Alice & Olivia
Με τους Alice & Olivia έχω μια σχέση πάθους και μίσους. Στις μισές σειρές που βλέπω (και βλέπω αρκετές), κάθε φορά που συμβαίνει ο εσωτερικός διάλογος “ωπ, ωραίο αυτό που φοράει αυτή. Ας ψάξω να δω τι είναι” καταλήγω πάντα στο σαιτ τους, πάντα απογοητευμένη, διότι είναι υπέροχα τα πουά πουλόβερ και τα πουκάμισα με τα μικρά φλαμίνγκο, αλλά δεν τα αντιγράφει καμιά fast αλυσίδα για μας τις μη γόνους. Στο pre fall 2015, η Stacey Bennet, σχεδιάστρια των Alice & Olivia, είπε να αφήσει λίγο στην άκρη το 60’s girly που με τρελαίνει, και να εμπνευστεί από την Loulou de la Falaise, την μούσα του YSL στα 70’s. Ως αποτέλεσμα οι γραμμές είναι πιο χαλαρές, τα πουά έχουν δώσει τη θέση τους στα κρόσια, οι μπότες έχουν ανέβει και φλερτάρουν την περιοχή του γονάτου, και φυσικά υπάρχει σουέντ. Δεν μπορείς να υμνήσεις τα 70’s χωρίς σουέντ και καμπάνα παντελόνι.

Elizabeth & James
Λίγοι σχεδιαστές παραμένουν τόσο πιστοί στο αρχικό τους όραμα, και τόσο κοντά στο δικό τους προσωπικό γούστο όταν σχεδιάζουν, όσοι οι Olsens. Στην πιο ‘affordable’ από τις συλλογές τους, η οποία έχει πάρει το όνομα της από τα μικρότερα αδέρφια τους, τόσο οικογενειακή επιχείρηση, ο μινιμαλισμός έχει την πρώτη-και ίσως και την τελευταία-λέξη. Υπάρχει μόνο μαύρο, λευκό και μπλε και ένα και μοναδικό (ασπρόμαυρο) print για να κάνει την διαφορά. Φυσικά οι γραμμές είναι πιο χυτές, τις Olsen δεν τις ενδιαφέρουν τα στενά φορέματα, δεν σχεδιάζουν για γυναίκες που θέλουν να αναδείξουν τις καμπύλες τους, δεν το κάνανε ποτέ. Ωστόσο υπάρχουν και 2-3 look που δεν είναι τόσο φαρδιά όσο θα περίμενε κανείς, ίσως να έχει υπάρξει και εκεί επιρροή της Elizabeth Olsen, γιατί ναι, είναι κάτι που αυτή θα φορούσε.

Elie Saab
Τον Εlie Saab τον έχω τόσο στενά συνδεδεμένο με την award season που σχεδόν δεν μπορώ να θυμηθώ ότι κάνει και ρούχα που μπορείς να βάλεις εκτός κόκκινου χαλιού. Eίναι όμως από τους σχεδιαστές εκείνους που ακόμα και τα pre fall του-τα οποία συνήθως δεν είναι τόσο lux-έχουν βαριά υφάσματα, και μακριές full φούστες, αλλά ενίοτε υπάρχει και κάτι πιο casual, ένα μωβ παντελόνι εδώ, ένα μίνι χαριτωμένο φορεματάκι εκεί, και αρκετά αγαπημένα jumpsuits. Πάντως αν υπάρχει μια κολλεξιόν από την οποία περιμένω να δω εμφανίσεις στις χρυσές σφαίρες, είναι αυτή.

Vera Wang
Όχι, δεν θα καλύψω νυφικά (ακόμα). Η Vera Wang σχεδιάζει και non-bridal συλλογές, στις οποίες υπάρχει παντελής έλλειψη λευκού χρώματος. Αντιθέτως είναι όλα μαύρα, και κάπως edgy. Βερμούδες από παγιέτα, μαύρη δαντέλα, φορεμένη όμως με αντρικό blazer για την ισορροπία του όλου, χυτά φορέματα, μια δόση disco glam. Αυτή η συλλογή είναι μάλλον η απάντηση της μικρής, μη κομφορμίστριας, αδερφής της νύφης η οποία θα φέρει στον γάμο το γεμάτο τατουάζ αγόρι της για να σοκάρει τους συγγενείς. Και θα περάσει μια χαρά στην πορεία.

Diane Von Furstenberg
Όταν παίζεις με τόσα πολλά και διαφορετικά prints όσο η DVF, η οποία είναι μαλωμένη με το οτιδήποτε μονόχρωμο εδώ και χρόνια, είναι πολύ εύκολο να δημιουργηθεί τόση φασαρία που να μπερδέψει το μάτι. Εδώ όμως κάτι τέτοιο συμβαίνει σπάνια, γιατί η Diane ξέρει να συνδυάζει υφάσματα και σχέδια όσο λίγος κόσμος. Βρίσκω πάντα φανταστικό το πως μπορεί κάθε σεζόν να επανεφευρίσκει ένα φόρεμα το οποίο εφηύρε η ίδια πριν 40 χρόνια, και να μένει τόσο πιστή στο ποιά πελάτισσα έχει στο μυαλό της, την Nεουορκέζα που πάει διακοπές στα Humptons, χωρίς να υποβιβάζει το σχεδιαστικό κομμάτι. Γενικά την αγαπώ, οπότε μπορεί να είμαι και λίγο προκατειλημμένη αλλά είναι από τις πιο αγαπημένες μου συλλογές.

Tadashi Shoji
O Tadashi Shoji, στην πρώτη του απόπειρα για pre fall κολλεξιόν, χρησιμοποίησε neoprene, δέρμα και lasercuts, εμπνεύστηκε από την αεροναυπηγία στις γραμμές και τα σχέδια και δημιούργησε γεωμετρικά φορέματα τα οποία δεν είμαι σίγουρη αν λειτουργούν στο βραδινό πλαίσιο στο οποίο θέλησε να τα τοποθετήσει δημιουργώντας τα σε maxi εκδοχή, όμως όταν φτάνουν οριακά μέχρι την γραμμή του γονάτου είναι ενδιαφέροντα, casual και ευκολοφόρετα, κάτι που σίγουρα δεν το λες αρνητικό. Επίσης έχει γιακάδες, you can’t go wrong όταν βάζεις γιακάδες σε φορέματα.

Michael Kors
Νομίζω πως ήταν αναμενόμενο να είναι εύκολη η δουλειά του Michael Kors σε αυτή τη συλλογή, δεδομένου πως τα ρούχα του είναι εξ ορισμού από τα πιο ‘φορέσιμα σε καθημερινή βάση’. Απλές γραμμές, όμορφα prints, προσθήκη φιόγκων και ίσως ο μοναδικός που έβαλε μέχρι και μαγιό σε μια συλλογή όπου οι περισσότεροι είχαν παλτό. Ενώ άλλοι θέλουν να ντύσουν μια debutant που πάει σε χορό, ο Kors θέλει να ντύσει μια απλή, καθημερινή γυναίκα που πηγαίνει στη δουλειά της και θέλει να το κάνει με στυλ, και αυτός είναι ένας από τους λόγους που τον συμπαθώ, ο μινιμαλισμός του. Καλά, και αυτά τα λευκά μοκασίνια με τον μαύρο φιόγκο, με έχουν φωνάξει ήδη.

Burberry Prorsum
Κάθε φορά που χαζεύω συλλογή της Burberry σχεδόν βλέπω την ομίχλη της Αγγλίας να με περιβάλει. Η λέξη που σκεφτόμουν όσο χάζευα τα καμηλό σουέντ παλτό και τις εσάρπες και τις ψηλές μπότες ήταν ‘χουχουλιάρικο’, είναι ρούχα που θα ήθελα να φοράω για να πάω κάπου να πιω μια τεράστια κούπα με καφέ, και μου άρεσε πολύ το παιχνίδι του όγκου που περιορίζεται στο πάνω μισό του σώματος και εξισορροπείται με απλές λιτές γραμμές στο κάτω μισό, τα περισσότερα έχουν συνδυαστεί με ένα στενό μαύρο παντελόνι, το κομμάτι πασπαρτού της κάθε γκαρνταρόμπας.

Gucci
Ο οίκος ο οποίος έχει αποφασίσει εδώ και καιρό να είναι ταμένος αποκλειστικά στο revival των 70’s είναι και πάλι εδώ, πιστός στα πιστεύω του, με καμπάνες, παλτό με έντονους γούνινους γιακάδες, φορέματα τα οποία θέλεις να φανταστείς με υπερμεγέθη γυαλιά ηλίου και τεράστια καπέλα. Χρησιμοποιούνται πάλι δύο από τα αγαπημένα του χρώματα, το μπορντό και το τιρκουάζ αν και φοβάμαι πως πάλι θα κάνει λάθος επιλογή στις εκπροσώπους, θα τα δούμε φορεμένα από τις λάθος γυναίκες και θα θέλουμε να πάρουμε τηλέφωνο την Bianca Jagger να της πούμε ‘να σου πω μαντιτσάκι, πάνε να τους δείξεις πως γίνεται’. Oh well.

Red Valentino
47 φορέματα από οργάντζα, δαντέλα και σιφόν. Κάποιος εκεί στον Valentino μ αγαπάει πολύ. Αν η mod και η pop art κάνανε ένα νόθο παιδί θα ήταν κάπως έτσι και θα ήθελα να το μεγαλώσω. Μακάρι να μπορούσα να σας δείξω και τα 47, είναι όλα τους παιδιά μου και θέλω να τα φοράω μέχρι και στην λαική, να περνάω και να χαιρετάω σαν την miss κόσμος, αλλά φοβάμαι ότι θα μου πετάνε πράγματα και ξέρετε πόσο δύσκολα βγαίνει η ντομάτα από την οργάντζα; ΠΟΛΥ.

Πολλά ακόμα νέα της μόδας από την Χρύσα Οικονομοπούλου στο www.fashionism.gr