Τον χορό των βραβείων ανοίγουν όπως κάθε χρόνο οι Χρυσές Σφαίρες, η τελετή των οποίων θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή στο Beverly Hilton Hotel του Los Angeles. Κι αν για τους κινηματογραφικούς αστέρες μια Χρυσή Σφαίρα τους φέρνει πιο κοντά στο Όσκαρ, για τις τηλεοπτικές σειρές και τους συντελεστές τους είναι, όχι μόνο η ανταμοιβή και η αναγνώριση της προσπάθειας και του έργου τους, αλλά και η επιβεβαίωση ότι πολύ πιθανόν να έχουν δουλειά και του χρόνου.
Οι υποψηφιότητες στις κυριότερες κατηγορίες έχουν ως εξής:
Best Television Series – Drama
House of Cards
The Affair – δυνατός πρώτος κύκλος αλλά ίσως πολύ νωρίς για Best Drama, ειδικά με τα φαβορί 1 και 2 παρακάτω.
Downton Abbey – οι Αμερικάνοι το αγαπούν πολύ, αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να επιτρέψουν μια αγγλική παραγωγή να κερδίσει τέσσερις αμερικάνικες.
Game of Thrones – φαβορί 1, γιατί μοιάζει να είναι «ασταμάτητο».
The Good Wife – έχασε το 2010 και το 2013. Τρίτη φορά και τυχερή;
House of Cards – φαβορί 2 με αμερικάνικη πολιτική διαφθορά και πολύ καλές ερμηνείες.
Best Actress – Drama
Claire Danes, Homeland
Claire Danes, Homeland – κέρδισε το 2012, το 2013 και ίσως να κέρδιζε και φέτος αν δεν ήταν η…
Viola Davis, How to Get Away with Murder – από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς σε μια από τις πιο πολυσυζητημένες σειρές της χρονιάς.
Julianna Margulies, The Good Wife – έξι φορές υποψήφια και μία μόνο Χρυσή Σφαίρα. Δυνατή η ερμηνεία της αλλά πολύ δυνατότερο φαβορί.
Ruth Wilson, The Affair – «πρωτοεμφανιζόμενη» και άτυχη ανάμεσα σε Davis και Wright.
Robin Wright, House of Cards – η θηλυκή version της McConaissance και περσινή νικήτρια. Μάχη στήθος με στήθος με την Davis.
Best Comedy
Orange is the New Black
Girls – Ε, φτάνει πια! Το καταλάβαμε, το Girls δεν είναι Sex and the City. Move on.
Jane the Virgin – Πανέξυπνο και πρωτότυπο, ισπανική telenovela made in the U.S. Μακάρι να κάνει την έκπληξη, γιατί το αξίζει.
Orange is the New Black – Ολοένα και καλύτερο, μεγαλώνει σε νούμερα και fans. Η δημοφιλέστερη από τις πέντε υποψήφιες
Silicon Valley – Συνδυάζει στοιχεία από πολλές αγαπημένες αμερικάνικες σειρές (The Office, Bing Bang Theory), αλλά θα χρειαστεί κάτι παραπάνω απ’ αυτό.
Transparent – Η σειρά «από ‘κει που δε το περιμένεις». Με ένα πιπεράτο θέμα και καθολική αναγνώριση από κοινό και κριτικούς, αν κερδίσει θα γίνει το next big thing.
Best Actress – Comedy
Julia Louis-Dreyfus, VEEP
Lena Dunham, Girls – Θα εκπλαγώ πολύ αν κερδίσει. Νομίζω και η ίδια.
Edie Falco, Nurse Jane – Η ηθοποιός που «απαίτησε» τον όρο dramedy με την ερμηνεία της. Τρεις υποψηφιότητες χωρίς νίκη και τελευταία ευκαιρία.
Julia Louis-Dreyfus, VEEP – Το αντίστοιχο «η αγαπημένη της ακαδημίας», έχει σχεδόν όλα τα άλλα βραβεία εκτός από Χρυσή Σφαίρα.
Gina Rodriguez, Jane the Virgin – Το μαύρο άλογο της λίστας, κάπως δύσκολο να κερδίσει την κούρσα, «τρέχοντας» δίπλα σε Louis-Dreyfus και Schilling.
Taylor Schilling, Orange is the New Black – Εξίσου δυνατό φαβορί, που αν βασιστεί στην επιτυχία και την ‘πέραση’ της σειράς, ίσως και να κερδίσει.
Best Actor – Comedy
Jeffrey Tambor, Transparent
Louis C.K., Louie – To one man show με τον one man που όλοι συμπαθούν, αλλά που μέχρι τώρα συγκεντρώνει περισσότερες υποψηφιότητες παρά νίκες.
Don Cheadle, House of Lies – Κέρδισε το 2012 και αν και είναι ‘σταθερή αξία’ σε κάθε τελετή βραβείων, δε νομίζω ότι αυτή της Κυριακής θα είναι η τυχερή του.
Ricky Gervais, Derek – O Άγγλος που οι Αμερικάνοι αγαπούν να μισούν (Χρυσές Σφαίρες 2010), έχει μικρές πιθανότητες να κερδίσει με μια σειρά που η επιτυχία της μάλλον δεν ξεπερνάει τα βρετανικά σύνορα.
William H. Macy, Shameless – Άλλος ένας ηθοποιός με επιτυχημένη σειρά αλλά αποτυχημένο ιστορικό βραβείων.
Jeffrey Tambor, Transparent – Αν η σειρά κερδίσει το Best Comedy, τότε είναι πολύ πιθανό να κερδίσει και ο κ. Tambor ως ο πρώτος transexual μπαμπάς της μικρής οθόνης.
Best Miniseries made for Television
True Detective
Fargo – Από τις καλύτερες παραγωγές που είδαμε την περασμένη χρονιά, δύσκολα θα έχανε αν δεν ήταν το Τrue Detective.
The Missing – Με λιγότερο hype και περισσότερη ουσία, αν συνεχίσει με τον ίδιο ρυθμό, του χρόνου θα το ξαναβρούμε σε αυτήν τη λίστα.
The Normal Heart – Based on true facts, με star-dusted cast και το βραβείο Emmy για Οutstanding Television Movie, θα κερδίσει αν είναι η χρονιά της «μπαλάντας».
Olive Kitteridge – Λακωνικό, με τέσσερα μόλις επεισόδια αλλά με μια Frances McDormand να το σηκώνει στους ώμους της, οι οποίοι ίσως να μπορούν να σηκώσουν και μια Χρυσή Σφαίρα.
True Detective – Τα λόγια είναι περιττά. Πολύ πιθανόν το «νέο Breaking Bad».
Best Actress in a Miniseries
Frances McDormand, Olive Kitteridge
Maggie Gyllenhaal, The Honorable Woman – Γιατί τελικά έχει ταλέντο, αλλά έχει και πολύ δυνατό ανταγωνισμό με πιο ώριμες ηθοποιούς και ερμηνείες.
Jessica Lange, American Horror Story: Freak Show – Το «βαρύ πυροβολικό» της λίστας που σχεδόν απαιτεί τη Χρυσή Σφαίρα.
Frances McDormand, Olive Kitteridge – Πώς χώρεσε μια τέτοια ερμηνεία στη μικρή οθόνη; Το αξίζει μόνο και μόνο για το βλέμμα της στην σκηνή που ο γιος της την κατηγορεί ότι είναι απαίσια μητέρα.
Frances O’Connor, The Missing – Πολύ καλή δουλειά, σε επίπεδο σειράς και εμφάνισης, αλλά πώς τα βάζεις με Lange και McDormand;
Allison Tolman, Fargo – Η άλλη star του Fargo, έφτιαξε μια αξιαγάπητη ηρωίδα με ανθρωπιά και τσαγανό, χωρίς να χάσει τη γυναικεία της πλευρά. Ακόμα και μέσα σε αστυνομικό χιτώνιο. Αν αυτό δεν αξίζει βραβείο…
Best Actor in a Miniseries
Billy Bob Thornton, Fargo
Martin Freeman, Fargo – Μια ιδιοφυής, αφελής ερμηνεία. Η προσωποποίηση και ο λόγος του «πρέπει να φοβάσαι τα σιγανά ποταμάκια».
Woody Harrelson, True Detective – Δε ξέρω πώς μπορείς να διαχωρίσεις (και να βραβεύσεις) δύο χαρακτήρες τόσο άρρηκτα συνδεδεμένους, πόσο μάλιστα όταν και οι δύο το αξίζουν το ίδιο.
Matthew McConaughey, True Detective – Κάτι το hype, κάτι το ταλέντο, η νίκη του είναι σχεδόν αναμενόμενη, αλλά τα μάτια του πρέπει να είναι στραμμένα στον Ruffalo.
Mark Ruffalo, The Normal Heart – Με πολύ καλές κριτικές και τέσσερις υποψηφιότητες για τον ρόλο του Ned Weeks, η νίκη του Ruffalo θα ήταν ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη της βραδιάς
Billy Bob Thornton, Fargo – Μια ανατριχιαστικά διαβολική ερμηνεία. Η προσωποποίηση και ο λόγος που πρέπει να φοβάσαι τους serial killers με άσχημα κουρέματα.
