Καθώς ο κόσμος θαύμαζε τους εμπνευστικούς αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, ένα άλλο, εξίσου σημαντικό γεγονός βρισκόταν στον ορίζοντα: οι Παραολυμπιακοί Αγώνες. Παρά τα αξιοσημείωτα επιτεύγματα των αθλητών που συμμετέχουν όμως, οι Παραολυμπιονίκες συχνά δεν λαμβάνουν την ίδια κάλυψη με τους Ολυμπιονίκες από τα μέσα ενημέρωσης. Από την τελετή έναρξης έως την τελετή λήξης, υπάρχει παραδοσιακά λιγότερη κάλυψη των παραολυμπιακών εκδηλώσεων, λιγότερες συνεντεύξεις σε βάθος και περιορισμένη έκθεση των αθλητών. Αυτή η έλλειψη προβολής δυσκολεύει όσες και όσους αγωνίζονται να αναδείξουν το ταλέντο τους και να προσελκύσουν τους αναγκαίους υποστηρικτές-χορηγούς.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, πριν από την έναρξη των φετινών Παραολυμπιακών, η Διεθνής Παραολυμπιακή Επιτροπή είχε ανακοινώσει ότι το Παρίσι θα φιλοξενήσει τους πρώτους Αγώνες στην ιστορία, που θα προσφέρουν ραδιοτηλεοπτική κάλυψη και για τα 22 αθλήματα που διεξάγονται. Τα 200 μέλη του προσωπικού παραγωγής εργάζονται από μια νέα υπερσύγχρονη εγκατάσταση στην Ουαλία, η οποία κατασκευάστηκε ειδικά για τους Αγώνες. Το Cymru Broadcast Centre είναι ένα από τα πιο προσβάσιμα κέντρα παραγωγής στην Ευρώπη και τα χαρακτηριστικά του θα ωφελήσουν περισσότερους από δώδεκα εκπαιδευόμενους με αναπηρία που έχουν περάσει από το πρόγραμμα μαθητείας του Channel 4 για τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Το Peacock θα σημειώσει επίσης ρεκόρ, μεταδίδοντας περισσότερες από 1.500 ώρες όλων των παραολυμπιακών αθλημάτων και των 549 αγώνων μεταλλίων, και το NBC θα αφιερώσει το prime-time πρόγραμμα στις τελετές έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων.
Παράλληλα, μία από τις πιο αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες μέσω των οποίων η φετινή διοργάνωση επιχειρεί να διασφαλίσει ότι ο ενθουσιασμός και η ενέργεια των Ολυμπιακών Αγώνων θα μεταβιβαστούν απρόσκοπτα στους Παραολυμπιακούς, είναι η μείωση του διαστήματος που μεσολαβεί μεταξύ Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων, στις δυόμιση περίπου εβδομάδες. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, πρέπει να αδράξουμε αυτή τη στιγμή για να αναδείξουμε τους αθλητές και τις αθλήτριες που αντιπροσωπεύουν το αποκορύφωμα των σωματικών επιτευγμάτων, της αποφασιστικότητας και του ταλέντου, στέλνοντας ένα ηχηρό μήνυμα: Όλοι οι αθλητές και όλες οι αθλήτριες, ανεξαρτήτως ικανοτήτων, αξίζουν την ίδια στήριξη και αναγνώριση.
Η Γερμανίδα Maike Hausberger αγωνίζεται εναντίον της Σουηδέζας Anna Beck στον προκριματικό αγώνα Ποδηλασίας 3000μ Γυναικών
Αν και οι εξελίξεις αυτές είναι σημαντικές, έχουμε αρκετό δρόμο ωσότου αποκτήσουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες ισότιμη προβολή με τους Ολυμπιακούς: Οι εκδηλώσεις δεν προβάλλονται ακόμη κατά τη διάρκεια του prime time από πολλά κανάλια, και το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου είναι διαθέσιμο μόνο στο διαδίκτυο ή σε πλατφόρμες streaming. Επίσης, η πλειονότητα όσων μεταδίδονται λαμβάνεται απευθείας από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς της χώρας υποδοχής χωρίς πρόσθετη παραγωγή. Οι ραδιοτηλεοπτικοί φορείς πρέπει από εδώ και στο εξής να δεσμευτούν ότι θα προβάλλουν τους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο prime time και στα κύρια τηλεοπτικά τους κανάλια, και η διαδικτυακή ροή θα πρέπει να είναι ένας πρόσθετος, και όχι ο μοναδικός τρόπος για να παρακολουθήσουν οι άνθρωποι τους αγώνες.
Εξάλλου, οι αθλητές είναι αθλητές και ο πραγματικός αθλητισμός έγκειται στις ικανότητες και την αποφασιστικότητα όλων των διαγωνιζομένων ανεξάρτητα από τις σωματικές ή νοητικές τους ιδιαιτερότητες. Η Tatyana McFadden, 17 φορές Παραολυμπιονίκης στους αγώνες με αναπηρικό αμαξίδιο, έχει γίνει μία από τις πιο παρασημοφορημένες Παραολυμπιονίκες στην ιστορία. Η Beatrice “Bebe” Vio, η Ιταλίδα Παραολυμπιακή ξιφομάχος που έχασε τα χέρια και τα πόδια της από μηνιγγίτιδα, κέρδισε χρυσό στο Ρίο το 2016 και στο Τόκιο το 2020. Ύστερα, υπάρχει η Sarah Storey, η πιο επιτυχημένη Παραολυμπιονίκης της Βρετανίας, η οποία δεν αρκείται στο να διαπρέπει σε ένα άθλημα, αλλά κυριαρχεί τόσο στην κολύμβηση όσο και στην ποδηλασία. Η Oksana Masters, που γεννήθηκε στην Ουκρανία και τώρα εκπροσωπεί τις ΗΠΑ, έχει αγωνιστεί τόσο στους θερινούς όσο και στους χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες σε πολλά αθλήματα.
Τώρα, στο Παρίσι, γινόμαστε μάρτυρες ανερχόμενων θρύλων του αθλητισμού: H Βραζιλιάνα σταρ του στίβου Verônica Hipólito, μετά από μια σειρά από μάχες με την υγεία της σημειώνει μια αξιοσημείωτη επιστροφή, και η 17χρονη Ινδή Sheetal Devi έγραψε ιστορία την περασμένη Πέμπτη, καθώς έγινε η νεότερη αγωνιζόμενη στην παρα-τοξοβολία γυναικών, σημειώνοντας παράλληλα νέο παγκόσμιο ρεκόρ μικτής σύνθεσης 1399 με παρτενέρ τον Rakesh Kumar. Οι ιστορίες αυτών των αθλητών δεν είναι απλώς εμπνευστικές, αλλά αποτελούν απόδειξη του τι είναι εφικτό όταν δίνεται έμφαση στην ικανότητα και όχι στην αναπηρία.
Ο Matt Stutzman από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Ανοικτού Γύρου Κατάταξης Ατομικής Τοξοβολίας Ανδρών
Χωρίς όμως την κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, οι πιο εξωστρεφείς αθλητές και οι αθλήτριες αισθάνονται απομονωμένοι όταν αγωνίζονται, πράγμα το οποίο ενδέχεται να μειώσει το ηθικό τους και να επηρεάσει αρνητικά την απόδοσή τους. Αρκετοί βρίσκονται χωρίς δικούς τους ανθρώπους την ώρα του αγώνα τους, καθώς μπορεί να μην είναι σε θέση να ταξιδέψουν για να τον παρακολουθήσουν. Έτσι, η μετάδοση των Αγώνων τους δίνει κίνητρο και μια επιπλέον ώθηση. Όπως είχε τονίσει ακόμα ο αθλητικός ψυχολόγος Βαγγέλης Βερτόπουλος στην Popaganda, για την Ολυμπιάδα στο Τόκιο που διεξήχθη εν μέσω covid, «οι αθλητές κλήθηκαν σε μία τόσο μεγάλη διοργάνωση, να λειτουργήσουν και να αποδώσουν εν τη απουσία του κοινού. Οι πιο εξωστρεφείς αθλητές που έχουν μάθει να λαμβάνουν την ενέργεια του κόσμου, δυσκολεύτηκαν λόγω της συνθήκης αυτής».
Επίσης, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εστιάζουν συχνά στην «αφήγηση του υπεράνθρωπου», παρουσιάζοντας τους Παραολυμπιονίκες ως «σούπερ-ήρωες» του αθλητισμού. Οι Παραολυμπιονίκες δεν θέλουν να είναι γνωστοί για τις δυσκολίες που μπορεί να βιώνουν εξαιτίας της αναπηρίας, αλλά για τις αθλητικές τους ικανότητες. Τα ΜΜΕ είναι αναγκαίο να επικεντρωθούν στην αφήγηση ευρύτερων ιστοριών για τα επιτεύγματά τους, όπως ακριβώς κάνουν με τους αρτιμελείς αθλητές. Έρευνες έχουν δείξει μάλιστα ότι αυτή η αφήγηση του υπεράνθρωπου ενισχύει τις διακρίσεις, καθώς καλλιεργεί στο κοινό την αίσθηση ότι τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν κάτι αρνητικό που «πρέπει» να ξεπεραστεί, τροφοδοτώντας ταυτόχρονα τους ίδιους τους αθλητές με προσδοκίες που «πρέπει» να ικανοποιήσουν για να διατηρήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των ΜΜΕ και των θεατών – και κατ’ επέκταση των χορηγών.
Τα ΜΜΕ προτιμούν τις συγκινητικές ιστορίες, με αποτέλεσμα τα σημαντικά ζητήματα στον παρα-αθλητισμό συχνά να αγνοούνται. Για να διατηρηθεί η προσοχή του κοινού αμείωτη, είναι σημαντικό τα media να μοιράζονται περισσότερα άρθρα με την αθλητική πορεία των συμμετεχόντων στους Παραολυμπιακούς – όπως δηλαδή συμβαίνει με τους αθλητές των Ολυμπιακών. Η ανάδειξη των προσωπικών διαδρομών των αθλητών μπορεί να ενισχύσει την προσμονή του κοινού και να παρακινήσει περισσότερους ανθρώπους να παρακολουθήσουν τους Αγώνες.
Το 2012, το Channel 4 ξεκίνησε το chat show, The Last Leg και βοήθησε όχι μόνο να ενισχυθεί το προφίλ του παρα-αθλητισμού, αλλά και να αλλάξει ο τόνος και η γλώσσα με την οποία συζητήθηκε και αναλύθηκε η αναπηρία. Το χιούμορ κατέχει κεντρική θέση, βοηθώντας στην απομάκρυνση από τις εκμεταλλευτικές αφηγήσεις θριάμβου και τραγωδίας, και δίνοντας έμφαση στη νορμαλοποίηση της αναπηρίας και την τοποθέτηση των επιτευγμάτων των αθλητών στο επίκεντρο. Οι δημοσιογράφοι είναι σημαντικό να αποφεύγουν ερωτήσεις που εστιάζουν «στα εμπόδια που ορθώνονται εξαιτίας της αναπηρίας» και «στις δυσκολίες που έχουν περάσει» οι αθλητές. Αυτού του είδους η κάλυψη, μοιάζει σχεδιασμένη για να προκαλέσει δάκρυα στο κοινό, να γίνει viral και να εκμεταλλευτεί τους αθλητές για χάρη της τηλεθέασης και της απήχησης. Ο αθλητισμός από μόνος του προσφέρει άλλωστε αρκετά συναισθήματα και συγκινήσεις.
Το φετινό κοινό έργο μεταξύ της παραγωγής, του Channel 4 και των οργανισμών της ουαλικής κυβέρνησης, μοιάζει με κάτι που αξίζει να γιορτάσουμε. Στους μελλοντικούς όμως αγώνες, οι διοργανωτές είναι σημαντικό να αναζητήσουν περισσότερες ευκαιρίες για να ενσωματώσουν τους Παραολυμπιονίκες στην κορυφαία Ολυμπιακή κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης, δίνοντάς τους πρόσβαση σε ευρύτερο κοινό και εμπνέοντας εκατομμύρια ανθρώπους να αλλάξουν τις αντιλήψεις τους για το τι μπορούν να επιτύχουν οι αθλητές με αναπηρία. Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν μια τεράστια ευκαιρία να αναδειχθεί όλο το φάσμα των ανθρώπινων δυνατοτήτων και να επαναπροσδιοριστούν οι αντιλήψεις μας για τις ικανότητες των ανθρώπων.
