Για κάποιο πολύ μυστήριο και περίεργο λόγο οι δίσκοι που είτε κυκλοφόρησαν είτε γράφτηκαν καλοκαίρι πάντα θα μου αποσπούν την προσοχή λιγουλάκι παραπάνω. Είναι που ξεμπροστιάζονται στο κοινό σε εντελώς αντιεμπορικές περιόδους, είναι που το καλοκαίρι το μυαλό ξεφέυγει, δεν ξέρω. Ο Δημήτρης Πετζετάκης κυκλοφόρησε σε βινύλιο τον Άυγουστο του 1991 το Missing Links μέσω του άκρως ενδιαφέροντος label Utopia που είχε τα γραφεία του στην Παλλήνη και ειδικευόταν στον New Age ηλεκτρονικό ήχο του 80 και 90. Πόσο παραπάνω στοχευμένη θα μπορούσε να είναι μια δουλειά από κάποιον που έχει χτίσει ένα concept τόσο προσεγμένα και σωστά και το παρουσιάζει τόσο αναλύτικα στο κοινό; Όπως αναφέρει και ο ίδιος στο insert της κυκλοφορίας αλλά και και στο δελτίο τύπου που βρέθηκε μεσα στην κόπια μου: «Αυτός ο δίσκος δεν είναι ούτε ηλεκτρονικός, ούτε New Age, ούτε jazz, ούτε minimal αλλά μια κραυγή, μια σειρήνα συναγερμού γι αυτούς που κοιμούνται βαθιά και δεν βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους». Ξεκάθαρα εδώ ο συνθέτης κρούει το κίνδυνο εξαφάνισης της ελέυθερης, μίνιμαλ φόρμας σύνθεσης που τείνει να εξαφανιστεί μέσα στην εμπορικοποίηση της μουσικής στην μια πλευρά και αντίστοιχα στον κίνδυνο εξαφάνισης της φύσης, των ζώων και των ανθρώπων στην άλλη πλευρά. Δύο περιβάλλοντα όπως ο ίδιος υπογραμμίζει.
