Ευαγγελισμός, της Λένας Καρθαίου

Ε Υ Α Γ Γ Ε Λ Ι Σ Μ Ο Σ

Της Λένας Καρθαίου

Η λεύκα, των δεντρών η Παναγιά,

που τη γαλάζια του ουρανού φορεί μαντήλα,

εγέμισε με τάματα ασημιά,

– τα φύλλα.

Το φως, που μες στα κλώνια της περνά,

ευαγγελίζει μια χαρά μεγάλη,

πως η άνοιξη τον θάνατο πατά

κι έρχεται πάλι.

Η αυγή της φέρνει κρίνο από δροσιά,

«χαίρε», της λέει, «κεχαριτωμένη!

Χαίρε, των δέντρων ομορφιά, του κόσμου

αγαπημένη!»

Κι η λεύκα ψιθυρίζει σιγανά:

«Γλυκύτατόν μου έαρ, σε προσμένω.

Είχα τον πόνο σου στις ρίζες μου

βαθιά κρυμμένο».

Το φύλλωμά της τώρα αναρριγεί

και το κορμί της όλο και ψηλώνει.

Ο αγέρας, που πιστός τη χαιρετά,

την ασημώνει.

Η λεύκα, των δεντρών η Παναγιά,

που τη γαλάζια του ουρανού φορεί μαντήλα,

εγέμισε με τάματα ασημιά,

– τα φύλλα.