Θεσμοθετημένο ορόσημο του τέλους της σεζόν, για τις περισσότερες παραστάσεις, είναι η Κυριακή των Βαΐων. Αρκετές από τις αθηναϊκές παραστάσεις που κλείνουν τον κύκλο της σεζόν στην Αθήνα, συνεχίζουν σε σκηνές της περιφέρειας, κυρίως στη Θεσσαλονίκη. Ελάχιστες παραστάσεις συνεχίζονται μετά το Πάσχα, ακόμα λιγότερες κάνουν πρεμιέρα.
Τέλος σεζόν, λοιπόν, εποχή απολογισμών. Στις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς που πέρασε θα σταθώ σ’ αυτό το κείμενο, στους ρόλους που εντυπωσίασαν και ξεχώρισαν. Aντλώντας από τις παραστάσεις που είδα, φυσικά.
• Ο Γιάννης Νιάρρος ως Κρίστοφερ στο έργο του Σάιμον Στήβενς «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα», (βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάρκ Χάντον). Παρουσιάζεται στο θέατρο «Τζένη Καρέζη» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου και θα συνεχιστεί στο ίδιο θέατρο και την ερχόμενη σεζόν.
Ο Γιάννης Νιάρρος
• Η Βασιλική Τρουφάκου ως Σύλβια στο έργο της Νίνα Ρέιν «Φυλές», στο θέατρο «Σταθμός» σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά.
Η Βασιλική Τρουφάκου (με το Μάνο Καρατζογιάννη)
• Ο Γιωργής Τσουρής στο δικό του έργο «170 τετραγωνικά (moonwalk)», που συνυπογράφει με τον σκηνοθέτη της παράστασης, Γιώργο Παλούμπη, και παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο.
Ο Γιωργής Τσουρής
Αυτές οι τρεις ερμηνείες ζωντανεύουν άτομα με ιδιαιτερότητες, (ψυχολογικές, διανοητικές ή σωματικές), τρεις ερμηνείες που χαρακτηρίζονται από ευαισθησία και βάθος για ιδιαίτερους χαρακτήρες ανθρώπων, για διάφορες περιπτώσεις «διαφορετικών».
• Ο Χάρης Φραγκούλης ως Τομ στον «Γυάλινο κόσμο» του Τενεσί Γουίλιαμς, που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Καραντζάς στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας.
Ο Χάρης Φραγκούλης
• Η Σύρμω Κεκέ ως Σόνια στον «Θείο Βάνια» του Αντον Τσέχωφ που σκηνοθέτησε η Μαρία Μαγκανάρη. Η παράσταση, μετά την πολύ επιτυχημένη ολιγοήμερη παρουσία της θα συνεχιστεί την ερχόμενη σεζόν από τον Οκτώβριο ως τις αρχές Ιανουαρίου, σε νέα στέγη, στο Bios, ως ανεξάρτητη παραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Η Σύρμω Κεκέ
• Ο Μιχάλης Συριόπουλος, ο βραβευμένος με το φετινό βραβείο «Δημήτρης Χορν», ερμήνευσε τον Τζόρντι, στο έργο του Ζουζέπ Μαρία Μιρό «Η αρχή του Αρχιμήδη» που σκηνοθετεί ο Βασίλης Μαυρογεωργίου στο Scrow Theater.
Μιχάλης Συριόπουλος
• Κι αν οι πιο πάνω ηθοποιοί είναι νέοι, νεότεροι ή νεότατοι, υπάρχουν πολλοί έμπειροι και με θητεία πολλών χρόνων που άφησαν το αποτύπωμά τους στις φετινές παραστάσεις. Ο Γιώργος Γάλλος και για τις δύο φετινές ερμηνείες του (στο «Ξύπνα Βασίλη» του Δημήτρη Ψαθά, σε σκηνοθεσία Αρη Μπινιάρη, στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου και στον «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ που σκηνοθετεί η Κατερίνα Ευαγγελάτου στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά)· η Εφη Σταμούλη ως Σωτηρία Μπέλλου στο «Σωτηρία με λένε» που σκηνοθέτησε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου η Χριστίνα Χατζηβασιλείου. Και βέβαια ο Μιχαήλ Μαρμαρινός ως Αλσέστ στον «Μισάνθρωπο» του Μολιέρου που σκηνοθετεί ο Γιάννης Χουβαρδάς στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού.
Ηταν οι ξεχωριστοί ρόλοι, ανάμεσα σε πολλές καλές ερμηνείες της χρονιάς που σε λίγο ολοκληρώνει το μεγάλο μέρος της φετινής σεζόν. Οχι ότι δεν υπήρχαν κι άλλες. Οχι ότι δεν υπήρχαν πολλοί καλοί δεύτεροι ρόλοι ή και πρώτοι. Πάντα όμως κάποιοι ξεχωρίζουν παραπάνω.
