Κάθε νέα σεζόν μάς βρίσκει με αυξημένες pop culture υποχρεώσεις, αφενός με τις καινούργιες τηλεοπτικές σειρές που θα πρέπει να προσθέσουμε στο ήδη φορτωμένο μας watchlist, αφετέρου με τις δεκάδες ταινίες που δεν άξιζε να χαραμιστούν με καλοκαιρινή έξοδο. Η πιο επείγουσα από όλες, όμως, είναι η πολυαναμενόμενη επιστροφή του πιο δημοφιλούς φεστιβάλ της πόλης: οι Νύχτες Πρεμιέρας, που φέτος φτάνουν αισίως στην 24η διοργάνωσή τους, περιμένουν και πάλι το σινεφίλ (και όχι μόνο) κοινό σε 5 πλέον κινηματογραφικές αίθουσες (προστέθηκε και το Άστορ στις ήδη υπάρχουσες Ιντεάλ, Όπερα και Δαναός), στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος και στην Στέγη, για να παρουσιάσουν για άλλη μια χρονιά πάνω από 200 ταινίες.
Εμείς ξεχωρίσαμε 10 από τις πιο ενδιαφέρουσες για εσάς, για να μην ισοδυναμεί με ρώσικη ρουλέτα η επιλογή σας από το πλούσιο και ενδιαφέρον πρόγραμμα. Παρακάτω, οι επιλογές μας…
Climax
It’s murder (κι άλλες ακρότητες) on the dancefloor στο πιο πρόσφατο neon παραλήρημα του Γκασπάρ Νοέ, που πίστευε ότι θα αποτροπιάσει τους σνομπ συμπατριώτες του στις Κάννες και τελικά τον σόκαραν εκείνοι δίνοντάς του το βραβείο του 15ήμερου των Σκηνοθετών. Ένα παρακμιακό και διεστραμμένο μουσικοχορευτικό θρίλερ για το οποίο (σχεδόν) δεν έχουν απομείνει εισιτήρια οπότε καλή τύχη στα παρακάλια σας στην είσοδο.
Το Στοιχειωμένο Ύφασμα/ In Fabric
Ένα καταραμένο κόκκινο φόρεμα φέρνει ατυχίες στις ανυποψίαστες κατόχους του στη νέα ταινία του αγαπημένου μας στυλίστα των εικόνων, Πίτερ Στρίκλαντ (Berberian Sound Studio, The Duke Of Burgundy). Ελάτε για το γκροτέσκο χιούμορ και την αγνώριστη Μπριέν του Game Of Thrones, μείνετε για την ασυναγώνιστη πωλήτρια-μάγισσα Φάτμα Μοχάμεντ και την kinky ερωτική σκηνή της με μια κούκλα βιτρίνας.
High Life
Προσθήκη της τελευταίας στιγμής, που δεν υπάρχει στον κατάλογο (σαν τα καλύτερα μπέργκερ του In ‘n’ Out, θα λέγαμε αν ήμασταν ψωνάρες), το διαστημικό head trip της Κλερ Ντενί για τις βιολογικές ανησυχίες μιας ομάδας κακοποιών που εκτίουν την ισόβια ποινή τους στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα, θα συνεπάρει ή θα σοκάρει τους ανυποψίαστους, και υπό αυτή την έννοια έχει ένα κοινό με το Twilight, το επάρατο star vehicle του πρωταγωνιστή της, Ρόμπερτ Πάτινσον: προκαλεί πραγματικά ακραία συναισθήματα στους θεατές του.
Στο φεστιβάλ του Τορόντο, όπου έκανε παγκόσμια πρεμιέρα η ταινία, ακόμα δεν έχουν συνέλθει από τη σκηνή της Ζιλιέτ Μπινός στο “fuckbox”, όπου αυτοϊκανοποιείται με έναν τεράστιο μεταλλικό δονητή. Τι να πούμε κι εμείς που την είδαμε τρώγοντας αμέριμνοι pretzel sticks….
Ψυχρός Πόλεμος/ Cold War
Η ταινία έναρξης του φεστιβάλ είναι μια σοσιαλιστική Καζαμπλάνκα. Την πρωτοείδαμε στις φετινές Κάννες, και είχαμε γράψει ότι ο, βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης του Ida, Πάβελ Παβλικόφσκι «αφηγείται μια θεωρητικά επική, αλλά πρακτικά «μικρή» ιστορία για τη διχασμένη μεταπολεμική Ευρώπη και τον ψυχρό πόλεμο μεταξύ δύο θυμάτων αυτού του διχασμού, εμπνευσμένος εν μέρει από την εξορία του ιδίου και της μπαλαρίνας μητέρας του από την Πολωνία όταν ήταν 14 ετών».
Τα Πρόσωπα της Μάντλιν/ Madeline’s Madeline
Θα σας πούμε ένα μυστικό: μπορεί ο κράχτης από το φετινό Σάντανς να είναι Η Διαπαιδαγώγηση της Κάμερον Ποστ, με το Μεγάλο Βραβείο του, τη χολιγουντιανή σταρ του και τη μια sold out προβολή του, αλλά η πραγματική αποκάλυψη του φεστιβάλ, για την οποία οι κριτικοί (παρα)μιλούν ακόμα, είναι η τρίτη ταινία της Τζόζεφιν Ντέκερ, με την πάλαι ποτέ hipster queen Μιράντα Τζουλάι και τη θεότητα Μόλι Πάρκερ σε ρόλο δασκάλας και μητέρας, αντίστοιχα, μιας μαθήτριας δραματικής σχολής με ψυχολογικά προβλήματα (φημολογούμενη αποκάλυψη η νεαρή Έλενα Χάουαρντ).
Δύσκολο, προκλητικό και σίγουρα όχι για όλους, το Madeline’s Madeline προορίζεται για αρκετές λίστες με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, αλλά καλύτερα να μην το δείτε με φίλους σας που έχουν πειραματιστεί με την υποκριτική αν δεν έχετε όρεξη να σας ζαλίζουν για ώρες μετά.
Wildlife
Το σκηνοθετικό μιλκσέικ του Πολ Ντέινο έφερε τον Τζέικ Τζίλενχαλ και την Κάρι Μάλιγκαν στην αυλή (πετύχαμε τη φιλόδοξη διασταύρωση αναφορών😉 της κινηματογραφικής μεταφοράς ενός μυθιστορήματος του Ρίτσαρντ Φορντ. Στην Μοντάνα της δεκαετίας του ’60 ένας 14χρονος παρακολουθεί το γάμο των γονιών του να διαλύεται κάτω από το βάρος των περιορισμένων ευκαιριών, της ασφυκτικά βαρετής καθημερινότητας και των πληγωμένων εγωισμών. Ο Ντέινο, που περνάει με αυτοσυγκράτηση κι ακρίβεια για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα, συνυπογράφει το σενάριο με τη σύντροφό του, Ζόι Καζάν, ενώ αφιερώνει την ταινία στη μνήμη του αδικοχαμένου συνθέτη και φίλου του, Γιόχαν Γιόχανσον.
To Παιχνίδι με τη Φωτιά/ Burning
Η κινηματογραφική μεταφορά ενός διηγήματος του Χαρούκι Μουρακάμι ήταν, βεβαίως, το πιο αναμενόμενο sold out του φετινού φεστιβάλ και καταφτάνει από το φεστιβάλ Καννών με ασύλληπτους διθυράμβους από την παγκόσμια κριτική. Η ιστορία ενός ερωτικού τριγώνου μάς παρακαλάει να χρησιμοποιήσουμε τη σοφιστικέ λέξη «βραδυφλεγής», αφού κρατάει 2,5 ώρες κι εκτινάσσεται στο φινάλε.
Mandy
Ο Νίκολας Κέιτζ βυθίζεται σε έναν υστερικό, ψυχωτικό εφιάλτη (ή σε ένα «χέβι μέταλ ολοκαύτωμα», όπως εύστοχα περιγράφεται στο επίσημο πρόγραμμα) στην πιο fun μεταμεσονύκτια προβολή του φεστιβάλ.
Αόρατος Κόσμος/ The Seen and Unseen
…And now for something completely different. Ένα κορίτσι στην επαρχία της Ινδονησίας προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα της σοβαρής ασθένειας του δίδυμου αδερφού της καταφεύγοντας στον παράλληλο κόσμο της φαντασίας της και ετοιμάζεται να τον αποχαιρετήσει μέσα από τελετουργίες, στολές και παιχνίδια. Η μπαλινέζικη φιλοσοφία συναντά το σινεμά του Απιτσατπόνγκ Δεν-Έχουμε-Μάθει-Ακόμα-Το-Επώνυμό-Του στην ταινία που κέρδισε το μεγάλο βραβείο της νεανικής ενότητας Generation στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Το Βλέμμα του Όρσον Γουέλς/ The Eyes of Orson Welles
Προφανώς το hot ντοκιμαντέρ του φεστιβάλ είναι το McQueen, αλλά εμείς σας προτείνουμε για προθέρμανση εν όψει του νετφλιξικού άθλου ολοκλήρωσης του ατελούς The Other Side Of The Wind αυτήν την ταινία που συνδέει τα κλασικά αριστουργήματα του Όρσον Γουέλς με τα προσωπικά σχέδια και τους πίνακες ζωγραφικής του σκηνοθέτη που ποτέ δεν είχαν δει το φως της δημοσιότητας. Η κόρη του, Μπέατρις, έδωσε πλήρη πρόσβαση στα αρχεία του πατέρα της στο σκηνοθέτη Μαρκ Κάζενς και το ντοκιμαντέρ του καταφέρνει να προσφέρει μια φρέσκια ματιά σε μια από τις πλέον υπερ-αναλυμένες προσωπικότητες του παγκόσμιου σινεμά.
