φωτογραφία: Ιωάννα Ρουφοπούλου
Όλοι έχουμε φάει βρώμικο. Όλοι έχουμε τις αγαπημένες μας καντίνες. Έχουμε όλοι όμως τον ίδιο ορισμό για το τι είναι junk food; Πολλές οι απορίες, θα απαντηθούν όμως αυτήν την Παρασκευή στις 20:00 στην παράλληλη δράση που διοργανώνει η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στην Διπλάρειο Σχολή, στο πλαίσιο της έκθεσης Stranges Cities: Athens. Εκεί ο σεφ Βασίλης Καλλίδης θα μας απελευθερώσει δείχνοντας πως για τον καθένα μας το «βρώμικο» μπορεί να είναι κάτι διαφορετικό.
Στην Διπλάρειο λοιπόν θα στηθεί μια pop up κουζίνα με κοινό τραπέζι και ετερόκλιτα υλικά που ο Βασίλης Καλλίδης έχει μαζέψει από τα αγαπημένα του μέρη στην Αθήνα. Τι εννοούμε ετερόκλιτα; Ο ίδιος ο Βασίλης μας αποκαλύπτει «θα υπάρχουν από φύκια μέχρι καραμελίτσες από περίπτερο. Θέλω να δω πώς οι Αθηναίοι αντιλαμβάνονται την έννοια του “βρώμικου” και ταυτοχρόνως να τους απελευθερώσω. Γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ότι στο street food είμαστε συντηρητικοί σε σχέση με άλλες χώρες όπως πχ. η Αμερική, το Βιετνάμ, η Γερμανία. Έχουμε μια συγκεκριμένη “συνταγή” στο μυαλό μας για το τι είναι βρώμικο αλλά εγώ θέλω να τους αφήσω ελεύθερους και μαζί με τη βοήθεια μου να φτιάξουμε ακόμη και πράγματι που ίσως φαντάζουν ότι δεν είναι βρώσιμα όπως ένα σάντουιτς με γουρουνόπουλο, σαντιγί και χαβιάρι. Δεν ξέρουμε αν από πριν αν το αποτέλεσμα θα είναι καλό αλλά αξίζει να πειραματιστούμε. Άλλωστε το βρώμικο είναι ένα φαγητό της νύχτας άρα οφείλει να είναι πιο απελευθερωμένο. Λόγω ώρας βέβαια και λόγω διάθεσης η γεύση μας είναι πιο στρογγυλεμένη, θέλω να πω ότι οι κοτομπουκιές –που είναι από τις αγαπημένες μου- είναι ένα φαγητό που το ανέχομαι περισσότερο σε αυτό το πλαίσιο και είναι κάτι που δεν θα έτρωγα εύκολα την ημέρα, που ίσως έχω άλλες απαιτήσεις».
Πάνω εκεί δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω ποιο είναι το ιδανικό «βρώμικο» για εκείνον για να πάρω την άμεση απάντηση «Σίγουρα μια μεγάλη “παντόφλα” με διπλό τυρί –γιατί αγαπώ το τυρί- με μπιφτέκι σπιτικό, ιδανικά φτιαγμένο από τα χέρια της μαμάς, με μαϊντανό, τομάτα, κέτσαπ, μουστάρδα, αγγουράκι πίκλες και ταμπάσκο. Όμως εδώ να πούμε ότι το “βρώμικο” σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα φαγητό που μπορούμε να το τρώμε καθημερινά γιατί είναι πάρα πολύ παχυντικό, μπορούμε όμως να το επιτρέπουμε στον εαυτό μας κάποιες, λίγες, φορές στον χρόνο».
φωτογραφία: Πηνελόπη Γερασίμου
Και ενώ μου έχω ανοίξει η όρεξη του ζητάω να μας καθοδηγήσει και να μας προτείνει τις αγαπημένες του καντίνες στην Αθήνα. «Μα αυτό είναι εύκολο και μάλιστα θα στις αναφέρω με σειρά αγάπης. Πρώτη είναι η καντίνα στην πύλη Ε2 στον λιμάνι του Πειραιά, που ανήκει στον κ. Πλαστήρα, βαφτισιμιό του Νικολάου Πλαστήρα, και στην κ. Άννα. Εκεί θα φας το καλύτερο σουβλάκι, λεπτό, τραγανό, όσο πρέπει ψημένο για να διατηρεί το κατάλληλο λιπάκι και τις φοβερές χειροποίητες τηγανιτές πατάτες της κ. Άννας που ετοιμάζονται στην καθαρότερη φριτέζα της Αθήνας. Ακολουθεί η καντίνα του Ανδρέα στην πλατεία Παναγίτσας, πίσω από το δημαρχείο Ταύρου όπου φτιάχνουν σάντουιτς με χειροποίητο σουβλάκι κοτόπουλου, φρεσκότατες τηγανιτές πατάτες, μπόλικη μαγιονέζα και μουστάρδα, καυτερό πιπέρι και τυρί και θεωρώ ότι είναι η ελληνική εκδοχή του φημισμένου “Cuban sandwich” που αγαπούν τόσο οι Αμερικάνοι. Τέλος η καντίνα του Μπίλυ, στην Εθνάρχου Μακαρίου, στο Περιστέρι, δύο βήματα από τον Κηφισό, πεντακάθαρη, γιατί το «βρώμικο» καλύτερα να μην είναι κυριολεκτικό, ευγενέστατο και εξυπηρετικό σέρβις και σούπερ γεύση».
Φτιάξε το δικό σου “βρώμικ. Εργαστήριο με τον σεφ Βασίλη Καλλίδη. Διπλάρειος Σχολή, Παρασκευή 8 Μαΐου, στις 20:00. Κόστος: Κόστος: 7 €, Διπλάρειος Σχολή, Πλατεία Θεάτρου 3
