«Δεν υπάρχει πιο ειλικρινής αγάπη από την αγάπη για το φαγητό», είχε πει ο συγγραφέας και πολιτικός ακτιβιστής George Bernard Shaw. Στη συνθήκη της πανδημίας που έκλεισε πλέον ένα χρόνο και των διαδοχικών lockdown που βιώνουμε, η ανάγκη για το φαγοπότι και το γλέντι της Τσικνοπέμπτης είναι πιο έντονη από ποτέ. Κατά τον λαογράφο Δημήτρη Λουκάτο, οι εορτασμοί της ημέρας αποτελούν «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης», ενώ υπάρχει η εικοτολογία ότι το έθιμο της Τσικνοπέμπτης, το οποίο χάνεται στα βάθη των αιώνων, προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού.
Την Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, η παράδοση προστάζει να τσικνίσουμε κρέας, να μυρίσουν όλοι οι δρόμοι «τσίκνα». Βέβαια, υπάρχουν κι άλλα εδέσματα, τα οποία μπορούν καούν στη σχάρα, να αναβλύζουν γαργαλιστικές μυρωδιές και να προσφέρουν απόλαυση. Γιατί πέρα από την υλικότητά του, το φαγητό είναι και συναισθήματα, αναμνήσεις, αφορμή για συνεύρεση με άτομα αγαπημένα και αναπόσπαστο μέρος της κουλτούρας. Ποιός είπε όμως ότι η κουλτούρα δεν αλλάζει; Για τις υπερασπίστριες και τους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των ζώων, η Τσικνοπέμπτη είναι μια μέρα-πρόκληση.
Η Popaganda μίλησε με έναν vegan food blogger για το έθιμο της κρεατοφαγίας και πως μπορεί κάλλιστα να μετατραπεί σε ένα εναλλακτικό έθιμο με εξίσου νόστιμες και ευφάνταστες επιλογές. «Η Τσικνοπέμπτη για εμένα δεν είναι τίποτα άλλα παρά μια ακόμα ευκαιρία για να μαζευτούμε γύρω από ένα τραπέζι, να φάμε και να πιούμε. Αν αλλάξουμε κάποιες συνήθειές μας, γιατί περί αυτου πρόκειται, και να μετατραπει αυτό το τραπέζι σε ενα vegan τραπέζι γιατί να μην γίνει μέρα γιορτής;», είπε ο Κωνσταντίνος Δήμουλας, ιδρυτής του καναλιού “Beets Me”.
«Το να καταργηθει η μέρα είναι μάλλον αδύνατον. Οπότε γιατί να μην τη δούμε απλά σιγά – σιγά να αλλάζει; Και αυτό θα ξεκινήσει πρώτα από εμάς. Τα εθιμα και οι συνήθειες είναι για να εξελίσσονται και να αλλάζουν. Τίποτα δε μένει σταθερό για πάντα. Έτσι και η Τσικνοπέμπτη», πρόσθεσε.
Ήταν στις κουζίνες από πολύ μικρός κι έτσι η ενασχόλησή του με τη μαγειρική ήρθε περισσότερο «σαν φυσική εξέλιξη, παρά σαν συνειδητή επιλογή.» Ξεκίνησε το ταξίδι του στην ολική φυτοφαγία, ή αλλιώς, στον βιγκανισμό, το 2008, τρώγοντας πολύ απλά πιάτα. Ωστόσο, ως άνθρωπος που αγαπά πολύ το γρήγορο φαγητό, τα burgers, τις πίτσες και το γύρο, άρχισαν να του λείπουν έντονα αυτά τα πιάτα. «Έτσι μπήκα στην κουζίνα και άρχισα τους πειραματισμούς. Αρκετά χρόνια μετά, γύρω στο 2016, θέλοντας να μοιραστώ με τον κόσμο όλα αυτά που είχα μάθει στην κουζίνα έκανα έναν λογαριασμό στο instagram και άρχισα να μοιράζομαι τις δημιουργίες μου με σκοπο να δείξω ότι ο vegans δεν τρώμε μόνο μαρούλια», ανέφερε.
Πολύ γρήγορα είδε τη θετική ανταπόκριση του κόσμου και πήρε την απόφαση να ξεκινήσει ένα blog. «Το Μάρτιο του 2019 το site του Beets-Me βγηκε στον αέρα και έκτοτε μοιράζομαι με τον κόσμο δύο νέες vegan συνταγές κάθε εβδομάδα», δήλωσε. Λίγους μήνες αργότερα ξεκίνησε το κανάλι του στο YouTube, με το ίδιο όνομα, το οποίο ήταν έμπνευση της στιγμής. «Μια απο τις αγαπημένες μου εκφράσεις είναι το “Beats me” (=Που να ξέρω; Τι με νοιάζει), κάπως έτσι το beats έγινε beets (παντζάρι) και δημιουργήθηκε το Beets me!»
Παράλληλα, έχει το ρόλο του food specialist στην εκπαιδευτική πλατφόρμα Vegan22 Greece Challenge, όπου όποιο άτομο θέλει, παίρνει μέρος στην πρόκληση να ζήσει 22 μέρες ως vegan. «Κάθε μέρα τους παρέχονται πληροφορίες για τον βίγκαν τρόπο ζωής, την ηθική, το περιβάλλον και την υγεία. Κάθημερινά υπάρχει και η πρόκληση της ημέρας κατά την οποία μπορεί να τους ζητηθεί να δοκιμάσουν ένα φυτικό γάλα ή ένα νέο υλικό. Και τέλος κάθε μέρα παρέχεται και μια νέα βίγκαν συνταγή. Επίσης το κάθε άτομο που παίρνει μέρος έχει στο πλευρό του έναν μέντορα ώστε να τον κατευθύνει και να του λύνει την κάθε απορία. Το vegan22 θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα εργαλείο ώστε να μάθει κανείς όλα όσα χρειάζεται για να κάνει μια σωστή μετάβαση στον βιγκανισμό.» Η ομάδα απαρτίζεται από ειδικούς, διατροφολόγους, γιατρούς, αθλητές και μέντορες κι ο Κωνσταντίνος έχει αναλάβει να βγάζει το πρόγραμμα των συνταγών, με σλόγκαν “vegan recipes made easy”.
«Όταν συνειδητοποιήσουμε πως η ειρήνη ξεκινά από το τραπέζι μας, τότε ίσως θα έχουμε κάνει και ένα μεγάλο βήμα ως ανθρωπότητα. Τα ζώα έγιναν η κινητήριος δύναμη για να συνεχίσω αυτο μου το ταξίδι. Αυτό που πάντα θα λέω είναι πως ο βιγκανισμός ειναι μια ηθική πυξίδα για εμένα», δηλώνει ο Κωνσταντίνος Δήμουλας και προτείνει μοναδικά νόστιμες φυτοφαγικές συνταγές για να ενεργοποιήσουμε τα κέντρα ευχαρίστησης του εγκεφάλου μας την ημέρα της Τσικνοπέμπτης που δεν περιλαμβάνουν βία προς τα ζώα.
Η σόγια αποτελεί ένα μοναδικό υλικο για τα τέλεια σουβλάκια ή και γύρο. Είναι εύκολη στη χρήση και μπορέι να τη βρει κανείς παντού, ακόμα και σε συμβατικά σούπερ μάρκετ. Το μόνο που χρειάζεται είναι μούλιασμα, καλό στράγγισμα και μπαχαρικά. Ένας απλός συνδυασμός μπαχαρικών είναι κάποιο μείγμα για μπάρμπεκιου, σόγια σως, κρεμμύδι και σκόρδο σκόνη, καπνιστή πάπρικα και θυμάρι. Ένα από τα πιο νόστιμα πιάτα που μπορει κανείς να δημιουργήσει είναι και αυτή η σκεπαστή.
Τα μανιτάρια αποτελούν το απόλυτο hack της φυσης. Είναι τόσο εύκολα, εύπλαστα και πρακτικά. Μπορούν να γίνουν τα πάντα! Με τα σωστά μπαχαρικά μπορουν να γίνουν ψητά στη σχάρα, πεντανόστιμος γύρος ή και σουβλάκια όπως σε αυτήν τη συνταγή.
Τα όσπρια αποτελούν ένα ακόμη εξαιρετικό υλικό για δημιουργίες. Πολύ εύκολα μπορεί κανείς να φτιάξει νόστιμα λουκάνικα ρεβυθιών τα οποία μάλιστα γίνονται τρομερά στη σχάρα!
Το σεϊταν είναι ακόμη ένα υπέροχο υλικό με το οποίο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει ιδιαίτερα πράγματα όπως φιλέτα και λουκάνικα. Λίγο πιο δύσκολο στη χρήση του απο τη σόγια και τα μανιτάρια, δίνει όμως μοναδικά αποτελέσματα σε όποιον το τολμήσει. Όπως αυτά τα τέλεια φιλέτα τα οποία γίνονται πεντανόστιμα είτε στο τηγάνι, είτε στη σχάρα.
Ένα από τα πιο απλά πράγματα που μπορεί κανείς να κάνει είναι τα μπιφτέκια οσπρίων ή μανιταριών. Ή ακόμα και συνδυασμό και των δύο αυτών υλικών, όπως στα συγκεκριμένα υπέροχα μπιφτέκια. Καλή σας απόλαυση και καλή Τσικνοπέμπτη!