Στα τέλη των 90ς η Αθήνα ατένιζε το μέλλον με αισιοδοξία. Μόλις είχε κερδίσει την υποψηφιότητα για τους Ολυμπιακούς αγώνες, το χρηματιστήριο είχε εκτοξευτεί, η οικονομία πήγαινε καλά και μετανάστες από όλα τα μέρη του κόσμου ερχόντουσαν να ζήσουν και να δουλέψουν εδώ.
Μικρές κοινότητες αρχίζουν να σχηματίζονται όπως των Φιλιππινέζων στους Αμπελόκηπους η των Πακιστανών στο Μεταξουργείο.
Οι Αλβανικής καταγωγής μετανάστες που από το 1991 διαχέονται μέσα στον ανθρώπινο ιστό της πόλης, αλλά και όλης της χώρας.
Για πρώτη φορά η Αθήνα έχει την προοπτική μιας φιλόξενης πολυπολιτισμικής πρωτεύουσας.
Μετά έσκασε η φούσκα του χρηματιστηρίου, έγινε η τρομοκρατική επίθεση στην Νέα Υόρκη, κάναμε τους Ολυμπιακούς αγώνες και χρεοκοπήσαμε.
