ΜΟΥΣΙΚΗ: Ακούω όλα τα είδη μουσικής, αρκεί να είναι την κατάλληλη στιγμή. Το βραδύ ακούω κλασική μουσική.
ΒΙΒΛΙΑ: Διαβάζω ή αργά το βράδυ ή νωρίς το πρωί. Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ είναι ο Χειραφετημένος θεατής του Ζακ Ρανσιέρ, και αυτή τη στιγμή διαβάζω Το τέλος του κόκκινου ανθρώπου της Σβετλάνα Αλεξίεβιτς.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: Οι ταινίες Νοσταλγία του Ταρκόφσκι και Τρία χρώματα: η μπλε ταινία του Κισλόφσκι είναι ταινίες που με έχουν στιγματίσει. Μου αρέσει ο ελληνικός κινηματογράφος. Πιστεύω ότι έχουμε καλούς σκηνοθέτες. Έχει πολύ ενδιαφέρον όταν ένας σκηνοθέτης κινηματογράφου σκηνοθετεί θέατρο (Οικονομίδης, Μαυρίκιος).
ΣΠΟΡ: Δεν μου αρέσει να περπατάω. Μόνο με τον Ιγκόρ περπατούσα και έτρεχα. Τώρα όχι. Δε μου αρέσουν τα γυμναστήρια – το θεωρώ ψυχαναγκασμό. Μου αρέσει πολύ ότι έχει σχέση με τη θάλασσα και έχω δίπλωμα ιστιοπλοΐας. Επίσης, μου αρέσουν πολύ τα άλογα.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Μένω στη θρυλική περιοχή των Εξαρχείων. «Γειτονιά» που δεν έχει εξαφανιστεί ακόμη. Προσπαθούν, όμως, να την εξαφανίσουν για ευνόητους λόγους. Τα Σάββατα έχει λαϊκή μπροστά στο σπίτι μου, ο μανάβης είναι απέναντί μου και τον φωνάζω με το όνομά του. Τα βράδια, όμως, δεν είναι πια όπως παλιά. Στα Εξάρχεια ισχύει ολοκληρωτικά ο νόμος των Αντιθέσεων. Πιστεύω ότι εάν είχαμε γειτονιές δε θα είχαμε κατάθλιψη και δε θα πλούτιζαν οι ψυχαναλυτές. Εγώ έχω συνηθίσει να μη φοβάμαι να κυκλοφορώ το βράδυ. Αναρωτιέσαι, όμως, γιατί τα Εξάρχεια είναι «άβατο»; Γιατί η αστυνομία δεν έρχεται ποτέ όταν την καλούμε; (Έχω τρέξει πολλές φορές μέχρι το τμήμα για να καλέσω αστυνομικό και η απάντηση ήταν «θα το αναλάβει ο αξιωματικός υπηρεσίας»!). Αντιθέσεις!!!
ΤΑΞΙΔΙΑ: Έχω ταξιδέψει αρκετά, αλλά όχι όσο θα ήθελα. Φοβάμαι το αεροπλάνο, αλλά το ξεπερνάω σιγά σιγά, άλλωστε έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας. Του χρόνου θα ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη για πρώτη φορά με την παράσταση Ίων.
ΤΩΡΑ: Αυτές τις μέρες (17 – 18 – 19 Ιουνίου) παίζω στην παράσταση Εργοτάξιο Λούλα Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη στο Φεστιβάλ Αθηνών. Ερμηνεύω τη Λούλα Αναγνωστάκη – μια από τις σπουδαιότερες συγγραφείς θεάτρου. Η Λούλα δεν ήθελε κανείς να δει τα μάτια της, γι’ αυτό πάντα φορούσε μαύρα γυαλιά. Αργότερα θα κάνω μια μικρή περιοδεία με την παράσταση Ίων σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, στο ρόλο της Κρέουσας. Θα παίξουμε αρκετές παραστάσεις σε ανοιχτά θέατρα της Αθήνας. Επίσης, σκηνοθετώ την παράσταση των τριτοετών σπουδαστών της σχολής μου (σχολή θεάτρου «δήλος» – Δήμητρα Χατούπη) με τίτλο Ο Αρουραίος, που προέκυψε από αυτοσχεδιασμούς των σπουδαστών και δραματουργική επεξεργασία του Αντώνη Γαλέου. Επίσης, οι σπουδαστές θα συμμετέχουν στο Φεστιβάλ Φιλίππων με το έργο Προμηθέας Δεσμώτης του Αισχύλου σε σκηνοθεσία της Γεωργίας Μαυραγάνη και έχουν ήδη παρουσιάσει το έργο Ντον Ζουάν ή η πέτρινη ευωχία του Μολιέρου σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα στο χώρο του Fox. Τέλος, η σχολή θεάτρου «δήλος» οργανώνει το 3ο θεατρικό Αντί- σκηνο Θάσου, το οποίο πραγματοποιείται στις 16 με 21 Ιουλίου και είναι ένα πολύ σημαντικό θεατρικό εργαστήριο για εμάς.
