassian, στο ΑΝ Club (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια). Εισιτήριο: 6 ευρώ.
![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
