Στην Berceuse Heroique είχαμε αναφερθεί πριν από ένα περίπου χρόνο με αφορμή όμως το δεύτερο label που έχει στήσει οΤάσος “Gizmo” Γαλανός στο Λονδίνο, με το όνομα ΚΕΜΑΛ. Η BH όμως είναι αυτή που έχει ταρακουνήσει για τα καλά τα νερά της χορευτικής μουσικής, πράγμα καθόλου περίεργο για όσους παρακολουθούσαν τη συνεισφορά του Gizmo στα μουσικά πράγματα της Αθήνας με το μεγάλο εύρος των μουσικών του γνώσεων και το πάθος του για το βινύλιο. Μέσα σε δύο χρόνια η ετικέτα έχει κυκλοφορήσει σχεδόν 20 ΕΡs, το ένα καλύτερο απ’ το άλλο, με χαρακτηριστική αδιαφορία για τις εκάστοτε τάσεις και μια άκρως ελκυστική ‘90s αισθητική.
Αυτό το Σάββατο (7/3) θα πραγματοποιηθεί το πρώτο Label Night της BH στην Αθήνα με καλεσμένους τον φοβερό και τρομερό Ekman, υπεύθυνο για τα καλύτερα μάλλον κομμάτια που έχει κυκλοφορήσει η εταιρεία, τον βρετανό γνώριμό μας Paul Bennett που θα ανοίξει την βραδιά και τον φουριόζο κι ανερχόμενο Koehler απ’ το Μπρίστολ (με μια εξαιρετική κυκλοφορία σε άλλη εταιρεία, το 6ο νούμερο της R-Zone σειράς), στον οποίο στείλαμε μερικές ερωτήσεις για να μάθουμε από πού κρατάει η σκούφια του.
Πότε ξεκίνησες να γράφεις τα δικά σου κομμάτια και ποιες ήταν οι πρώτες επιρροές σου; Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, τα πρώτα είδη μουσικής που «έκοψαν το κεφάλι μου στα δύο» ήταν το drum ‘n’ bass και η jungle. Θυμάμαι να βγαίνω από ένα σουπερμάρκετ του Μπρίστολ με την μητέρα μου και να ακούω αυτόν το πραγματικά τεράστιο θόρυβο. Ήταν ένας τύπος που έσερνε ένα ηχείο σε ένα μικρό καρότσι και πουλούσε rave κασέτες. Εκείνη την ώρα έπαιζε ένα μιξ του DJ Randall από ένα Dreamscape πάρτι του 1996. Το αγόρασα για τρεις λίρες κι έκτοτε η ζωή μου δεν ήταν ποτέ ξανά η ίδια! Στην συνέχεια, παθιάστηκα πραγματικά με αυτή τη μουσική κι άρχισα να πηγαίνω στα δισκάδικα για να βρω δίσκους που έβγαιναν σε ετικέτες όπως οι Metalheadz, Good Looking, Full Cycle κτλ. και να ακούω την εκπομπή των Fabio και Grooverider στο Radio 1 του BBC. Αυτή η μουσική είναι μέχρι σήμερα ότι πιο πρωτοποριακό έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου και ο συνδυασμός δυνατών drum breaks, τεράστιων μπασογραμμών και τελείως χαοτικής ατμόσφαιρας εξακολουθεί να με επηρεάζει και σήμερα.
Λίγο καιρό μετά την απόκτηση εκείνης της κασέτας, έπεισα τους γονείς μου να μου πάρουν κάτι απαίσια Gemini πικάπ (τα οποία έχω μέχρι σήμερα – και τα γαμημένα δουλεύουν ακόμα!) και άρχισα να μαθαίνω πώς να μιξάρω. Στις αρχές όμως των ‘00s, έχασα τελείως το ενδιαφέρον μου για το drum ‘n’ bass. Φαινόταν πραγματικά να χάνει τη μαγεία του και στα αυτιά μου ακουγόταν σαν καρικατούρα. Κάπως έτσι αποφάσισα να μάθω κιθάρα κι άρχισα να παίζω σε μπάντες. Ήταν μόλις 2006 όταν άρχισα να πηγαίνω σε techno πάρτι. Ήταν πραγματικά πολύ ωραία αλλά πάντα μου έλειπε η πραγματικά εγκεφαλική πλευρά των drum ‘n bass raves. Κάπως έτσι γύρω στο 2011-12 σκέφτηκα, γάμα το, γιατί να μην δουλέψω την ιδέα που περιτριγύριζα πολύ καιρό στο μυαλό μου, να προσπαθήσω ουσιαστικά να φτιάξω techno μουσική αλλά χρησιμοποιώντας την προσέγγιση που είχαν οι drum ‘n’ bass παραγωγοί στα ‘90s. Κάπως έτσι πήγα και αγόρασα μπόλικα μηχανήματα και ξεκίνησα!
Ποιες στιγμές θεωρείς τις πιο σημαντικές της μουσικής σου καριέρας; Οι στιγμές που απολαμβάνω περισσότερο έχουν άμεση σχέση με αυτούς που τρέχουν τις εταιρείες που συνεργάζομαι, δηλαδή τις Skudge, R-Zone και Berceuse Heroique. Είμαι πολύ χαρούμενος που κυκλοφορώ εκεί τους δίσκους μου αλλά και με τη σχέση που έχουμε αναπτύξει μέχρι στιγμής. Νιώθω πολύ τυχερός που είμαι κομμάτι της προσπάθειάς τους.
Πως ξεκινάς συνήθως ένα κομμάτι; Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίζεις τελευταία στο κομμάτι της παραγωγής; Η αφετηρία συνήθως διαφέρει ανά περίσταση αλλά συνήθως ξεκινάω με τα ρυθμικά μέρη. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει μπόλικο sampling από βινύλια και στη συνέχεια επεξεργασία όλων αυτών πριν καταλήξουν στην κονσόλα μου και δοκιμάσω τα εφέ που θέλω. Με λίγα λόγια, εμπεριέχει μπόλικο πειραματισμό μέχρι να καταφέρω να κάνω τα ρυθμικά μέρη να έχουν συνεκτική ροή. Η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζω είναι να συνεχίσω να εκπλήσσω τον εαυτό μου, αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να αισθανθώ ικανοποιημένος από ένα κομμάτι που φτιάχνω. Η αίσθησή του πρέπει να έχει κάτι το μοναδικό, να δημιουργεί μια πολύ δυνατή εικόνα στο μυαλό μου όταν το ακούω. Αυτό το στοιχείο της έκπληξης μπορεί να γίνει δύσκολος στόχος, δεν μπορείς να το δημιουργήσεις με ευκολία γιατί κάθε φορά απορρίπτω μια σειρά στοιχείων που δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω ξανά γιατί δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι. Είναι μια υπέροχη πρόκληση γιατί σου δίνει το κίνητρο που χρειάζεσαι για να οδηγήσεις την εκάστοτε ιδέα στα άκρα.
Φαίνεται πως έχεις βρει ένα «σπίτι» στην Berceuse Heroique. Τι είναι αυτό που σου αρέσει στην προσέγγιση της εταιρείας; Η BH είναι πραγματικά μια ετικέτα που, προσωπικά, δεν ξέρω ποτέ τι να περιμένω αλλά ξέρω πως ότι και να είναι θα είναι γαμημένα «εξωφρενικό» (σ.σ. η λέξη που χρησιμοποιεί είναι gnarly, αγαπημένη ατάκα του Gizmo της BH). Επίσης, είναι μια απ’ τις λίγες εταιρίες που δεν έχει δικό της «ήχο» αλλά ένα «vibe» και για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό, αυτός είναι ακριβώς ο τρόπος που προσεγγίζω κι εγώ τη μουσική. Δε θέλω να ακούω τους ίδιους ήχους ξανά και ξανά. Θέλω να παθαίνω πλάκα από ισχυρά και μεθυστικά vibes κι αυτό ακριβώς έχει καταφέρει επανειλημμένα η BH.
Τι προγραμματίζεις από κυκλοφορίες; Είναι έτοιμα να κυκλοφορήσουν τα καινούργια μου ΕΡ στην Skudgeκαι την R-Zone για τα οποία είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Έχω έτοιμο επίσης ένα κομμάτι που θα βγει σύντομα στην BH, το οποίο έφτιαξα σε συνεργασία με έναν τελείως «τρελό» (σ.σ. νάτο πάλι το gnarly) παραγωγό απ’ το Βερολίνο με το όνομα Kuno. Είναι ένα παρανοϊκό κομμάτι και θα έχει κι ένα remix απ’ τον A Made Up Sound (aka 2562). Είμαι πολύ περίεργος να δω τις αντιδράσεις του κόσμου σε αυτό, χαχαχαχαχα…
Berceuse Heroique showcase, Σάββατο 7 Μαρτίου, 23:55 στο Six D.O.G.S. Είσοδος 8€
