Τ Ο Κ Ρ Ι Α Ρ Ι
του Χρήστου Μπράβου
Όμως της λύπης ο τροχός
τέλος δεν ξέρει· της λύπης
ο τροχός θα ξανατρίξει.
Θα μπει στον ήσυχο ύπνο
άγρια μύγα
στ’ αθώου τη μηλιά
θ’ ανθίσει φίδι.
Θα βγει κριάρι μαύρο.
Θ’ ανεβαίνει
σκάλες που τρέμουν
πόρτες θα γκρεμίζει
Δεν θα ’ναι όνειρο κακό –
αίμα θα είναι
κι άντερα χυμένα
και δίκαιο κριάρι τρομερό.
