Όταν ένας δίσκος μπορεί απο την πρώτη κιόλας ακρόαση να σε ταξιδέψει μακριά απο τον χώρο που τον «σπινάρεις» σίγουρα έχει πετύχει τον σκοπό του. Πόσο μάλλον όταν η μπάντα αποτελείται απο 12 άτομα με κοινό ενδιαφέρον στον πειραματικό και obscure κινηματογραφικό ήχο περασμένων δεκαετιών. Ναι, καλά ακούσατε! Το πείραμα της Ορχήστρας της Πόπης ξεκίνησε πριν από έξι χρόνια, όταν ο Θανάσης Ξανθάκος άρχισε να ηχογραφεί το εν λόγω LP. Μετά απο αρκετές μίξεις και διάφορες παραλλαγές του υλικού από τον ίδιο, η B-otherSide Records κυκλοφόρει αυτές τις μέρες το πολύπλευρο πρώτο Long Player Popi’s Orchectra, αυστηρά σε βαρύ βινύλιο, σε μια ιδιαίτερη, limited έκδοση, με ένα φοβερά…εκδηλωτικό cover με τους φοίνικες και την λίμνη.
Το ντεμπούτο της Ορχήστρας της Πόπης θα μπορούσα κάλλιστα να το βαφτίσω exotica, όχι μόνο για το artwork αλλά και για το περιεχόμενό του, αφού από την πρώτη κιόλας ακρόαση σε μεταφέρει σε εξωτικά ηχοτοπία που θυμίζουν τους πολύπλοκους πειραματισμούς του μεγάλου Ιταλού συνθέτη Ennio Moriconne. Σάουντρακ σε 70s thriller ή σε ερωτικά φίλμ με απρόσμενη πλοκή και πολύ μυστήριο. Ένα φαινομενικά ακατάστατο -μα τόσο τακτοποιημένο τελικά- μπάχαλο απο ψυχεδελικές νότες φλάουτου μαζί με 70s κιθάρες, τρομπέτες να μπερδέυουν το μυαλό, μπάσο και πλήκτρα να δημιουργούν uber space κλίμα και κρουστά να σκοτεινιάζουν τα κανάλια της κονσόλας για τα καλά. Μπορεί όλα αυτά να σας ακούγονται περίεργα αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως και τα εννιά κομμάτια απο τον δίσκο της πειραγμένης Ορχήστρας της Πόπης ακούγονται πανεύκολα και μεταφέρουν στον ακροατή μια δυνατή αίσθηση φρεσκάδας, αφού πρώτα του χαρίσουν ένα μίνι ευχάριστο exotic ταξίδι μακριά απο την καθημερινότητα του. Η ελπίδα για καλύτερη ελληνική δισκογραφία γενικότερα.
Ακούστε όλο το LP εδώ.
