—
Χ Ε Ρ Ι Α Γ Υ Μ Ν Α
της Ελένης Παπανδρέου
—
μαζεύουν λέξεις σωρό∙
τις πλένουν, τις στύβουν
– μόνες στεγνώνουν σε ξερά κλαδιά.
Κουράστηκα πια να στοιβάζω λόγια,
ερμάριο σκοτεινό η καρδιά.
Η νύχτα με βρίσκει με χέρια γεμάτα
κρεμάει φώτα βαριά.
Σωθικά δικά μου φεγγίζουν σαν ξένα,
μέσα τους καίνε αλλοτινά παιδιά.
Ένα ένα ανεβαίνω τα γράμματα.
Στο τέλος της σκέψης, μόνη και πάλι
αποκοιμιέμαι.
Από την ποιητική συλλογή της Ελένης Παπαπανδρέου που «Μάταιος Αύγουστος» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός.
