popaganda_pict_vivlio

Το ιδιάζον γνώρισμα της τρομοκρατίας στον 20ο αιώνα δεν είναι το εύρος της – παρότι δεν είχε προηγούμενο. Ήταν το γεγονός ότι είχε ως στόχο την τελειοποίηση της ανθρώπινης ζωής – στόχος που ενυπάρχει στον ολοκληρωτισμό. Ο Τρότσκι στο «Λογοτεχνία και Επανάσταση» δεν γράφει για κοινωνικές αλλαγές, αλλά για την τροποποίηση της ανθρώπινης φύσης. Οι μπολσεβίκοι (σε αντίθεση με τους ναζί που το προσέγγιζαν με φυλετικούς όρους) σκόπευαν να δημιουργήσουν έναν νέο τύπο ανθρώπου, τον «σοσιαλιστικό άνθρωπο». Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 χρησιμοποιούνταν άνθρωποι – Γερμανοί και Ιάπωνες αιχμάλωτοι πολέμου, στρατιώτες και διπλωμάτες, Πολωνοί, Κορεάτες και Κινέζοι, πολιτικοί κρατούμενοι και «εθνικιστές» κάθε είδους (συμπεριλαμβανομένων και των Εβραίων) – ως πειραματόζωα σε ιατρικά πειράματα στη φυλακή Λουμπιάνκα στο κέντρο της Μόσχας.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ο Στάλιν ανέθεσε στον Ίλια Ιβάνοφ (εκτροφέα αλόγων, δίασημο για το λανσάρισμα της τεχνητής γονιμοποίησης αλόγων κούρσας) να διασταυρώσει πίθηκους με ανθρώπους με στόχο μια νέα ράτσα στρατιώτη – «έναν νέο ανίκητο άνθρωπο»: τα πολλά πειράματά του φυσικά απέτυχαν. 

Τα πειράματα αυτά παρέμειναν άγνωστα για δεκαετίες, καθώς στην Σοβιετική Ένωση κυριαρχούσε κλίμα πρωτοφανούς έξαρσης σε αριθμούς και εξουσία των υπηρεσιών ασφαλείας: η Τσέκα (μυστική σοβιετική αστυνομία) είχε 250.000 υπαλλήλους το 1921 και μόνο στο διάστημα 1917-1923 πραγματοποίησε 200.000 εκτελέσεις. Ακόμα και ο, αδιανόητης έκτασης, λιμός της αρχής της δεκαετίας του 1930 στην Ουκρανία, που άφησε πίσω του 5.000.000 θύματα, δεν έγινε γνωστός στη Δύση. Οι εκτοπισμοί ολόκληρων λαών (Γερμανοί του Βόλγα, Τατάροι της Κριμαίας) ισοδυναμούσαν με γενοκτονία και φυσικά, υπήρχαν τα γκούλαγκ.

d0729f0445549411fab9e84ddc5ce443_XL

Ο «Τομέας Δώδεκα» – το τρίτο βιβλίο της σειράς του William Ryan με τον αστυνόμο Κόρολεβ (μετά τα «Το Ματωμένο Λιβάδι» και «Ο Ιερόσυλος») – ασχολείται με τα δύο αυτά μοτίβα: βρισκόμαστε στην καρδιά του Μεγάλου Τρόμου του Στάλιν, το καλοκαίρι του 1937, όταν ανατίθεται στον Κόρολεβ να διαλευκάνει τους φόνους δύο εξεχόντων επιστημόνων που έκαναν μυστικές έρευνες. Ο Κόρολεβ θα βρεθεί υπό έντονη πίεση να λύσει το αίνιγμα γρήγορα, καθώς υπάρχουν πολλοί που ενδιαφέρονται να αποκαλυφθεί η αλήθεια και άλλοι τόσοι που προσπαθούν να εξαφανιστεί το θέμα όσο πιο ησυχα γίνεται. Η ζωή του αστυνόμου (καθώς και του δεκάχρονου υιού του) θα βρεθεί σε κίνδυνο και ο μόνος τρόπος να σωθεί θα είναι να αποκαλύψει τα απάνθρωπα πειράματα των επιστημόνων σε παιδιά και ενήλικους. 

Παρακολουθούμε την εναγώνια προσπάθεια του Κόρολεβ να ισορροπήσει ανάμεσα στην αποκάλυψη της αλήθειας και την προσωπική του επιβίωση σε μια άγρια εποχή όπου άνθρωποι εξαφανίζονται από τη μια στιγμή στην άλλη. O έμπειρος Ryan πετυχαίνει να παρουσιάσει μια σφιχτή ιστορία που διατηρεί την ένταση της ως το τέλος του βιβλίου, ενώ περιγράφει σωστά την ιστορική περίοδο, στην οποία έχει εντρυφήσει και στα προηγούμενα βιβλία της σειράς.