Η Μαρίνα Φωκίδη “δένει” σ’ ένα βιβλίο κάτι από την εμπειρία του 2023 Ελευσίς

Σινεμά Παράδεισος: Βιομηχανίες Συνύπαρξης, από τις Εκδόσεις του 2023 Ελευσίς – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ένα βιβλίο  η Μαρίνα Φωκίδη, πάνω στο ομώνυμο project που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της 2023 Ελευσίς – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, και κατά το οποίο παρουσιάστηκαν 24 ταινίες, 22 καλλιτεχνών από 12 διαφορετικές χώρες.

Το πρόγραμμα εκτυλίχθηκε σε ένα θερινό σινεμά στην Ελευσίνα, δίπλα στην θάλασσα, καταμεσής της βιομηχανικής ζώνης και της πραγματικότητας που την περιβάλει, λίγα μέτρα μακριά από τα ερείπια ενός από τους πιο σημαντικούς λατρευτικούς χώρους της αρχαίας Ελλάδας στον οποίο τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια: η μύηση στον κύκλο της ζωής και του θανάτου. 

Την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου, στις 7 μ.μ. στο Hyper Hypo, θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου και μια ενδιαφέρουσα συζήτηση όπου θα παρευρεθούν οι: Μιχαήλ Μαρμαρινός (γενικός καλλιτεχνικός διευθυντής 2023 Ελευσίς – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης), Μενέλαο Καραμαγγιώλη (σκηνοθέτη), Κίκα Κυριακάκου (καλλιτεχνική διευθύντρια PCAI), Θοδωρής Προδρομίδης (εικαστικό), Πάνος Χαραλάμπους (εικαστικό), Στάθης Μητρόπουλος (σχεδιαστής του βιβλίου) και Μαρίνα Φωκίδη (επιμελήτρια, συγγραφέας τέχνης, εμπνεύστρια της έκδοσης). Θα ακολουθήσει υπογραφή του βιβλίου.

Η Μαρίνα Φωκίδη σημειώνει: «Μια τέτοια νύχτα του αποκαλόκαιρου ακριβώς ένα χρόνο πριν, τα φώτα έσβηναν, οι κουβέντες σταμάταγαν σιγά σιγά, τα τζιτζίκια έπαυαν και αυτά σε συμπαράσταση και άρχιζε η προβολή των ταινιών – οι περισσότερες από τις οποίες δεν αναφέρονταν σε διασκεδαστικές αφηγήσεις απόδρασης, αλλά στην απτή πραγματικότητα και σε διαφορετικούς τρόπους αντίστασης σε αυτήν.  

Αυτό ήταν και το πείραμα μας: Πώς να στρέψουμε την οθόνη προς τα έξω, λες και ήταν καθρέπτης του άμεσου κυριολεκτικού περίγυρου της, προκειμένου να ονειρευτούμε η καθεμία και ο καθένας από το δικό της/του «τοπικό περιορισμό» και να σκεφτούμε νέους και παλιούς τρόπους επανένωσης. 

Τώρα, ένα χρόνο μετά, σας προσκαλούμε να κουβεντιάσουμε (με τα φώτα πια ανάμενα) περί μέθεξης και αυτού που τελικά μένει. Ελπίζουμε αυτό το βιβλίο, ως μια μορφή προσωπικού ημερολογίου και μαζί άτυπου εγχειριδίου το οποίο ξεπερνά την αφηγηματική εξιστόρηση παρελθοντικών γεγονότων, να πυροδοτήσει ιδέες και ταυτόχρονα άλλα τέτοια πειράματα σε αναπάντεχους τόπους και χρόνους».