Στο Kinjo το προτιμούν “raw like sushi”

Πόσες πιθανότητες θα δίνατε μπαίνοντας σε ένα ημιυπόγειο ιαπωνικό εστιατόριο, ν’ ακούγεται εκείνη τη στιγμή από τα ηχεία το “Woman” της Neneh Cherry, της μουσικού που το 1989 κυκλοφόρησε δίσκο με τον τίτλο Raw Like Sushi;

Αυτό ακριβώς συνέβη περνώντας το κατώφλι του νεοσύστατου Kinjo, του ιαπωνικό εστιατορίου που έχει ανοίξει εδώ και περίπου ένα μήνα σε μια γωνιά της Πλατείας Αναλήψεως στα Βριλήσσια για να επαναπροσδιορίσει την ασιατική κουζίνα αλλά και τη local εστίαση που δεν σταματά να ανεβαίνει στην Αθήνα, με την μια συνοικία μετά την άλλη να παίρνει τη σκυτάλη.

Το όνομά του δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο μιας και Kinjo στα ιαπωνικά σημαίνει «γειτονιά». Ως ιδέα ξεκίνησε από τον Αντώνη Πουλαρά, ο οποίος δραστηριοποιείται στην περιοχή, (έχει άλλους δύο χώρους εστίασης, το Cibo που προσφέρει ιταλική κουζίνα και καφέ και το Barbara Que, που είναι stakehouse και μπορείτε να απολαύσετε και μπέργκερ) και τον Νίκο Γκουντινάκη, που μοιράζει τον υπόλοιπο επαγγελματικό του χρόνο πίσω από την κονσόλα της ηχοληψίας.  

Το γεγονός πως ο Αντώνης Πουλάρας κινείται ήδη στην περιοχή αλλά και το ότι δεν υπήρχε σχετικός χώρος και κουζίνα στην κοντινή ακτίνα, έκαναν τους ανθρώπους του Kinjo να επιλέξουν ως βάση του οράματός τους τα Βριλήσσια. Η ίδια η περιοχή μπορεί να αποτελεί μια ανερχόμενη συνοικία της Αθήνας, ωστόσο ο στόχος είναι το Kinjo να μην περιοριστεί μόνο στους κατοίκους της περιοχής, αλλά να αποτελεί μια επιλογή για επισκέπτες από κάθε γωνιά της πόλης.

Αποφάσισαν ότι θα εστιαστούν στην ιαπωνική κουζίνα έχοντας δοκιμάσει δημιουργίες του σεφ Νίκου Πολιτάκου, ο οποίος και βρίσκεται πίσω από το γαστρονομικό τιμόνι του Kinjo. Επιλέγοντας λοιπόν αυτή την κουζίνα είναι λογικό και επόμενο να επιλέξουν να στήσουν τον χώρο και αναλόγως: με μίνιμαλ καθαρές αρχιτεκτονικές γραμμές (από την Αλεξία Πιατίδου) και τη φιλοσοφία  less is more στο design –λεπτομέρεια που κερδίζει στο χώρο, τα μίνι φωτιστικά που μοιάζουν με οριγκάμι, κατασκευές της ομάδας Okapi Light.

Η λογική για την κουζίνα του Kinjo ήταν ένα μενού ειδικά διαμορφωμένο για το χώρο με ασιατικές ιδέες όπου θα μπορεί κάποιος αφού ολοκληρώσει το γεύμα του (αλλά και ταυτόχρονα) να μεταφερθεί στη μπάρα και να απολαύσει ένα ποτό ή ένα κοκτέιλ, τα οποία έχουν φτιαχτεί με σκοπό να ταιριάζουν με τις γεύσεις της κουζίνας του μαγαζιού, από τον Μάρκελλο Παξιμάδη. Έτσι οι επισκέπτες έχουν τη δυνατότητα μιας ολοκληρωμένης εμπειρίας του ουρανίσκου τους αλλά και της βραδιάς τους. 

Η ιαπωνική κουλτούρα και κουζίνα αποτελεί και τον πυρήνα του μαγαζιού, όμως όπως λέει ο σεφ, Νίκος Πολιτάκος, υπάρχουν φυσικά και οι μικρές δυτικές πινελιές στα πιάτα. 

Στο Kinjo όμως θα βρείτε και παραδοσιακά ιαπωνικά πιάτα, όπως το Smoked Katsuo, δηλαδή μαριναρισμένα καπνιστά φιλέτα παλαμίδας ή το Sea bass Usuzukuri, λεπτές φέτες λαβράκι με σάλτσα ponzu αρωματισμένη με τρούφα.

Η δυτική πινελιά όμως βρίσκεται σχεδόν σε κάθε ρολλάκι sushi που φτάνει στο πιάτο μας, μιας κι όπως εξηγεί ο σεφ, πέρα από τα κλασικά hosomaki rolls, δηλαδή τα ρολλάκια που είναι τυλιγμένα με το φύκι, όλα τα άλλα τύπου ρολλάκια που γνωρίζουμε, έχουν προκύψει μέσα από προσμίξεις δυτικής προέλευσης. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τα ρολλάκια Unagi Foie Gras (με φέτες χελιού με αβοκάντο, αγγούρι, foie gras και flakes τρούφας) και σύμφωνα με τις οδηγίες του σεφ, θα πρέπει να βουτάτε στιγμιαία τα ρολάκια σας στη σάλτσα -η οποία είναι χειροποίητη.

Άλλα πιάτα που σίγουρα θα κάνουν εκρήξεις στον ουρανίσκο σας είναι τα Bao Duck, δηλαδή ψωμάκια ατμού με πεντανόστιμα κομματάκια πάπιας και λαχανικών, ενώ ένα must για τις κρύες ειδικά ημέρες του χειμώνα είναι τα ramen noodles που υπάρχουν σε εκδοχή με χοιρινό ή κοτόπουλο. Και για όσους θέλουν μια ακόμη πιο γερή δόση κρέατος, τους περιμένει το Beef Ribeye με γαρνιτούρα της επιλογής τους.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ AΚΟΜΗ

Τα πιο ενδιαφέροντα γευστικά crossover στο μενού του Kinjo είναι μάλλον τα ρολλάκια Ceviche Sea Bass (με λαβράκι με μαριναρισμένο κρεμμύδι και yuzu-lime sause), το οποίο παντρέυει το sushi με την περοουβιανή γεύση αλλά και τα ρολλάκια Salmon Gravlax (σολομός μαριναρισμένος, ρέβα, καρότο, ρόκα, πατέ ελιάς, ikura και σκόνη αυγοτάραχο) στο οποίο το sushi συναντά τον κρύο σουηδικό Βορρά στο πιάτο σας –και τα ξυλάκια σας.

Οι γλυκατζήδες θα βρουν στα επιδόρπια του καταλόγου το «πειραγμένο» ιαπωνικό χειροποίητο Mochi, δηλαδή μια τυλιγμένη ζύμη ρυζιού με παγωτό στο εσωτερικό της. Σας προτείνουμε όμως ανεπιφύλακτα το White Chocolate Namelaka, μια βελούδινη (αυτό άλλωστε σημαίνει η λέξη namelaka) κρέμα λευκής αρωματισμένης σοκολάτας με σάλτσα φρούτων του δάσους και crumble αμυγδάλου, που θα σας κάνει να γλείφετε τα δάχτυλά σας –ειδικά αν είστε φαν γλυκών όπως το cheesecake. Για τους αμετανόητους εραστές τις σοκολάτας, υπάρχει η Chocolate Tart που φυσικά έχει την ασιατική της εσάνς, με παγωτό wasabi.

Μετά από όλα αυτά πως να μην πούμε “Arigato” φεύγοντας;