ΜOYΣΙΚΗ: Όλα αρχίζουν και τελειώνουν εκεί, από το μουσικό ξυπνητήρι στις 08.30 ως την ατμόσφαιρα των βραδινών μαζώξεων. Τα καλοκαίρια, οι διαδρομές με το αυτοκίνητο, οι απογειώσεις των αεροπορικών μου ταξιδιών, τα δάκρυα και το πρωινό ντους, όλα έχουν το soundtrack τους. Όπως και οι παραστάσεις μας. Σε κάθε ξεκίνημα μου σε μία θεατρική δουλειά, πρώτη κίνηση είναι η δημιουργία μίας συλλογής που ακούω στο repeat για να πλάσω τις εικόνες στo μυαλό μου. Έτσι και στο Mon Petit Prince. 18 διασκευές του Nature Boy παρέα με electro τραγούδια και κλασικές συνθέσεις αποτέλεσαν την αφετηρία μας με τον Γιώργο Καλαϊδόπουλο – τον άνθρωπο που δημιουργεί επί σκηνής το ηχητικό τοπίο της παράστασης – για την ακουστική ατμόσφαιρα που περιβάλλει τον Πρίγκιπά μας.
Κατά τ’ άλλα οι επιρροές μου είναι jazz & big band, pop, retro και πολλά πολλά covers. Αγαπημένοι μου oι Beirut, Rufus Wainwright, Etta James, Elton John, Fleet Foxes, David Bowie, Vassilikos, Robbie Williams, Elton John, Monsieur Minimal, Queen, Andy Williams.
ΒΙΒΛΙΑ: Το καλοκαίρι στην αμμουδιά και πριν κοιμηθώ. Επίσης μου αρέσουν τα βιβλία που μπορώ να τα φανταστώ σαν παραστάσεις. Αγαπημένα μου, το Γαμ. της Κατερίνας Έσσλιν, Μην Πας Ποτέ Μόνος στο Ταχυδρομείο του Στέλιου Κούλογλου, Το Χρονικό της Τέχνης του E.H. Gombrich, Το Εργοστάσιο των Μολυβιών της Σώτης Τριανταφύλλου, η Μεταμόρφωση του Φ. Κάφκα, η Ελληνική Μυθολογία του Τσιφόρου και τελευταία μου εμμονή Η Ελευθερία του Επίκτητου που κυκλοφόρησε σε εξαιρετική μετάφραση από τις εκδόσεις Δώμα.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Συνοδεύονται μονίμως από το «θέλω τόσο πολύ – δεν προλαβαίνω τόσο καθόλου». Αν είχα ένα φυσιολογικό ωράριο ίσως τα πήγαινα καλύτερα. Φέτος έχω βάλει στόχο να το διορθώσω αυτό. Από τις πιο αγαπημένες μου Dial M for Murder, Moulin Rouge, Lock, Stock and Two Smoking Barrels, Persepolis, Finding Nemo, Nocturnal Animals και τα άπαντα του Tarantino. Guilty pleasure το Sister Act. To 1 όχι το 2.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Ένας καλός λόγος για να ζεις στην Αμερική. Για όλα τα shows των κωμικών in real time (Ellen σ’αγαπώ) και όλες τις βραβεύσεις. Αλλιώς ως κάτοικος Ελλάδας καταλήγω να παρακολουθώ ό,τι στην πίτα πιάνει κάτω από 1%. Κάτι ταξιδιωτικά ντοκιμαντέρ στον Αμαζόνιο και όπερες στο κανάλι της Βουλής. Ευτυχώς που σύντομα η τηλεόραση θα γίνει συνώνυμο του Netflix και όλα μας τα προβλήματα θα λυθούν.
ΣΠΟΡ: Πολύ τρέξιμο, 5km την ημέρα όταν δεν έχω πρωινές πρόβες και ενίοτε τένις, όποτε βρεθεί συμπαίκτης.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Αυτός ο δυνάστης, που σιχαινόμαστε, που μας έχει φάει τη ζωή, που ξημεροβραδιαζόμαστε μαζί του, που μας ακολουθεί παντού, που μας πάει παντού, που μας εμφανίζει κάθε πληροφορία, που μας φέρνει πιο κοντά, που μας ξεστραβώνει, που μας διασκεδάζει, που μας συνδέει, που αγαπάμε να μισούμε.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Ετοιμάζω ταξίδια μοναχά για πάρτη μου. Η πολυτέλειά μου. Η χαλάρωσή μου. Οι ορίζοντές μου. Με πατέρα 25 χρόνια στην Ολυμπιακή ως πιτσιρίκια ταξιδέψαμε πολύ με τον αδελφό μου. Τώρα προσπαθώ να συνεχίζω την παράδοση και κάθε χρόνο στριμώχνω στο πρόγραμμα έναν ιδιαίτερο προορισμό. Κάπως έτσι τα τελευταία χρόνια ερωτεύτηκα τη Νέα Ορλεάνη, τη Λούκκα της Ιταλίας αλλά και το Τρινιδάδ της Κούβας. Όμως ως βέρος νησιώτης (μητέρα από Νάξο, πατέρας από Κέρκυρα) δεν ξεχνάω και τα ελληνικά νησιά και αντίστοιχα βάζω στο πρόγραμμα ένα καινούριο κάθε χρόνο. Aδυναμίες μου η Σύμη, η Αμοργός, οι Παξοί και πάντα, παραδοσιακά και αιωνίως η Νάξος.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Η γειτονιά πρέπει να είναι μικρή. Την προσδιορίζουν οι άνθρωποι και οι καλημέρες. Ένα κέρασμα κι ένα μανάβικο. Νομίζω από τις πιο ανθρώπινες αλλά και ταυτόχρονα σύγχρονες της Αθήνας, είναι η Αρχελάου του Παγκρατίου. Με το Skrow Theater, το Boxes n Foxes, το Oh Boy! και το Small8. Προσωπικά όμως συνδέομαι με την Πλατεία Καλλιγά στα Πατήσια – εκεί που στεγάζεται το the.flat – και φυσικά με τη γειτονίτσα όλων των παιδικών καλοκαιριών μου στο Σαγκρί της Νάξου. Εκεί που η κυρία Στέλλα θα μου φέρει σύκα το πρωί, εκεί που θα ανταλλάξουμε χαιρετούρες με τον Βασίλη, που θα μοσχοβολήσει ο μουσακάς της κυρίας Καίτης και το βράδυ θα κάτσουμε στα πεζούλια της αυλής μυρίζοντας το νυχτολούλουδο κάτω από τη λάμπα της ΔΕΗ.
ΤΩΡΑ: Τώρα είναι η ώρα. Με επανάληψη του περσινού μας Mon Petit Prince στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μέχρι τις 15 Οκτωβρίου και αμέσως μετά ανεβαίνουμε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και την πόλη φετίχ μου. Εν τω μεταξύ πρόβες με Ορφέα & Ευρυδίκη που κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου στις 18 Δεκεμβρίου, προετοιμασία για διπλωματικές με τα μαθητάκια μου και μία συνεργασία με τους αγαπημένους Abovo για τον Φεβρουάριο.
