«Θύμα» του κορωνοϊού και η σειρά του Ant1 που έχει σπάσει τα μηχανάκια τηλεθέασης, οι «Αγριες Μέλισσες». Αφού θα χρειαστεί να περιμένουμε -όσο χρειαστεί, όσο είναι ασφαλές για όλους- για να ξαναρχίσουν τα γυρίσματα.
Μέχρι τότε, η σειρά θα προβάλλεται από την αρχή, από Δευτέρα ως και Πέμπτη, όπως πάντα, στις 10.15 κάθε βράδυ, με διπλό επεισόδιο.
Όχι, δεν θυμήθηκα τις «Αγριες Μέλισσες» τώρα που είναι κλειστά τα θέατρα.. Έτσι κι αλλιώς η σειρά συνδέθηκε απολύτως με τη φετινή θεατρική σεζόν. Κι όχι γιατί ο κόσμος καθόταν στο σπίτι για να τη δει και δεν πήγαινε στα θέατρα -αναληθές-, αλλά γιατί τη… συναντούσα και στα θέατρα, όλο το χειμώνα. Θέλω να πω, συναντούσα τους περισσότερους από τους πρωταγωνιστές της, κάθε φορά που βρισκόμουν σε επίσημη πρεμιέρα και τύχαινε ένας από τους ηθοποιούς της σειράς να παίζει στην παράσταση: η Μαρία Κίτσου στον «Μακμπέθ» του Εθνικού Θεάτρου, ο Λεωνίδας Κακούρης και η Κατερίνα Διδασκάλου στις «7 Αναζητήσεις» στο Δημοτικό του Πειραιά, η Έλλη Τρίγγου στον «Ρινόκερο». Το καστ της σειράς σύσσωμο σχεδόν παρευρισκόταν στις επίσημες πρεμιέρες των συναδέλφων τους, οι θεατές σχολίαζαν πριν, στο διάλειμμα και μετά, πώς είναι ο Δούκας, τι έκανε η Μυρσίνη, η Δρόσω, η Ασημίνα, ο Κυπραίος, ο δάσκαλος, η Θεοδοσία, η Ρίζω, η Βιολέττα… Έτσι, με τα ονόματα που έχουν στη σειρά, τους γνωρίζουν πια όλοι. Κι ας μετέχουν και αρκετοί έμπειροι θεατρικοί ηθοποιοί, όπως ο Γιώργος Γάλλος ή η Αλίκη Αλεξανδράκη. Πλέον όλοι ξέρουν τον πρώτο ως Μιλτιάδη και τη δεύτερη ως Δέσπω, την Μις Μαρπλ από το Διαφάνι.
Είναι σίγουρο ότι οι ρόλοι τους στη σειρά θα ακολουθούν τους περισσότερους από τους ηθοποιούς που παίρνουν μέρος για χρόνια, όπως ο συνταγματάρχης Βαρτάνης τον Άγγελο Αντωνόπουλο στον «Αγνωστο Πόλεμο» ή η Σελήνη την Ελένη Κούρκουλα στη «Λάμψη» ή ο Λούης τον Γιώργο Νινιό στα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά».
Το Διαφάνι, λοιπόν, ένα χωριό κάπου στη Θεσσαλία στα τέλη της δεκαετίας του ’50 είναι ο τόπος της ιστορίας. Με πλούσιους και φτωχούς, με τσιφλικάδες και κολίγους, με πολλά ζευγάρια νόμιμα και πολύ περισσότερα παράνομα και διαρκώς ανανεούμενα, με φονικά που ζητούν τη λύση τους, με ισχυρές φιλίες και ύπουλες αντιζηλίες.
Δύο είναι οι βασικοί πόλοι της ιστορίας: η οικογένεια των αδελφών Σταμίρη (της Λενιώς, της Ασημίνας και της Δρόσως) και η οικογένεια του προύχοντα Δούκα Σεβαστού. Και σταδιακά παίζει ενεργό ρόλο κι η άλλη διακλάδωση της οικογένειας Σεβαστού, η οικογένεια του Μιλτιάδη Σεβαστού και του γιου του Λάμπρου, και γίνεται περίπου η φωνή της σωφροσύνης και της αξιοπρέπειας, που μοιάζει να νικάει τη δύναμη, τα πλούτη και την αναλγησία του προύχοντα Δούκα Σεβαστού, κυρίως όταν συναντιέται με την τόλμη και τη μαχητικότητα της Λενιώς Σταμίρη και με τον μυστηριώδη τυχοδιωκτισμό του Κυπραίου. Και φυσικά γύρω από τα κεντρικά πρόσωπα υπάρχουν όλοι οι κλασικοί χαρακτήρες, που είχαν τον δικό τους ρόλο στις μικρές κοινωνίες. Είτε γιατί είχαν κάποιο ρόλο στην κοινωνική ιεραρχία (πρόεδρος κοινότητας, παπάς, δάσκαλος, αστυφύλακας, ιδιοκτήτης (ιδιοκτήτρια στην προκειμένη περίπτωση) του καφενείου, μοδίστρα, μαμή
Όλα υπάρχουν στις «Αγριες Μέλισσες», ένα σίριαλ σχεδόν καθημερινό -τα επεισόδια προβάλλονται τέσσερις φορές την εβδομάδα. Και νουάρ έχει, και έρωτες και πάθη έχει, και άλυτες υποθέσεις από τον πόλεμο έχει, και κοινωνικές διεκδικήσεις έχει.
Τις έχω δει αρκετές φορές τις «Άγριες Μέλισσες». Στην αρχή από περιέργεια. Στη συνέχεια γιατί ξέρει να κρατάει τον θεατή. Και πιστεύω ότι είναι μια σειρά που ξέρει πώς να κερδίσει τον τηλεθεατή. Κι ας έχει τόσες δόσεις φεμινισμού το σενάριο που θα το ζήλευε και η Σιμόν ντε Μποβουάρ· κι ας κυριαρχεί το μότο ότι, παρά τις αναποδιές, στο τέλος το δίκαιο θα θριαμβεύσει· κι ας παραείναι φροντισμένες και τολμηρές ενδυματολογικά οι γυναίκες στο Διαφάνι του 1958· κι ας είναι προφανές το vintage που κυριαρχεί στους εσωτερικούς χώρους· κι ας μοιάζουν συχνά οι διάλογοι σα να έρχονται όχι από το 1958 αλλά από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Υπάρχουν διάφορα τέτοια ατοπήματα, που από ένα σημείο και μετά μοιάζουν χαριτωμένα. Τα παίρνεις απόφαση. Γιατί εξακολουθεί κάτι να σε κρατάει μπροστά στη μικρή οθόνη. Τι ακριβώς;
Πρώτ’ απ’ όλα το εξαιρετικό κάστινγκ της σειράς, με τον τρόπο που οι κινηματογραφικοί σκηνοθέτες επιλέγουν τους ηθοποιούς. Μετά είναι οι ίδιοι οι ηθοποιοί, γνωστοί και λιγότεροι γνωστοί μέχρι ν’ αρχίσει η σειρά, που πατάνε στη θεατρική τους παιδεία και εμπειρία, δηλαδή αρκετά συχνά παίζουν με τον τρόπο του θεάτρου, κι αυτό δημιουργεί άλλου είδους οικειότητα. Η δοσολογία μυστηρίου και σασπένς είναι στις σωστές δόσεις, τόσο όσον να κρατούν τον τηλεθεατή σε εγρήγορση για τη συνέχεια. Γιατί η σεναριογράφος της σειράς (Μελίνα Τσαμπάνη), έκανε κάτι πολύ έξυπνο: ανακάτεψε αυτά που κεντρίζουν το ενδιαφέρον και είναι οικείες καταστάσεις στο σύγχρονο κοινό (ιδίως στο ερωτικό και στο νουάρ επίπεδο, αλλά και στη θέση άντρα-γυναίκας) με τη vintage όψη που και γοητεύει και είναι της μόδας. Γιατί παραπέμπει σε εικόνες από πολλές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, δραματικές ή κωμικές, που κινητοποιούν το συλλογικό ασυνείδητο του θεατή. Δεν ξέρω αν η ίδια ή η ανάλογη υπόθεση θα είχε την αντίστοιχη ανταπόκριση, εφόσον εκτυλισσόταν σε αστικό περιβάλλον. Κι ίσως ακριβώς η τοποθέτηση της ιστορίας των Σεβαστών και των αδελφών Σταμίρη στο Διαφάνι, που έγινε το πιο γνωστό χωριό της Ελλάδας, να εξηγεί σε σημαντικό βαθμό το γιατί πέτυχαν τόσο πολύ οι «Άγριες Μέλισσες».
Σκηνοθεσία σειράς: Λευτέρης Χαρίτος
Σκηνοθέτες: Σπύρος Μιχαλόπουλος, Σταμάτης Πατρώνης
Σενάριο: Μελίνα Τσαμπάνη
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Βαγγέλης Κατριτζιδάκης
Σκηνογράφος Αντώνης Χαλκιάς
Πρωταγωνιστούν οι ηθοποιοί: Μαρία Κίτσου, Έλλη Τρίγγου, Κατερίνα Διδασκάλου, Γιάννης Στάνκογλου, Λεωνίδας Κακούρης, Γιώργος Γάλλος, Παύλος Ορκόπουλος, Δανάη Μιχαλάκη, Θεοφανία Παπαθωμά, Γιώργος Σουξές, Αλίκη Αλεξανδράκη, Γιώργος Μακρής, Χριστίνα Χειλά Φαμέλη, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Αναστάσης Ροϊλός, Γιάννης Κουκουράκης, Χρήστος Πλαΐνης, Κωνσταντίνος Δανίκας, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Γιώργος Γεροντιδάκης, Μαρία Πετεβή, Θανάσης Κουρλαμπάς, Αμαλία Καβάλη, Κωστής Σαββιδάκης, Βαγγέλης Αλεξανδρής, Δανάη Λουκάκη, Ιωάννης Αθανασόπουλος, Μαρία Αντουλινάκη, Ελένη Καρακάση, Γιώργος Ηλιόπουλος, Γρηγόρης Γιαννόπουλος.
