Όπως συμβαίνει πάντα με τα reboots που έρχονται αρκετά χρόνια μετά (17 στη συγκεκριμένη περίπτωση από το τέλος της σειράς Sex and the City και 11 από τη δεύτερη ταινία) σχεδόν κανείς από όσους θέλουν να έχουν μια άποψη (ή πληρώνονται γι’ αυτή) δεν είναι ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα. Για να είμαι ειλικρινής κι εγώ πίστευα ότι θα είμαι λίγο πιο κυνική παρακολουθώντας την έναρξη του And Just Like That χθες βράδυ.
Είναι πολλά τα spoilers, μη συνεχίσετε αν δεν θέλετε να μάθετε την υπόθεση
Έχοντας ολοκληρώσει και τα δύο πρώτα επεισόδια, διάβασα τις σημερινές κριτικές και… μπίνγκο, οι περισσότεροι σχολίαζαν κάθε τι, με κακεντρέχεια. Δεν λέω, κι εγώ βρήκα ατοπήματα, γραφικότητες ή άχαρες στιγμές (μεγάλη η εμμονή στο θέμα του πώς κάποιος πρέπει να προσέχει τι λέει για να μη χαρακτηριστεί ρατσιστής, αντίστοιχη εμμονή με το θέμα των λευκών μαλλιών της Μιράντα και κατά πόσο οι γυναίκες κάποιας ηλικίας πρέπει ή δεν πρέπει να τα βάφουν, αμήχανα αστεία περί σεξουαλικότητας και ηλικίας) αλλά, εντάξει βρε παιδιά, ας μην ξεχνάμε ότι, όπως αντίστοιχα συνέβη και με το reunion των F.R.I.E.N.D.S, είναι άδικο να αφορίζουμε κάτι που έχουμε αγαπήσει τόσο πολύ, απλώς και μόνο επειδή έχουν μεγαλώσει οι ήρωες όπως έχουμε μεγαλώσει και εμείς και έχουν αλλάξει και αυτοί όπως κι εμείς, με τα ψεγάδια τους, την κούρασή τους, την παρελθοντολαγνεία τους, ακόμα και τα γυαλιά πρεσβυωπίας τους.
Γιατί, συγγνώμη κιόλας, αν εγώ που πλησιάζω τα 50 πρέπει να τα φοράω για να γράψω αυτό το κείμενο, τότε δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι τόσο περίεργο να τα φορούν οι τρεις ηρωίδες που είναι γύρω στα 55. Helloοοο, έτσι είναι η ζωή μετά τα 45, τι να κάνουμε; Όπως λέει και η Μιράντα στη Σάρλοτ «Δεν μπορούμε να παραμείνουμε όπως ήμασταν». Δυστυχώς είναι και μία ηλικία που μας κάνει να αντιμετωπίζουμε πιο συχνά το γεγονός ότι σημαντικοί άνθρωποι χάνονται από τη ζωή μας εξαιτίας κάποιας αρρώστιας. Δυστυχώς. Και κάπως έτσι ένα βράδυ, στο πρώτο επεισόδιο του reboot, o Mr. Big πεθαίνει μετά από ένα ξαφνικό έμφραγμα. Οκέι, κι εγώ εξοργίστηκα, σοκαρίστηκα, έκλαψα γιατί θυμήθηκα δικές μου απώλειες και φώναξα και ένα «Γιατί ρε τον σκοτώσατε, τι σας έκανε; Είναι δυνατόν»; Αλλά κάπως έτσι δεν είναι η ζωή ρε γαμώτο; Για την ιστορία, η κλιμάκωση της συγκεκριμένης σκηνής είναι μαεστρική.
And just like that, η απώλεια του Big ξεπέρασε την απουσία της Σαμάνθα. Ευτυχώς δηλαδή γιατί έχει συζητηθεί τόσες φορές τους περασμένους μήνες αυτό το θέμα που έχει γίνει λίγο γραφικό. Εντάξει την κλάψαμε τη Σαμάνθα, πάει, μας άφησε και πήγε στο Λονδίνο, ας πάμε παρακάτω. Ας κρατήσουμε το γεγονός ότι όταν βλέπεις μια παρέα που επί πολλά χρόνια είχε γίνει δεύτερη οικογένειά σου, να μεγαλώνει παράλληλα με σένα, σε μια πόλη που ανακάμπτει μετά την πανδημία και τα lockdown (ναι, οι αναφορές στον Covid είναι αρκετές), είναι λίγο τραγικό να ασχολείσαι με τα μπότοξ, τις πλαστικές, τα φορέματα και το λίγο παλιακό χιούμορ που προσπαθεί να βρει τον χώρο του στο 2021. Γιατί αν τα ξεπεράσουμε όλα αυτά, εκείνο που κυριαρχεί είναι το συναίσθημα. Και αυτό είναι κάτι που οι δημιουργοί της σειράς ξέρουν να κάνουν καλά, να βγάζουν στην επιφάνεια το συναίσθημα. Της συντροφικότητας, της αγάπης, της απώλειας, της φιλίας, της απομάκρυνσης, της αναζήτησης, της νοσταλγίας. Θα σταθώ λοιπόν σε αυτό, γιατί όσο τα λεπτά προχωρούσαν, παρατηρούσα διαρκώς μικρές λεπτομέρειες και αναφορές στο παρελθόν, που με έκαναν να χαμογελάω.
- Το πρώτο βιβλίο της Κάρι, που είχε τον τίτλο Sex and the City, έχει περίοπτη θέση στα ράφια της βιβλιοθήκης στο σπίτι που μένει με τον Big. Το ετοίμαζε στην 5η σεζόν της σειράς.
- Στην 6η σεζόν η Κάρι είχε πάει στο Παρίσι και βλέπουμε τώρα κάποια αξεσουάρ με τον Πύργο του Άιφελ στην ντουλάπα της.
- Τη φράση «Hello Lovers», την είχε πει η Κάρι πρώτη φορά στην 4η σεζόν, όταν είδε κάτι ψηλοτάκουνες μπαρέτες σε μία βιτρίνα. Την επαναλαμβάνει εδώ, στο πρώτο επεισόδιο όταν ανοίγει τη ντουλάπα με τα παπούτσια.
- Το μουσικό θέμα του Sex and the City ακούγεται στους τίτλους του And Just Like That σε ένα διαφορετικό ρεμίξ.
- Παλιοί γκεστ επανεμφανίζονται και υπάρχουν και νέα πρόσωπα που δεν γνωρίζαμε την ύπαρξή τους. Για παράδειγμα μια παλιά φίλη της Κάρι που είχε επιχειρήσει να αφήσει τον άντρα της αλλά τελικά επέστρεψε σε αυτόν, έρχεται και πάλι να στάξει το φαρμάκι της. Και μάλιστα δεν διστάζει να το κάνει στην κηδεία του Big, λέγοντας «Μόνο εγώ θυμάμαι ότι είναι καθίκι»; Στην κηδεία επίσης μαθαίνουμε για την ύπαρξη του μεγάλου αδερφού του Big, ο οποίος βγάζει λόγο.
- Τα Cosmopolitan επιστρέφουν. Το κοκτέιλ που έγινε διάσημο μέσα από το SATC και κάποια στιγμή οι ίδιες αποφάσισαν να το απομυθοποιήσουν λέγοντας ότι σταμάτησαν να το πίνουν επειδή άρχισαν όλοι οι υπόλοιποι, κάνει πάλι την εμφάνισή του μέσα από μια φράση του Μάριο, του φίλου του Στάνφορντ. «Ελπίζω να σου αρέσει το Cosmo σου με λίγη δόση δράματος» λέει στην Κάρι, επειδή ο Στάνφορντ έχει μούτρα ύστερα από έναν καυγά τους.
- Η Σάρλοτ δεν έχει πλέον τη σκυλίτσα που είχε ονομάσει Ελίζαμπεθ Τέιλορ (έχουν περάσει και 17 χρόνια) και έχει αποκτήσει άλλο σκύλο που τον έχει ονομάσει Μπάρτον (από τον Ρίτσαρντ Μπάρντον, τον παθιασμένο έρωτα της Τέιλορ).
- Ο τίτλος του πρώτου επεισοδίου είναι “Hello it’s me”, όπως και ο τίτλος του τραγουδιού που παίζει στο πικάπ του Big και συνοδεύει τον τελευταίο τους χορό πριν πεθάνει. Στο 17ο επεισόδιο του 4ου κύκλου, το βράδυ πριν φύγει ο Big για τη Νάπα, οι δυό τους μοιράζονται τον τελευταίο τους χορό ακούγοντας το “Moonriver” από το πικάπ του.
https://www.youtube.com/watch?v=lLeCB7Kn-VE&ab_channel=jmms429
- Οι μπλε Manolo Blahnik γόβες του γάμου κάνουν την επιστροφή τους με έναν τραγικό τρόπο. Τις φοράει το βράδυ που αφήνει τον Big μόνο του και επιστρέφοντας τον βρίσκει στο πάτωμα του ντους ετοιμοθάνατο. Οι γαμήλιες γόβες καταστρέφονται από το νερό την ίδια στιγμή που εκείνος ξεψυχά και ο γάμος τους τελειώνει. Και πολλά μάτια ανά την υφήλιο δακρύζουν.
- Σε αυτή τη σκηνή, οι συντελεστές επιλέγουν για μουσική υπόκρουση το ίδιο τραγούδι που είχε ακουστεί στο φινάλε της αρχικής σειράς, τη στιγμή που αποκαλύφθηκε για πρώτη φορά σε όλους μας, το όνομα του Big. Ήταν η στιγμή πριν τους τίτλους του τέλους, που χτύπησε το κινητό της Κάρι και είδαμε το όνομα Τζον. Το όνομα που φωνάζει με απόγνωση η Κάρι έχοντάς τον στην αγκαλιά της, προσπαθώντας -μάταια- να τον κρατήσει στη ζωή. To τραγούδι είναι το “You’ve got the love” από Florence and the Machine.
Αν τώρα επιλέξετε μετά από όλο αυτό το δράμα, να σχολιάσετε ρυτίδες, λευκές τρίχες και όλα όσα χωρίζουν την Sarah Jessica Parker με την Kim Cattrall, ε τότε, I rest my case που λένε και στο Αμέρικα.
