Στη μάχη της αφίσας κατά μήκος της Κρουαζέτ, αδιαμφισβήτητος νικητής φέτος είναι το Strange Way of Life, η νέα ταινία μικρού μήκους του Πέδρο Αλμοδόβαρ, που κυριαρχεί σχεδόν σε κάθε γωνία της βασικής λεωφόρου όπου χτυπά η καρδιά του φεστιβάλ Καννών.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο των καουμπόηδων Πέδρο Πασκάλ και Ίθαν Χοκ σημαδεύει με camp ύφος τους περαστικούς, υποσχόμενο μυστικές απολαύσεις και φανταστικό ντύσιμο (η ταινία αποτελεί την πρώτη εξόρμηση του οίκου Saint Laurent στις κινηματογραφικές παραγωγές και φέρει την υπογραφή της νεοσύστατης εταιρείας Saint Laurent Prods). Το υποσυνείδητο μήνυμα ξεκάθαρα έπιασε και τα 30 λεπτά της ταινίας έγιναν το πιο χοτ εισιτήριο του φετινού φεστιβάλ, με τον κόσμο να περιμένει για ώρες στη βροχή για μια θαυματουργή ευκαιρία να μπει στη μία και μοναδική sold out προβολή, η οποία σημαδεύτηκε και από μια σπάνια για τα δεδομένα της διοργάνωσης αναμπουμπούλα: λόγω της βροχής, οι υπεύθυνοι άφησαν πολύ κόσμο να μπει στην αίθουσα χωρίς πρόσκληση, αφήνοντας απ’έξω πάνω από 100 κατόχους εισιτηρίων (το λάθος διορθώθηκε με την προσθήκη δύο επιπλέον προβολών τις επόμενες μέρες).
Η ταινία εκτυλίσσεται το 1910 και παρακολουθεί την επανένωση δύο πρώην εραστών, του Σίλβα (Πέδρο Πασκάλ) και του σερίφη Τζέικ (Ίθαν Χοκ), που έχουν να ιδωθούν 25 χρόνια. Ο Σίλβα φτάνει έφιππος στο σπίτι του σερίφη, τρώνε στιφάδο, πίνουν και κάνουν έρωτα, μόνο που το επόμενο πρωί ο Τζέικ γίνεται ψυχρός και απότομος, απορρίπτοντας τον πρόθυμο Σίλβα. Αυτές οι σκηνές ήταν οι πρώτες που έγραψε ο Αλμοδόβαρ: «Είναι η καρδιά της ιστορίας», λέει ο σκηνοθέτης. «Η διαμάχη ενώ ντύνονται το επόμενο πρωί. Σε αυτό αποκαλύπτονται τα πραγματικά κίνητρα, καθώς και το πάθος που έζησαν όταν ήταν νεότεροι και που εξακολουθεί να υπάρχει μέσα τους, παρόλο που ο Τζέικ δεν θέλει να το παραδεχτεί ούτε μια φορά όσο είναι νηφάλιοι. Ο Τζέικ πρέπει να κυνηγήσει έναν δολοφόνο που, σύμφωνα με έναν αυτόπτη μάρτυρα, ήταν ο γιος του Σίλβα. Και ο Σίλβα πρέπει να μεσολαβήσει γι’αυτόν, προσπαθώντας να πείσει τον Τζέικ ότι ο γιος του είναι αθώος και ότι πρέπει να σταματήσει να τον ψάχνει. Όλα αυτά, το καθήκον του σερίφη σε αντίθεση με τη θλίψη του πατέρα, ανάμεικτα με μομφές και δηλώσεις αγάπης από δύο εραστές που δεν έχουν δει ο ένας τον άλλον εδώ και χρόνια και που ζουν τη ζωή τους σε απέναντι άκρα της ερήμου».
Φυσικά η φράση “γκέι γουέστερν” φέρνει αμέσως στο μυαλό το Μυστικό του Brokeback Mountain, όμως οι αναφορές του Αλμοδόβαρ είναι βαθύτερες και πολύ πιο σινεφίλ. «Το Brokeback Mountain είναι ό,τι πιο κοντινό έχει πει το Χόλιγουντ για δύο άντρες που αγαπούν ο ένας τον άλλον και μιλούν γι’ αυτό, αλλά οι εραστές στην ταινία του Ανγκ Λι είναι βοσκοί, οπότε δεν συμπεριλαμβάνω την ταινία στο είδος γουέστερν», ξεκαθαρίζει. «Υπάρχουν γουέστερν με γκέι χαρακτήρες, όπως το Warlock του Έντουαρντ Ντμίτρικ. Το σενάριο είναι γεμάτο στοιχεία για την παθιασμένη σχέση των δύο πρωταγωνιστών, του Άντονι Κουίν και του Χένρι Φόντα, αλλά κανείς δεν μιλά για αυτό παρόλο που η σχέση τους είναι ένας από τους κεντρικούς άξονες της ταινίας. Αυτό κάνει την ταινία ένα παράξενο γουέστερν ή ένα γουέστερν με κακογραμμένο σενάριο. Η ταινία είναι κατανοητή μόνο αν και οι δύο είναι εραστές, αλλά αυτή η λέξη δεν αναφέρεται ποτέ».
Μεγάλο κομμάτι του λουκ της ταινίας αποτελεί αναπόφευκτα η ενδυματολογία, με τον Άντονι Βακαρέλο του Saint Laurent να είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για την γκαρνταρόμπα. Ο Αλμοδόβαρ λατρεύει να μιλάει για τις λεπτομέρειες: «Αντλήσαμε έμπνευση όχι τόσο από την πραγματικότητα της εποχής αλλά από τον κινηματογράφο, το πώς ήταν ντυμένοι οι ηθοποιοί στα γουέστερν μεταξύ 1900 και 1915. Αν κάποιος αναρωτιέται για το πράσινο σακάκι του Πέδρο Πασκάλ, προτείνω να δει το Bend of the River, όπου ο Τζέιμς Στιούαρτ φοράει ένα πανομοιότυπο. Ο σερίφης Τζέικ φοράει κοστούμι, γιλέκο και γραβάτα μπόλα, όπως σχεδόν όλοι οι σερίφηδες στα γουέστερν που έχουμε παρακολουθησει. Ο Κερκ Ντάγκλας ήταν μια από τις εμπνεύσεις, είτε ως σερίφης είτε ως χαρτοπαίκτης, στο Gunfight at the O.K. Corral ή στο Last Train from Gun Hill. Ξαναείδα πολλά γουέστερν για να μην πέσω σε αναχρονισμούς και η αλήθεια είναι ότι η ανδρική γκαρνταρόμπα έχει αλλάξει πολύ λίγο, ο σερίφης είναι πάντα ο πιο κομψός, συνήθως με κοστούμι. Οι υπόλοιποι άντρες χαρακτήρες φορούν πάντα ένα φουλάρι στο λαιμό τους, σε διάφορα χρώματα και σχέδια, ένα καρό πουκάμισο και ένα γιλέκο. Τα φορέματα των μεξικανών ιερόδουλων είναι εμπνευσμένα από το Ελ Ντοράντο του Χάουαρντ Χοκς».
Καταλήγοντας, ο Αλμοδόβαρ (που συμμετείχε και στο περσινό φεστιβάλ με μια άλλη μικρού μήκους ταινία, το The Human Voice με την Τίλντα Σουίντον) εξηγεί τα κίνητρα που τον ώθησαν να αφηγηθεί αυτή την ιστορία. «Η κύρια πρόθεσή μου ήταν να δώσω φωνή σε αυτούς τους μεσήλικες queer άνδρες, που παραδοσιακά παρέμειναν σιωπηλοί σε ένα είδος όπως το γουέστερν. Με τράβηξε η ιδέα του να σπάσω αυτή τη σιωπή».
