Δέκα τραγούδια μεταξύ αμφιβολίας, ρομαντισμού και ενηλικίωσης και ένα ντεμπούτο άλμπουμ -"Κοντά 30"- συστήνουν μία τραγουδοποιό που γράφει έξυπνα και απολαυστικά για όλα αυτά που νιώθουμε και δεν λέμε.
Ενώ στη Γάζα ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι χιλιάδες βρέφη κινδυνεύουν να πεθάνουν από ασιτία, οι αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου επιλέγουν να διώξουν έναν Ιρλανδό μουσικό για «υποστήριξη τρομοκρατίας», επειδή σήκωσε σημαία της Χεζμπολάχ σε συναυλία.
Ο ταλαντούχος ηθοποιός που ξεχωρίζει στο επικαιροποιημένο «Όσα Παίρνει ο Άνεμος», μιλά στον Δημήτρη Πάντσο για τις πολιτικές αναγνώσεις του έργου, τη συνήθεια του cancel culture και την τόλμη του να μιλάς εκεί που οι άλλοι σιωπαίνουν.
Doom metal, queer rave ενέργεια, techno Locomotion, η Kylie Minogue ετοιμάζεται να φέρει στο Release Athens τον Ιούλιο στην Αθήνα, ένα show πραγματική ποπ τελετουργία.
Την ώρα που ακόμα και οι πιο παραδοσιακοί σύμμαχοι του Ισραήλ αρχίζουν να σηκώνουν το φρύδι μπροστά στο ανεξέλεγκτο μένος του Νετανιάχου και την ηθικά αδικαιολόγητη σφαγή αμάχων, η Ελλάδα… απουσιάζει.
Σε έναν διαγωνισμό που ορκίζεται στη «μη πολιτική» του φύση, το Ισραήλ κατέλαβε τη σκηνή της Eurovision λες και δεν ισοπεδώνει μια χώρα σε πραγματικό χρόνο και πήρε ύποπτες ψήφους σαν παραμύθι, παραμυθένιες.
Στη μαύρη κωμωδία που είναι υποψήφια για το Χρυσό Φοίνικα, ο αμερικανικός σκηνοθέτης εξερευνά το κοινωνικοπολιτικό χάος της Αμερικής του 2020, με πρωταγωνιστές τους Χοακίν Φίνιξ, Πέδρο Πασκάλ και Έμμα Στόουν.
Ο δεύτερος ημιτελικός της Eurovision 2025 ήταν πιο ηχηρά δυνατός, πιο φανταχτερός και πιο μελωδικός από τον πρώτο, χτυπώντας τσίτες με διαρκείς αλλαγές ρούχων, non-stop strobe και techno. Στο τέλος, η Ελλάδα πέρασε. Στο τέλος. Τονίστε το τέλος.
Οι Royal Arch βρίσκονται σε σταυροδρόμια που ενώνουν το Glastonbury με το FIFA και τον Matty Healy με haunted soundtracks. Ο Tony Bluebird μπαίνει στο παιχνίδι, αφήνει τους εξωγήινους και πάει προς το στοιχειωμένο κάστρο.
Δεκαπέντε χώρες (+ 3) ανέβηκαν στη σκηνή και είπαν το τραγούδι τους, ελπίζοντας στην μεγάλη προαγωγή, άλλες κανονικά άλλες εντελώς τυπικά (οι τρεις ήταν σίγουρες, λόγω Big 5) και εμείς καταγράψαμε τις εντυπώσεις που προκάλεσαν με τον δικό μας τρόπο.
Στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης, ο Ιρακινο-Αμερικανός καλλιτέχνης συνομιλεί με τη Μεσοποταμία, τα γλυπτά του Παρθενώνα, τη μητέρα του, την εξορία, την ελπίδα και τη βία.
Η εικαστικός παρουσιάζει την έκθεση “The Eternal Embrace” στο Cyprus Diaspora Forum 2025 με μια σειρά έργων που δεν απεικονίζουν τόπους, αλλά «ψυχότοπους».
Σε μια κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία και τις τέχνες, το Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας μπαίνει στην τέταρτη δεκαετία της ζωής του με ένα πρόγραμμα που αναστοχάζεται, συνομιλεί, συγκινεί και εμπνέει και φέτος, δεν χάνεται.
Υπήρξαν πολλές ευφάνταστες αλλά και αρκετές άκυρες εμφανίσεις, υπήρξε μποϊκοτάζ και βέβαια εκείνη που τράβηξε πάλι όλα τα βλέμματα, ήταν η Rihanna με το baby No3 στην κοιλιά της.
Στην εποχή που το punk τραγουδούσε την απόγνωση των δρόμων, την ταξική αδικία και το “δεν πάει άλλο”, η τραπ απαντά με σεξισμό, ρατσισμό και ξύλο στο Παρίσι.
Με το πρώτο της προσωπικό live στο Half Note, την Κυριακή 4 Μαΐου, η Κουβανή τραγουδοποιός φέρνει στη σκηνή τα δικά της τραγούδια, τα βιώματά της, τις ρίζες και τις επανεκκινήσεις της.
Όσα πρέπει να ξέρεις για το ντοκιμαντέρ του Louis Theroux που εξερευνά τη γκρίζα περιοχή του απολυτισμού και έχει ήδη προκαλέσει συζητήσεις σε όλο τον κόσμο.
Όταν η Ισπανία βυθίστηκε στο σκοτάδι, οι κάτοικοί της έφαγαν με κεριά και έψαχναν μετρητά για να πληρώσουν. Εδώ θα κάναμε ξανά Πάσχα με θράκες στη Φωκίωνος.
Μπορεί τα πρώτα τρία επεισόδια του δεύτερου κύκλου να δίχασαν το κοινό με την αργόσυρτη συμπεριφορά τους, το κάθετο «όχι» της Bix όμως μας θύμισε πως αυτή η σειρά είναι ότι πιο ενήλικο, και βαθιά ριζοσπαστικό διαθέτει ο μακρινός αυτός γαλαξίας
Ο Φραγκίσκος έχτιζε γέφυρες σε έναν κόσμο που τις καίει. Μιλούσε για οικουμενική αγάπη σε έναν κόσμο που κανονικοποιεί πια τον φασισμό. Στην εποχή των Τραμπ, η φωνή των Φραγκίσκων δεν είναι απλώς πολύτιμη. Είναι ζωτικά αναγκαία.
Στο νέο του έργο ο εκφραστικός ηθοποιός και σκηνοθέτης φλερτάρει με το Ψυχοσάββατο του Γρηγορίου Ξενόπουλου και φέρνει στη σκηνή μια οικογενειακή τραγωδία γεμάτη φαντάσματα σιωπές και μνήμες που δεν θέλουν να χαθούν.
Μπορεί να μαζεύουμε τα κομμάτια μας από τη στιγμή που είδαμε τη μεγάλη ανατροπή, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι το επεισόδιο “Through the Valley”, είναι ένα κομψοτέχνημα κινηματογράφησης, δράματος και αγωνίας.
Δεν είναι ο Χριστός το μόνιμο θέμα της Κυριακής του Πάσχα. Είναι η θεία που συγκρίνει, ο ξάδερφος που έγινε CEO, το κατσικάκι που δεν έγινε «σαν της μάνας σου».