Αν λείπει κάτι από την ελληνική μόδα συλλήβδην (πέρα από ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις δηλαδή), αυτό είναι η τόλμη, η δημιουργία πέρα από τα στεγανά όπως τα γνωρίσαμε στα μεγάλα ντεφιλέ και ο – αυτονόητος – διάλογό της με την τέχνη και μάλιστα, την τέχνη που συμβαίνει τώρα. Στη μάχη των wearable pieces και της αστικής, street κουλτούρας, όπου σιγά – σιγά οι «ακραιότητες» της – ας μου επιτραπεί ο όρος – προχιπστερικής εποχής, ξεφουσκώνουν, η φαντασία κείτεται αιμόφυρτη στην αρένα. Σε στιλιστικό επίπεδο, η πόλη μοιάζει με ένα αχανές copy – paste.
Δύο αγόρια γεννημένα στις αρχές της δεκαετίας του ’90 (στην οποία, σημειωτέον, η μόδα επέστρεψε ακολουθώντας πιστά τις επιταγές της εποχής), ο Jonny Seven και ο Σταμάτης Καλαγκιάς, επιχειρούν με ένα fashion project που τιτλοφορείται TRASH – και ευτυχώς δεν είναι ένα ακόμη πάρτι με Μπίγαλη και Πωλίνα στο κέντρο της πόλης – να ερευνήσουν την «trash κουλτούρα» και τις επιρροές της πάνω στην μόδα. Ο σχεδιασμός των ρούχων και η απεικόνιση τους σε κάθε συλλογή εμπεριέχουν στοιχεία και αναφορές από υποκουλτούρες του παρελθόντος, παρουσιασμένες με έναν σύγχρονο και πειραματικό τρόπο.
Η πρώτη συλλογή του TRASH, fall/winter 16-17, με τίτλο “Eurotrash”, είναι αφιερωμένη στην club σκηνή των 80’s και 90’s, στις midnight ταινίες και στο gay πορνό. Jonny και Σταμάτης μιλούν πιο συγκεκριμένα για το project. «Οι επιρροές μας προέρχονται από τη νυχτερινή ζωή του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης την εποχή αυτή. Το ατελείωτο clubbing, το glitter και τα εκκεντρικά outfits. Περσόνες όπως ο Leigh Bowery, ο Boy George, η Nina Hagen και ο Michael Alig αποτέλεσαν βασική έμπνευση για τη δημιουργία των ρούχων μας. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν επίσης σκηνοθέτες όπως ο John Waters και ο Jack Smith, που μέσα από το έργο τους ανέδειξαν την trash κουλτούρα».
Τα it girls and boys μιας εποχής που οι περισσότεροι έχουμε κρυφοκοιτάξει μέσα από ταινίες όπως το “Party Monster”,το vynil και το latex, η gay κουλτούρα, εμπνέουν δύο νέους να παράξουν μια συλλογή, ομολογουμένως για μάτια που μπορούν να την αντέξουν ή έστω να την επεξεργαστούν. «Στην πρώτη μας συλλογή χρησιμοποιήσαμε κατά κύριο λόγο γυαλιστερά και ελαστικά υφάσματα, όπως η lycra και το vinyl, σε έντονες αποχρώσεις. Από τα κορμάκια του παλαιστή στα androgyne μπλουζάκια και στα rave παντελόνια, αυτή η φαινομενική αντίφαση οδηγεί σε ένα ομοιόμορφο αισθητικά αποτέλεσμα».
Και αν δε σας έφτασαν οι παραπάνω περιγραφές, τότε μάθετε ότι το lookbook της πρώτης συλλογής έχει επιμεληθεί ο ταλαντούχος φωτογράφος Κωστής Φωκάς, ο οποίος μέσα από σουρεαλιστικά κολάζ, επιχειρεί να συνδυάσει τον ρομαντισμό με τον φετιχισμό. «Ο ρομαντισμός και ο φετιχισμός για εμάς αποπνέουν μια ανάγκη έκφρασης της ερωτικής επιθυμίας. Αυτός ήταν ο λόγος που μας οδήγησε να δημιουργήσουμε εικόνες, σε συνεργασία με το φωτογράφο Κωστή Φωκά, μπλέκοντας αυτές τις δύο έννοιες», λένε οι δημιουργοί / επιμελητές του TRASH.
Στο TRASH η μόδα και τα εικαστικά μοιάζουν να περπατάνε χεράκι – χεράκι και ίσως και να υπάρχει και τρίτο πρόσωπο σε αυτή τη σχέση, η έρευνα, που συνήθως παραβλέπουμε, όταν θαυμάζουμε μια avant garde δημιουργία. «Η μόδα και η τέχνη για εμάς είναι δύο έννοιες απόλυτα συνδεδεμένες. Υπάρχει μια συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο, καθώς η μία επηρεάζει την άλλη. Μέσα από μια ερευνητική και δημιουργική διαδικασία, η παραγωγή και παρουσίαση μιας συλλογής θα μπορούσε να θεωρηθεί εικαστικό project».
Αυτοί την περίοδο ο Jonny και ο Σταμάτης είναι σε αναζήτηση χώρου για την παρουσίαση της πρώτης τους συλλογής “Eurotrash” και παράλληλα δουλεύουν πάνω σε ένα limited edition Zine βασισμένο στη συλλογή, που θα κυκλοφορήσει άμεσα.
