Σάββατο πρωί μετέφερε σαν κοινός θνητός από την αγορά μια σακούλα γεμάτη χρώματα. Πίσω του ακολουθούσε ένας βοηθός του, κουβαλώντας μια σκάλα. Σάββατο απόγευμα, κολαριστός, ενώ όδευε για το δελφίνι που θα τον πήγαινε στη Στέγη, θέλησε να μου δείξει μια φωτογραφία. «Είναι πριν από 35 χρόνια», μου εξήγησε ο σταρ των εικαστικών τεχνών Jeff Koons, σκρολάροντας στην gallery με τις φωτογραφίες του. «Η πρώτη μου φορά στην Ύδρα», πρόσθεσε. Σκύβω. Είναι μια φωτογραφία όπου ποζάρει στην Ύδρα ο ίδιος, χαμογελαστός, μαζί με τον Δάκη Ιωάννου. Φαίνονται κι οι δύο παιδιά. «Τρεις και πλέον δεκαετίες. Είναι πια το νησί σας, η Ύδρα», σχολίασα. Έγνευσε καταφατικά. Δεν θέλησε όμως να μου δώσει το παραμικρό hint για το νέο έργο του «Apollo», που σήμερα (20.6) εγκαινιάζεται στα Σφαγεία του ΔΕΣΤΕ, έχοντας κινητοποιήσει φιλότεχνους και ειδικούς του χώρου της τέχνης από όλο τον πλανήτη.
Ακόμη και το δελτίο τύπου του ΔΕΣΤΕ, λακωνικότατο, δεν έγραφε μισή λέξη για το νέο project του πιο ακριβού εν ζωή εικαστικού στον πλανήτη. Ο Κουνς ζήτησε να μην διοχετευθεί πληροφορία.
Από το δελφίνι όμως που προσεγγίζει το λιμάνι της Ύδρας, ένας υπερμεγέθης χρυσός ήλιος, διπλής όψεως που περιστρέφεται και ακτινοβολεί από τα Σφαγεία, «προδίδει» ένα μέρος των πιο πολυαναμενόμενων εγκαινίων του καλοκαιριού. «Δεν θα είναι έτοιμο το έργο τη Δευτέρα (σ.σ: σήμερα)», με προκατέλαβε ο ευγενέστατος αμερικανός superstar, όσο συνομιλούσε μαζί μου στην προκυμαία, σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος.
Περπατώντας ως τα Σφαγεία, το ίδιο απόγευμα, βίωνες τον αναβρασμό του εργαστηρίου. Το επιτελείο των αμερικανών συνεργατών του συνέχιζε σαν τις μέλισσες να εργάζεται. Μεγάλα ξύλινα κοντέινερ ήταν παραταγμένα στο χωματένιο διάδρομο. Στον εσωτερικό χώρο έχει δημιουργηθεί ήδη ένα βοτσαλωτό (λευκό-μαύρο) κυματοειδές στο περίγραμμα μωσαϊκό. Πάνω του κυριαρχεί ένας τεράστιος, σχεδόν μνημειώδης πολύχρωμος Απόλλωνας, που παραπέμπει στα γλυπτά, όπως ήταν στην κιτς για τη σημερινή αισθητική αρχική τους μορφή, προτού κληροδοτηθούν στους μεταγενέστερους χρόνους λευκά.
Ο Απόλλωνας φορά χρυσό στεφάνι, πολύχρωμο πέπλο στο γυμνό, αγέρωχο, πανέμορφο κορμί του και έχει το ένα χέρι σηκωμένο στο κεφάλι. Στο άλλο, άγνωστο τι θα κρατάει απόψε. Ο Απόλλων- Ήλιος του Κουνς, ο θεός του φωτός, του ήλιου, της μουσικής, της μαντικής ήρθε να ρίξει φως και να κατακτήσει την Ύδρα αυτό το καλοκαίρι που σηκώνουμε κεφάλι απ΄την πανδημία. Στο χώρο, φέρεται ότι θα εισέρχεται απόψε μόνον ένας επισκέπτης κάθε φορά.
«Ήθελε να κάνει κάτι πραγματικά ξεχωριστό και διαφορετικό λόγω της σχέσης του με τον Δάκη. Κάνει μια στροφή. Έχει εμπνευστεί από την ελληνική αρχαιότητα», ήταν το σχόλιο του πολύ φιλικού αμερικανού συνεργάτη του, που βρίσκεται κοντά δυο μήνες για την προετοιμασία και υλοποίηση του «Apollo» στο νησί και ακολουθεί τον Κουνς σε όλα τα project του στην υφήλιο. Ως βοηθός του, μου περιγράφει έναν πολύ «κανονικό» δημιουργό και πολύ συνεργάσιμο άνθρωπο, «σε αντίθεση με όσα διαρρέουν. Λένε είναι “αυτό”, είναι το “άλλο”. Είναι παράξενος. Ο Τζεφ δεν είναι τίποτα από όλα αυτά», επιμένει.
Αυτό που τον διακρίνει, πρόσθεσε, είναι ότι «δουλεύει ασταμάτητα. Είναι σαν τον καρχαρία, που είναι διαρκώς σε κίνηση», συνέχισε, κάνοντας το χέρι του σαν τον καρχαρία που σχίζει το νερό με ελιγμούς. «Και έχει χιούμορ. Παίζει με την εμφάνισή του, αλλά είναι πάρα πολύ σοβαρός στη δουλειά του» κατέληξε, λέγοντας ότι το έργο θα μπορέσουμε να το δούμε κανονικά στα αποψινά εγκαίνια.
Απόψε όμως δεν θα είναι απλώς τα εγκαίνια της εγκατάστασης «Apollo». Ο Κουνς αναλαμβάνει και ρόλο σκηνοθέτη. Και καθοδηγεί ηθοποιούς από το δημοτικό Εργαστήρι Θεάτρου της Ύδρας. Θα ξεκινήσουν σαν μια αρχαία πομπή από το Λιμάνι προς το άγαλμα του Μιαούλη, παραπέμποντας σε αντίστοιχες της αρχαιότητας. Θα είναι αναπαράσταση των Σεπτηρίων- Δαφνοφορίων; Των άγνωστων σήμερα Θαργηλίων ή Καρνείων, προς τιμή του θεού του Φωτός; Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε τι έχει ακριβώς «συλλάβει» ο 67χρονος καλλιτέχνης, σε αυτή την αποφασισμένη «στροφή» του στην ελληνική αρχαιότητα.
