Φρόντισε κι εσύ ένα αδέσποτο, μπορείς.

Στο συγκρότημα πολυκατοικιών που μεγάλωσα, στην Κέρκυρα, σήμα κατατεθέν ήταν ο Σαΐνης, ένας πανέμορφος κανελί σκύλος με σκούρα καστανά μάτια και ανθρώπινο βλέμμα. Ο Σαΐνης δεν είχε αφεντικό, δεν ανήκε σε κανέναν, όμως οι ένοικοι των δύο πολυκατοικιών, που το προαύλιο τους είχε διαλέξει για σπίτι του, τον φρόντιζαν δίνοντας του φαγητό και νερό. Ο Σαΐνης είχε και επίσημη αγαπημένη, φαντάζομαι ότι είχε και πολλές ανεπίσημες, την Μαυρούλα, που σε τακτά χρονικά διαστήματα έφερνε στον κόσμο τα παιδιά τους, μικρά, χαρούμενα, ζουμπουρλούδικα κουτάβια που κυλιόντουσαν στα γρασίδια και απολάμβαναν τα χάδια των γειτόνων∙ ειδικά εμείς τα πιτσιρίκια τα είχαμε ζαλίσει στα χάδια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θυμάμαι ακόμη ότι ο Σαΐνης κάθε πρωί συνόδευε την μικρή αλλά συγκροτημένη «συμμορία» από μαθητές της γειτονιάς που με αφετηρία την οδό Φιγαρέτο πορευόταν σκουντουφλώντας από τη νύστα προς το 14^ο δημοτικό Κέρκυρας. Στην διαδρομή εκείνος περπατούσε καμαρωτός δίπλα μας και γάβγιζε τα αυτοκίνητα που θεωρούσε ότι οδηγούσαν επικίνδυνα κοντά μας, μια φορά μάλιστα τα είχε βάλει και με φορτηγό. Όταν πέθανε η καλή του, έλεγαν ότι την κλότσησαν στην κοιλιά ενώ ήταν σχεδόν έτοιμη να γεννήσει, ο Σαΐνης έπεσε σε μαρασμό, θυμάμαι ότι ήταν ξαπλωμένος και ανόρεχτος, τον χάιδευα και τον ρώτησα «σου λείπει η Μαυρούλα, ε;» κι αυτός μόλις άκουσε τον όνομά της αναστέναξε,  αυτό μου είχε κάνει εντύπωση τότε κι ας ήμουν μια σταλιά πιτσιρίκι. Όταν λίγα χρόνια αργότερα χάθηκε και ο Σαΐνης, μια ημέρα απλώς δεν τον ξαναείδαμε, θυμάμαι τον Νάσο, τον συμμαθητή μου να κλαίει και τους δασκάλους να μας ρωτούν τι απόγινε αυτός «ο καλός σκυλάκος». Ξέρω ότι σε κάθε γωνιά της πόλης υπάρχει ένας, τουλάχιστον, Σαΐνης. Το ξέρετε κι εσείς που τους βλέπετε. Όλοι λίγο ή πολύ μπορούμε να φροντίσουμε τα αδέσποτα της γειτονιάς μας. Να πώς:

• Αφήστε νερό και φαγητό σε πήλινα δοχεία, εκεί που ξέρετε ότι συχνάζουν τα αδέσποτα της γειτονιάς σας. Ειδικά το καλοκαίρι η δίψα κάνει την, ούτως ή άλλως δύσκολη ζωή τους, δυσκολότερη.
• Εάν βρείτε κάποιο αδέσποτο χτυπημένο ή άρρωστο και δεν έχετε χρήματα για την περίθαλψη του μπορείτε να επικοινωνήσετε με φιλοζωικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο των αδέσποτων όπως το stray.gr, το adespoto.gr και η edke.gr (Εθελοντική Δράση Κτηνιάτρων Ελλάδος). Ζητήστε βοήθεια, θα βρείτε.
• Γίνετε εθελοντές σε κάποια από τις παραπάνω οργανώσεις ή σε κάποια άλλη οργάνωση της επιλογής σας. Με τη δράση σας μπορείτε να βοηθήσετε πολύ παραπάνω από ότι μπορείτε να φανταστείτε.
• Εάν δείτε κάποια νέα φατσούλα να περιφέρεται στους δρόμους της γειτονιάς σας τότε το πιθανότερο είναι να πρόκειται για κάποιο κατοικίδιο που εγκαταλείφθηκε ή χάθηκε και το αναζητούν. Τα ζώα αυτά, καθώς δεν έχουν μάθει στη ζωή του δρόμου, δύσκολα επιβιώνουν. Φρόντισε το, αν μπορείς φιλοξένησε το για λίγες ημέρες και κοινοποίησε τη φωτογραφία του μέσω των social media. Μπορεί να επικοινωνήσει ο ιδιοκτήτης του, που μπορεί να έχει τρελαθεί από την αγωνία του ψάχνοντας, ή αν δεν το αναζητήσει κανείς μπορεί να βρει ένα νέο σπίτι. Σιγουρέψου μόνο ότι το δίνεις σε καλά χέρια.
• Παρακολουθήστε από κοντά τη δράση «Αδέσποτες πόλεις / Stray Cities: Ένα απόγευμα αφιερωμένο στα αδέσποτα ζώα» όπου θετικοί εκπαιδευτές ζώων, κτηνίατροι, εκπρόσωποι του φιλοζωικού κινήματος αλλά και καθημερινοί «ήρωες», μεταδίδουν τη γνώση και την εμπειρία τους, για μια καλύτερη συμβίωση με τα αδέσποτα ζώα στην πόλη. Αυτήν την Τετάρτη, στις 18:00 στη Διπλάρειο Σχολή.
  Σε συνεργασία με την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία.
• Υιοθετήστε ένα αδέσποτο. Πάρτε το σπίτι σας. Μην κοιτάξετε τi ράτσα είναι ή την ηλικία του. Η αγάπη δεν ζητάει πιστοποιητικό καταγωγής, δεν ρωτάει ημερομηνία γέννησης. Ένα αδέσποτο που έχει νιώσει την ταλαιπωρία του δρόμου στο πετσί του, μόλις νιώσει φροντίδα, προστασία και αγάπη θα σας ανταμείψει για πάντα με την πιο βαθιά φιλία. Όταν έχεις σώσει μια ζωή, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος. Τόσο απλό είναι.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ 

Αν Ψάχνετε Τα Μαύρα Κλειδιά, Τα Πήραν Μαζί Τους Οι Μαύροι Άγγελοι

 Σε περίπτωση που έχετε ήδη σκύλο ή γάτα, μην τα εγκαταλείψετε ποτέ. Μπορεί για κάποιους λόγους να μην είστε σε θέση να τον φροντίζετε όπως παλιά. Φροντίστε να του βρείτε ένα καινούριο σπίτι, απευθυνθείτε σε φίλους και σε φιλοζωικές οργανώσεις και σιγουρευτείτε ότι η καινούρια του οικογένεια θα το αγαπά και θα το φροντίζει μέχρι το τέλος της ζωής του. Τα ζώα δεν είναι αντικείμενα. Φαίνεται ότι δεν είναι αυτονόητο αυτό για κάποιους και το συνειδητοποίησα διαβάζοντας τα παρακάτω στο site του stray.gr: «Η Ζωή είναι ένα griffon Caniche 7 ετών (γεννημένη περίπου μέσα του 2006) που βρέθηκε στα σκουπίδια της Παιανίας, σε ημιθανή  κατάσταση. Ζυγίζει μόνο 4 κιλά. Έχει όγκο στο στήθος και σπασμένο πόδι. Ταλαιπωρήθηκε πολύ (γεμάτη κολτσίδες η γούνα της, όγκο και πληγές το σώμα της και πλήρη εξάντληση), μέχρι να βρει να σωριαστεί μισοπεθαμένη στα σκουπίδια δίπλα στην έξοδο της Αττικής Οδούς. Update: Πήραμε τη Ζωή από τον κτηνίατρο μετά την εγχείρηση. Αναρρώνει με αντιβίωση (διπλή) και καλό  φαγητό ώστε να ανέβει ο αιματοκρίτης και να πάρει τα πάνω της. Μια σταλιά ζώο, μεγάλης ηλικίας  ταλαιπωρημένο προσπαθεί να ζήσει. Update: Τη Ζωή φιλοξενεί προσωρινά η Ειρήνη, η κυρία που έδειξε ενδιαφέρον από την πρώτη στιγμή και προσφέρθηκε να τη φιλοξενήσει. Η Ζωή ανάρρωσε από την επέμβαση του ανοικτού όγκου και της μαστεκτομής, έβγαλε  τα ράμματα και είναι καλά αφού έτυχε μεγάλης φροντίδας από την κ. Ελένη, φιλόζωη της Παιανίας που την βρήκε. Κάποιοι άνθρωποι ευαισθητοποιήθηκαν με την ιστορία της Ζωής και θέλησαν να καταθέσουν  οικονομική βοήθεια στο σωματείο για την επέμβαση, συμπεριλαμβανομένων εθελοντών του stray με ήδη πολύ μεγάλη συνεισφορά στα αδέσποτα. Update: Η Ζωή παρουσίασε οξύ πρόβλημα στους πνεύμονες. Δυστυχώς ο καρκίνος ήταν πολύ προχωρημένος. Θα πέθαινε υποφέροντας σε πολύ λίγες μέρες ή ώρες και έγινε ευθανασία.
Η οικογένεια, που την υιοθέτησε, και το παιδί τους ήταν απαρηγόρητοι. Το ίδιο κι εμείς μετά από τόση προσπάθεια, φροντίδα και ελπίδα με νέα οικογένεια.
Η Ζωή έσβησε τουλάχιστον σε μια αγκαλιά και όχι δίπλα στα σκουπίδια που την παράτησαν».