Τα γραφεία του μακελεμένου Charlie Hebdo είναι διαλυμένα και σφραγισμένα, όπως εμφανίζονται στις εικόνες που δίνουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Η δε τηλεφωνική γραμμή του -δοκίμασα αρκετές φορές- έχει ένα επαναλαμβανόμενο, λαχανιασμένο μπιπ- μπιπ. Αυτό υποδηλώνει είτε ότι είναι κομμένη, είτε ότι παρακολουθείται. Όποιος γνωρίζει την μέχρι σήμερα τακτική τού εντύπου δεν εκπλήσσεται που σήμερα τη μεγαλύτερη απάντηση, με τα τραύματα της δολοφονικής επίθεσης ακόμα νωπά, στέλνουν οι ίδιοι οι επιζήσαντές του. Έχουν φουλάρει τις μηχανές, κάνοντας «όλες τις ενέργειες για να ξαναβγεί φύλλο την Τετάρτη», όπως λέει στην Popaganda η ανταποκρίτρια του Charlie Hebdo στη χώρα μας Angelique Kourounis. Προσωρινή στέγη βρήκαν στη Liberation: «Μας παραχώρησε τα γραφεία της, όπως είχε κάνει και την πρώτη φορά, το 2012, που τα γραφεία μας είχαν δεχτεί επίθεση».
Το έντυπο θα κυκλοφορήσει σε ένα εκατομμύριο αντίτυπα, αντί για το σταθερό τιράζ των 60.000. «Δεν θα είναι 17 σελίδες, αλλά 7 και το περιεχόμενο θα κινηθεί ακριβώς στην ίδια μέχρι σήμερα γραμμή μας».
Στο Charlie Hebdo οι απειλές «με μέιλ και με τηλεφωνήματα» ήταν καθημερινότητα. «Οταν δέχεσαι απειλές, επειδή είναι ανώνυμες, δεν μπορείς να ξέρεις από ποιον προέρχονται. Το περιοδικό σατίριζε κάθε εξουσία, στρατό, θρησκεία και ολοκληρωτισμό. Ο καθένας που αισθάνεται τον εαυτό του θιγμένο μπορεί να διατυπώσει απειλή. Αυτό που ζήσαμε είναι η εφαρμογή της απειλής», διαπιστώνει η Angelique Kourounis.
Οι απειλές αλλά και η πρώτη επίθεση το 2012 είναι η αιτία που δυο από τους αρχισυντάκτες, ο Charb, που δολοφονήθηκε στην επίθεση, και ο Riss που είναι τραυματίας, ζούσαν τελευταία υπό αστυνομική προστασία -του Riss είχε πρόσφατα διακοπεί. Ούτε μετά την πρώτη επίθεση άλλαξε η πολιτική της εφημερίδας, ούτε και σήμερα αποτελεί πρόθεσή της. «Δεν αλλάζουμε τακτική», ξεκαθαρίζει η Angelique Kourounis, η οποία, όσο μιλάμε, βρίσκεται σε ένταση και στα τηλέφωνα με τους επιζήσαντες συναδέλφους της στο Παρίσι. «Η ρότα μας θα είναι «ακόμα μεγαλύτερος σαρκασμός, ακόμα μεγαλύτερη σάτιρα. Σάτιρα των πάντων!»
H Angelique Kourounis στη χτεσινή συγκέντρωση στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας.
«Με την επίθεση δεν θέλουν να φιμώσουν μόνο εμάς», προσθέτει. «Εμείς είμαστε το πιο ακραίο σύμβολο της ελευθερίας, που αυτοί δεν μπορούν να αντέξουν. Είναι λάθος να λένε «χτύπησαν την ελευθερία του Τύπου». Χτυπώντας το Charlie Hebdo χτυπάνε την ελευθερία να σκέφτεσαι διαφορετικά και με αυθάδεια».
Το κλίμα δεν είναι «παγωμένο» μόνο μεταξύ των ανθρώπων του εντύπου: «Όλοι οι Γάλλοι έχουν παγώσει, παρ΄όλο που ξέρουν τι θα πει τρομοκρατική επίθεση. Είχαμε πάντα επιθέσεις, ειδικά τη δεκαετία του ‘80, από την άκρα Αριστερά, την άκρα Δεξιά, τους Παλαιστίνιους ή τους Αρμένιους Αγωνιστές. Δεν είναι κάτι καινούριο αυτό που συνέβη στο Charlie Hebdo. Το καινούριο είναι ότι πάντα ανάλογες επιθέσεις συνέβαιναν από τα άκρα ή από μειονότητες. Τώρα η επίθεση έγινε από Γάλλους πολίτες. Δεν είναι κάτι, με άλλα λόγια, που σχετίζεται με τους μετανάστες, όσο και να χτυπιέται γι’ αυτό ο Σαμαράς. Έχουμε τον πόνο μας, έχουμε και την ντροπή μας, με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού. Και κανείς δεν βγήκε να του πει ότι αυτοί οι μακελάρηδες που σκότωσαν Γάλλους είναι Γάλλοι».
Υπάρχει και ακόμη μια πρωτιά στο προχτεσινό μακελειό, επισημαίνει η συνομιλήτριά μου: «Αυτοί που ανέκαθεν σατιρίζαμε ήταν η Εκκλησία, το Βατικανό, η Βασίλισσα της Αγγλίας, η Λεπέν, ο Σαρκοζί, ο Ολάντ. Κι όλοι με μια φωνή σήμερα καταδίκασαν την επίθεση. Ο Ολάντ υπήρξε πάρα πολύ αποφασισμένος. Έπαιξε τον καλύτερο ρόλο του ως τώρα. Δεν λούφαρε». Το γαλλικό Κράτος θα διαθέσει ένα εκατομμύριο ευρώ για την επανέκδοση του Charlie Hebdo. Η Google για τον ίδιο λόγο σκοπεύει να δώσει 200.000 ευρώ.
Η Angelique Kourounis, ως ανταποκρίτρια του Charlie Hebdo τα τελευταία πέντε χρόνια, έχει δημοσιεύσει έρευνες και ρεπορτάζ για τη Χρυσή Αυγή, τον Ρωμανό, την Ελληνική κρίση, την παρένθετη μητέρα, τα «γελοία-όπως λέει- σποτ» του ΕΟΤ κ.ά., ενώ αυτό τον καιρό ετοίμαζε ένα θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ελπίζει ότι «η Ελλάδα θα δώσει άλλη ρότα στην Ευρώπη, γιατί μπορεί να το κάνει».
Διαβάστε επίσης πόσο κοντά είμαστε ως κοινωνία στις αξίες του Charlie Hebdo για το οποίο θρηνούμε, στη νέα στήλη του Παναγιώτη Μένεγου
Διαβάστε επίσης γιατί η επόμενη μέρα της επίθεσης μοιάζει δυσοίωνη για την Ευρώπη, στη νέα στήλη του Δημήτρη Πολιτάκη.
