Ο τρόπος που η Audrey Tang, η πρώτη τρανσέξουαλ υπουργός της κυβέρνησης της Ταϊβάν, σκέφτηκε να αντιμετωπίσει τα fake news που άρχισαν να εξαπλώνονται από την αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού, είναι εντυπωσιακός. Και ίσως είναι τροφή για σκέψη. Όπως όλοι θυμόμαστε, σε πολλές χώρες τις πρώτες ημέρες των ανακοινώσεων lockdown, ο κόσμος έτρεχε σαν δαιμονισμένος να αγοράσει χαρτί υγείας για να φτιάξει στοκ μεγαλύτερο και από το αποθεματικό του διεθνούς νομισματικού ταμείου, σε σημείο που όλοι εμείς οι «ψύχραιμοι», σκεφτόμασταν «μα πόση φασολάδα θα τρώνε κάθε μέρα και θα χρειαστούν τόσο κωλόχαρτο»; Για να μην αναφέρω και το γεγονός ότι όλους εμάς που κάνουμε τα καλοκαίρια ελεύθερο κάμπινγκ, η προοπτική της έλλειψής του καθόλου δεν μας απασχόλησε. Νερό και σαπούνι να υπάρχει και θα τη βρούμε την άκρη. Στην Ταϊβάν λοιπόν ο κόσμος ήταν ακόμα πιο ανήσυχος, μιας και είχε βγει η ψεύτικη φήμη ότι η βιομηχανία παραγωγής μασκών για την προστασία από τον Covid-19 χρησιμοποιεί το ίδιο υλικό που χρησιμοποιείται για την παραγωγή χαρτιού υγείας. Πανζουρλισμός. Έτρεχαν όλοι να σωθούν από τον τεράστιο κίνδυνο -ζωτικής σημασίας- του να μην μπορούν να σκουπιστούν, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να αδειάζουν τα ράφια.
Κάπου εκεί η Tang, η οποία έμαθε προγραμματισμό σε ηλικία 8 ετών, μαζί με την ομάδα της από κυβερνητικούς χάκερ, είπαν να το γυρίσουν στην πλάκα. Και κέρδισαν. Με το σκεπτικό «χιούμορ ενάντια στις φήμες» αποφάσισαν ότι η λύση είναι να γίνουν viral φτιάχνοντας memes, όπου αντί να δασκαλέψουν τον κόσμο για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνει, να τον προτρέψουν να σκεφτεί λογικά και να αφυπνίσουν τη συνείδησή του. Στην Ταϊβάν κατάλαβαν νωρίς ότι η καταπολέμηση της παραπληροφόρησης είναι σημαντική για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του κορωνοϊού και η Tang δεν έχει σταματήσει να εφαρμόζει με πείσμα, επιμονή, ακρίβεια και μεθοδικότητα τη στρατηγική της, η οποία βασίζεται στον κανόνα 2-2-2: η απάντηση σε κάθε ψεύτικη είδηση που κυκλοφορεί πρέπει να δίνεται μέσα σε 20 λεπτά, με 200 λέξεις και 2 memes. Επάνω σε αυτόν τον κανόνα λοιπόν, έφτιαξαν ένα meme με το σκίτσο του πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Ταϊβάν, να στέκεται με γυρισμένα τα οπίσθιά του ενώ δίπλα υπήρχε η φράση: «Έχω μόνο ένα ζευγάρι οπίσθια». Φαντάζεστε τώρα αντί να βλέπαμε τον Άδωνι στην τηλεόραση να φωνάζει: «Θα μπουν νέα πρόστιμα αν δοκιμάζετε παπούτσια έξω από τα μαγαζιά», να μας ερχόταν στο κινητό ένα meme όπου ο ίδιος θα κουνούσε γυμνά δαχτυλάκια ποδιών και θα έλεγε: «Δεν θέλω να με δουν οι περαστικοί χωρίς πεντικιούρ»; Ναι, εντάξει, δεν είμαι σίγουρη ότι κάτι τέτοιο θα έπιανε τόπο στη χώρα μας αλλά σίγουρα θα γελούσαμε πολύ. Και αν αυτό αποτελούσε μια πάγια τακτική, κάποια στιγμή ίσως και να μας κέρδιζε. Με λίγα λόγια, αν γενικότερα η εκάστοτε κυβέρνηση σε κάθε χώρα, αντί να μαλώνει και να τιμωρεί, ακολουθήσει το δρόμο της επιβράβευσης -και- με χιούμορ, τότε σίγουρα τα αποτελέσματα σε πολλά θέματα θα είναι διαφορετικά.
Στην Ταϊβάν η κυβέρνηση συνεχίζει να εφαρμόζει συστηματικά τη λεγόμενη «τακτική προώθησης της ψηφιακής δημοκρατίας». Μέσω της τεχνολογίας δηλαδή, ενθαρρύνει τη συμμετοχή των πολιτών σε όσα συμβαίνουν χτίζοντας έτσι μεταξύ τους μια σχέση κοινής συναίνεσης. Είναι γεγονός ότι η χώρα αυτή με 25 εκατομμύρια κατοίκους, έχει μόνο εννέα επιβεβαιωμένους θανάτους από τον Covid-19 μέχρι σήμερα, δεν έχει μπει σε καθεστώς lockdown και μάλιστα ο κόσμος γιορτάζει στους δρόμους ακόμα και την παρέλαση του Pride χωρίς φόβο μετάδοσης του ιού. Δεν μπορεί να πει κάποιος με σιγουριά ότι τα memes της Tang έκαναν την απόλυτη διαφορά, σίγουρα όμως βοήθησαν, έστω και λίγο.
