Θέλει περιπέτεια να φτάσεις στο ανατολικότερο κομμάτι της Κρήτης. Στο Λασίθι, κάτω από τη Σητεία, κάτω από την Μονή Τοπλού, μια Ορθόδοξη χασιέντα μ’ ένα καταπληκτικό καφενείο για φαγητό, κάτω από τη Ζάκρο, το ανάκτορο της Μινωϊκής περιόδου που τα χαλάσματά του ακόμα μας υπενθυμίζουν την επιβλητική του παρουσία.
Ακολουθήσαμε τη διαδρομή που ανεβαίνεις ένα βουνό φτάνεις στα ερείπια της Ετιάς, περνάς την Ζίρο, στο οροπέδιο με τις κολοκύθες και το στρατόπεδο της πολεμικής αεροπορίας και μετά πιάνεις την κατηφόρα της ζαλάδας.
Ο Ξερόκαμπος είναι μακριά και τους περισσότερους μήνες έχει αέρα που σε σηκώνει. Αλλά όταν φτάσεις έχεις την ασφάλεια ότι κανείς και ποτέ δε θα σε ενοχλήσει στο τέλος του κόσμου.
Ούτε στις διαφορετικές παραλίες. Ούτε εκεί που αντικρίζεις το θαλασσόκρινο, το «κρινάκι της Παναγίας» γιατί τα άνθη του ευωδιάζουν το Δεκαπεντάγουστο.
Σκηνές Zabriskie Point κάτω από τον ήλιο της Μεσογείου.
Θα βρεις κάποιες ταβέρνες, σε μια από αυτές μάλιστα μπορείς να παραγγέλνεις την προηγούμενο μέρα το φαΐ που θες γι’ αύριο. Θα βρεις φρεντεσπρέσο αν αυτό είναι το άγχος σου. Δε θα βρεις μπαρ.
Θα βρεις το βαθύ γαλάζιο στις παραλίες στην αρκετά μεγάλη ακτογραμμή της περιοχής.
Θα βρεις την ησυχία σου.
