Γραμματέας (ή βιβλιοθηκάριος), μαθήτρια κολλεγίου και αεροσυνοδός: Από όλες τις στολές και τα ρούχα που επιτελούν συγκεκριμένους εργασιακούς/επαγγελματικούς ρόλους, αυτά έχω στο μυαλό μου ότι τροποποιούνται πανεύκολα, με ροπή προς το σέξι αν κάποια θέλει δηλαδή, ώστε να φοριούνται και από κορίτσια που δεν είναι τίποτα από όλα αυτά. Εγώ βέβαια είμαι και από αυτές που κάνουν δύο ώρες να βρουν τι να βάλουν και δεν αποφεύγουν τα λάθη πάνω στον ενθουσιασμό, οπότε δουλειά με στολή μόνο καλό θα μου έκανε. Αυτό δεν σημαίνει πως θα γινόμουν ποτέ αεροσυνοδός (φοβάμαι τα ύψη όσο δεν φαντάζεστε) αλλά μια χαρά προσάρμοζα τα ταγεράκια στην καθημερινότητά μου. Στο έδαφος, δηλαδή.
Οι νέες στολές της AEGEAN είναι σχεδιασμένες από τη Σοφία Κοκοσαλάκη, η οποία κατάφερε να φτιάξει κάτι πρακτικό και κομψό, με “έναν υπαινιγμό αρχαιοελληνικού κλασικισμού” και, κατ’ εμέ, ωραίες λεπτομέρειες που προδίδουν έναν άνθρωπο που ξέρει από μόδα, κρυμμένο πίσω από το κλασικό μπλε της ελληνικής εταιρείας. Τα κόκκινα καπιτονέ γάντια, το πολύ 60s καπέλο-pillbox, οι πιέτες κατά μήκος του φορέματος, o εντελώς ρετρό γιακάς στο παλτό και η κόκκινη ζώνη από πάνω, όλα σε ικανές ρετρό αναλογίες που φέρνουν συνειρμούς μιας εποχής που η χώρα διέπρεπε στον αέρα.
Πριν δεις πώς θα σε υποδεχτούν οι γυναίκες που δουλεύουν στην AEGEAN, και επειδή ολοφάνερα έχω πώρωση με το θέμα, ξετίναξα το pinterest και βρήκα υπέροχες παλιές στολές αεροσυνοδών. Θα τρελαθείς σου λέω.
Είναι 1958 και η Northwest έχει στο μυαλό της μια πολύ εξεζητημένη άποψη για το πώς πρέπει να είναι οι αεροσυνοδοί της: Οι Caroline Mitchell και Eileen Seifert, υπάλληλοι της εταιρείας, φοράνε το μοντέλο Holomumus και φωτογραφίζονται λίγο πριν την επιβίβαση (ΑΛΗΘΕΙΑ.) Δεν ξέρω κατά πόσο τις βόλεψε, μπορεί και να σιχτίριζαν μέσα τους, αλλά πάλι σκέφτομαι ότι έτσι και αλλιώς όταν σπρώχνεις τον δίσκο μικρά βηματάκια χρειάζονται, σε στενό διαδρομάκι κινείσαι, μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος, τέτοια.
Στα 60s τα πράγματα στον αέρα έχουν αγριέψει. Είναι αεροσυνοδοί, είναι all girl rock band που κάνει έκτροπα, is it a bird, is it a plane – όχι εντάξει, it is a plane.
Ψάχνοντας βρήκα ότι το μοντέλο αυτό αεροσκάφους πρωτοπέταξε το 1958 με την British Eagle International Airlines, οπότε με ασφάλεια υποθέτω πως αυτή η φωτογραφία, ένας ύμνος στη μονοχρωμία και την πεισματική συνέπεια, απεικονίζει βρετανίδες αεροσυνοδούς υποχρεωμένες να είναι φωτεινές ακόμα και όταν ξέρω γω σκέφτονται “ω φίλε μακάρι να φορούσα κάτι μαύρο και να άκουγα Coven”.
Η απάντηση είναι “ναι, Mohawk, ο καθρέπτης-καθρεπτάκι και o Gucci που σε κατέκλεψε το Φθινόπωρο 2014 επιβεβαιώνουν”
Ε, η PanAm ήθελε κάτι πιο σοβαρό και για αυτό εμπνεύστηκε από καμπάνιες της ΔΑΠ.
Καλά. Συγγνώμη. Πετάτε με TSA και σας εύχεται Καλή Πτήση όλο το merch της Barbie (αλλά on acid), τι θα περιμένατε μέσα εκτός από ένα ψυχοτρόπο πάρτυ όπως αυτό που συμβαίνει στον Μεγάλο Λεμπόβσκι; Ξέρετε, εγώ και το ροζ δεν κάνουμε χωριό, αλλά τη στολή αυτή τη φοράω όλη έτσι όπως είναι, με την μπότα, και πετάγομαι σαν κεραυνός, σαν σούπερ ήρωας στους αθηναϊκούς ουρανούς για να εγκαθιδρύσω τον ηδονισμό.
Είναι 1970 και τα πράγματα έχουν γίνει έθνικ – καμπάνες δεν φόρεσαν, αλλά καθρεπτάκια χαντράκια κεντηματάκια πήραν τη θέση τους στις ποδιές σερβιρίσματος για πτήσεις με προορισμό Summers Of Love.
Ολοκληρώνουμε την αναδρομή μας με μια ματιά στις λεπτομέρειες των στολών της AEGEAN για να δείτε πως τα πράγματα είναι όπως σας τα έλεγα. Μετά από τόσο scroll down, το τακούνι μου λείπει ακόμα παιδιά.
Η Χρύσα Οικονομοπούλου μας μαθαίνει τα πάντα γύρω από τη μόδα στο www.fashionism.gr
