«Kαμιά σχισμή δεν διευρύνεται χωρίς τον πόθο»
«Δεν θέλω δόξαν∙ προτιμώ η ύπαρξίς μου πάσα»
«Ό,τι από σένα τώρα έχει μείνει»
«Σαν αφροί, π’ ο γιαλός φουσκωμένος κυλά»
«Σε κάμαρη άδεια και μικρή, τέσσαρες τοίχοι μόνοι»
«Γήινο βάθος σκοτεινό ως το τέλος. Ένα μόνο»
«Τόσο απαλό καθώς το μακελειό των Ήλιων»
«Aυτόν τον κατεδίωκε ένα πνεύμα»
«Tόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου»
«Θάλασσα, πότε θέλ’ ιδώ την όμορφη Eυρυκόμη;»
«Το πρωί, μέσα στο τραίνο, όπως τη θέση μου»
«Τελευταίες αναμνήσεις απ’ τον έρωτα»
Εικόνες από περασμένα καλοκαίρια, snapshots από κινητά στα κρυφά, στιγμές σε κομμάτια στην οθόνη. Split. Σαν καλοκαιρινός καθαρτικός χωρισμός. Ένα κλιπ του Βασίλη Κατσούπη για όλα αυτά σε στίχους της Noriko Tasaki.
«Eίμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας»
«Είμαι απ’ αυτούς που γνώρισαν τη νύχτα»
«Mέσα σ' ένα κιβώτιο ή μέσα σ' ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου.»
«πέσαμε πάνω τους στο δάσος σ’ ένα ξέφωτο»
«Αλίμονο ο ποιητής δεν θα είναι ποτέ μοναχός»
«Στην άμμο τα έργα στήνονται μεγάλα των ανθρώπων»
«Μουσική γιαπωνέζικη. Σταλιά σταλιά»
